Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑлтӑртатса (тĕпĕ: йӑлтӑртат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вара каллӗ-маллӗ сӑтӑркаласа, вилка юпписем хушшине тасат, анчах асту — йӑлтӑртатса тӑтӑр.
Вот вилочку и чисть туда-сюда зубчиками, только чтоб ни соринки не оставалось.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ялкӑшса, йӑлтӑртатса тӑракан ҫаврашка ҫывхарнӑҫемӗн ҫывхарчӗ.
А светящийся и блестящий круг все ближе и ближе.

Вуннӑмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Темле йӑлтӑртатса тӑракан ҫаврашка курӑнчӗ.
А затем появляется светящийся круглый предмет.

Вуннӑмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Хӑй вӑл йӑлт йӑлтӑртатса тӑрать.
Вдруг становится светло-светло.

Виҫҫӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Тӗксӗм Мурманск патӗнчен кӑнтӑра чи малтан килнӗ ачасем валли кунта йӑлтӑртатса ҫутатакан хӗвел ытлашши пулнӑ.
Слишком здесь много было сверкающего солнца для ребёнка, приехавшего впервые на юг из-под сумрачного Мурманска.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Тӗмсем хыҫӗнче ҫутӑ йӑлтӑртатса илчӗ.
За кустами блеснул огонь.

Параппанҫӑсем хӑйсен параппанӗсене хытараҫҫӗ, горнистсем ылтӑн пек йӑлтӑртатса тӑракан трубисемпе кӑшкӑртаҫҫӗ.
Барабанщики подтягивали барабаны, горнисты отчаянно гудели на блестящих, как золото, трубах.

Нихӑҫан та! — терӗ вӑл тепӗр хут хӑйӗн йӑлтӑртатса тӑракан кӑвак куҫӗсене хӗссе.
Никогда! — повторил он, прищуривая блестящие серые глаза.

Ун ҫинче кӑвак труҫик, шупка-кӑвак майка, ҫаврака чул, картонран тунӑ коробка тата калама ҫук йӑлтӑртатса тӑракан пилӗк вӗҫлӗ ҫӑлтӑр айӗнче сиккипе пыракан пӗр юланутлӑ ҫынна ӳкернӗ сӑрӑлӑ картина выртаҫҫӗ.
На ней лежали синие трусики, голубая безрукавка, круглый камешек, картонная коробочка и цветная картинка, изображавшая одинокого всадника, мчавшегося под ослепительно яркой пятиконечной звездой.

Вӑл вӑхӑтра Натка унӑн куҫӗсем йӑлтӑртатса илнине тата аран-аран палӑракан куҫ харшийӗсем пӗр ҫӗрелле пӗрӗннине асӑрхарӗ.
Натка заметила, как заблестели его глаза и быстро сдвинулись едва заметные брови.

Коля Колокольчиков штаб-трубач аллинче — йӑлтӑртатса тӑракан йӗс горн.
Штаб-трубач Коля Колокольчиков сжимал в руке медный блестящий горн.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Сӑран футляртан вӑл тирпейлӗн кӑна йӑлтӑртатса тӑракан шурӑ перламутрлӑ аккордеонне кӑларчӗ.
Тут из кожаного футляра бережно достала она белый, сверкающий перламутром аккордеон.

Каҫа хирӗҫ хура пӗлӗтсем таврана пӗтӗмпех хупӑрласа илнӗччӗ, халӗ вӗсем, йӑлтӑртатса тӑракан ҫӑлтӑрлӑ тӳпен карри сирӗлнӗ евӗр, хӗвеланӑҫнелле йывӑррӑн та ирӗксӗртереххӗн шӑваҫҫӗ.
Черные тучи, которые так беспросветно обложили вечером горизонт, тяжело и упрямо двигались на запад, обнажая холодное, блистающее звездами небо.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Вӑл ҫийӗнсе пӗтнипе йӑлтӑртатса тӑракан йӗниллӗ, йывӑр нимӗҫ штыкне, пиҫиххинчен салтса илсе, Ефима тӑсса пачӗ.
И, сняв с пояса, он протянул Ефиму тяжелый немецкий штык в блестящих ободранных ножнах.

Вырта парать ҫак калуш… йӑлтӑртатса.
Лежит она, самая калоша… сияет.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Сарлака барьер хыҫӗнче милици тумтирӗ тӑхӑннӑ ҫын ларать, ун умӗнче, сӗтел ҫинче, тӗрлӗ хутсем выртаҫҫӗ тата темӗн пысӑкӑш вӗр ҫӗнӗ калуш йӑлтӑртатса выртать.
Позади широкого барьера сидел человек в милицейской форме, а на столе перед ним лежали разные бумаги и тут же блестящая калоша огромных размеров.

Шутсӑр нумай ҫутӑсемпе йӑлтӑртатса, сиккелесе, пирӗн сӗтел патне тӗрлӗ тӗслӗ шарсен темӗн пысӑкӑш ҫыххи ярӑнса пычӗ.
Отражая бесчисленные огни, сверкая и вздрагивая, подплыла к нашему столику огромная связка разноцветных шаров.

Ҫынсем нумайччӗ, анчах вӗсем татах йышланса пычӗҫ — ушкӑнӗ-ушкӑнӗпех, ҫӗршер-ҫӗршерӗн… йӑлтӑртатса тӑракан мрамор стенасем ҫинче вӗсен мӗлкисем вӗлтлетме тытӑнчӗҫ, ҫӳллӗ те ҫутӑ куполсем — авӑнчӑк маччасем — айӗнче тӗрлӗ тӗслӗ сасӑсем шавласа, кӗрлесе тӑчӗҫ.
Людей было много, но становилось все больше — целые толпы, сотни… отражаясь на блестящих мраморных стенах, замелькали их быстрые тени, а под высокими светлыми куполами зашумело, загремело разноголосое эхо.

Кивелсе ҫӳхелнӗ пустав витӗр пӳртри ҫутӑ пӗчӗк ҫӑлтӑрсем пек йӑлтӑртатса курӑнать.
Через потертую ткань слабо, как звездочки, мерцали желтые искры света.

Пур алӑксем те хӗрлӗ, йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ, алӑк хӑлӑпӗсене ылттӑн тӗспе сӑрланӑ.
И все двери были блестящие, красные, с желтыми золочеными ручками.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика