Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вун (тĕпĕ: вунӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫамрӑк ҫыннӑм, эсир вун саккӑр тултарнӑ-и?

— Вам восемнадцать есть, молодой человек?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вун пиллӗкӗшне те.

Пятнадцать штук

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Унччен тепӗр вун пилӗк минут юлчӗ.

Осталось пятнадцать минут.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Машина хӑвӑртлӑхне чакарчӗ те ачасенчен пӗр вун пилӗк метрта чарӑнчӗ.

Автомобиль сбавил скорость, затем остановился шагах в пятнадцати от ребят.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вун виҫҫӗри хӳтлӗхсӗр хӗр ача пурнӑҫне шеллесе тӑрас ҫук вӗсем.

Что им жизнь беззащитной тринадцатилетней девочки?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Пултарулӑх керменӗ тӗлӗнче анса юлатӑн, пӗр вун минут пек утатӑн та пиллӗкмӗш гимнази тӗлне ҫитетӗн.

Сойдешь возле дворца творчества, а там пешочком минут десять, вот тебе и пятая гимназия.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Тепӗр вун минутран унта пулатӑп.

Минут через десять буду с тобой.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Юлашки вун виҫӗ ҫул хушшинче ӑна арҫын ача вырӑнне хуни пӗрре кӑна мар пулнӑ.

За последние тринадцать лет жизни, ее довольно часто принимали за мальчика.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ӑнӑҫу пуласса тӑхӑр вун тӑватӑ процент чухлӗ шанма пулать.

Вероятность успеха — девяносто четыре процента.

Таҫта — чикӗ леш енче // Галина Матвеева. Килти архив

Вун ҫиччӗмӗш число — кинора пулнӑ, вун саккӑрмӗш число — Зоологическине кайнӑ, вун тӑххӑрмӗш — билет илнӗ, ҫирӗммӗш — Мускаврах пулнӑ-ха, цирк курнӑ, ҫирӗм пӗрремӗш — поездра пынӑ, ҫирӗм иккӗмӗш — каллех поездра, паянхи число — ҫирӗм виҫҫӗмӗш номер пулать.

— Семнадцатое число — в кино был, восемнадцатое — в Зоологический ходил, девятнадцатое — билет получил, двадцатое — я еще в Москве был, цирк смотрел, двадцать первое — в поезде ехал, двадцать второе — тоже ехал, сегодня число будет двадцать третий номер.

18 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Икӗ сехет те вун пилӗк минута.

Два часа пятнадцать минут.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Майор, эсир судья пулатӑр; акӑ, вун пилӗк червонец; ытти пиллӗкӗшне, сирӗн мана памалли пурччӗ, хутӑма кӗрӗр-ха эппин, вӗсене ҫаксем ҫумне хушӑр-ха.

Майор, вы будете судьею; вот пятнадцать червонцев, остальные пять вы мне должны, и сделайте мне дружбу прибавить их к этим.

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Макӑрни сывлӑхшӑн усӑллӑ, унтан тата эпӗ утпа ҫӳремен пулсан, каялла ирӗксӗрех вун пилӗк ҫухрӑма ҫуран утман пулсан, ҫав каҫхине кӳҫӑма та хупман пулӑттӑм.

Плакать здорово; и потом, вероятно, если б я не проехался верхом и не был принужден на обратном пути пройти пятнадцать верст, то и эту ночь сон не сомкнул бы глаз моих.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вун пӗр сехетре ирпе, Лиговская княгиня шӑпах Ермолов ваннинче тарланӑ сехетре, эпӗ вӗсен пӳрчӗ патӗнчен иртсе пыраттӑм.

В одиннадцать часов утра — час, в который княгиня Лиговская обыкновенно потеет в Ермоловской ванне, — я шел мимо ее дома.

Июнӗн 7-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вӑл ура ҫине тӑчӗ, пирӗн пата пырса ларчӗ… эпир вара докторсем хамӑра вун пӗр сехетре ҫывӑрма хушнине ҫур ҫӗр иртсен икӗ сехетре тин аса илтӗмӗр.

Она встала, подсела к нам, оживилась… и мы только в два часа ночи вспомнили, что доктора велят ложиться спать в одиннадцать.

Июнӗн 4-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Суккӑр ача ҫаратни ҫинчен, вун сакӑр ҫулхи хӗр хама кӗҫ-вӗҫ шыва путарма тӑни ҫинчен пуҫлӑхсене каласа панӑ пулсан, ытла та кулӑшла пулмӗччӗ-ши вара?

И не смешно ли было бы жаловаться начальству, что слепой мальчик меня обокрал, а восьмнадцатилетняя девушка чуть-чуть не утопила?

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Манӑн юрӑ ӑсти вун сакӑр ҫултан иртмен пулмалла.

Моей певунье казалось не более восемнадцати лет.

Тамань // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Хӑмӑшлӑхсенче те вӑрманта вун сехетчен ҫӳрерӗмӗр, — нимӗн те курмарӑмӑр.

До десяти часов шныряли по камышам и по лесу, — нет зверя.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Сире тӳррипех калас пулать, манӑн кил-йышӑм ҫук: аттепе анне ҫинчен эпӗ пӗр вун икӗ ҫул хушши нимӗн те пӗлместӗп, авланма хӗрарӑм палӑртса хуманшӑн ӗлӗкрех чухлаймарӑм, халь ӗнтӗ килӗшсех те каймасть; эпӗ хама йӑпатакан ҫынна тупнӑшӑн хӗпӗртенӗччӗ.

Надо вам сказать, что у меня нет семейства: об отце и матери я лет двенадцать уж не имею известия, а запастись женой не догадался раньше, — так теперь уж, знаете, и не к лицу; я и рад был, что нашел кого баловать.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Эпир Печоринпа ҫапла хисеплӗ кӗрекере лараттӑмӑр, акӑ хӑйхи ун патне хуҫан вун ултӑ ҫулхи кӗҫӗн хӗрӗ пырса тӑчӗ те, мӗнле калас иккен?..

Мы с Печориным сидели на почетном месте, и вот к нему подошла меньшая дочь хозяина, девушка лет шестнадцати, и пропела ему… как бы сказать?..

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех