Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илме (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Давыдовӑн вара, пӗр пӑркаланмасӑр, ҫакна йышӑнмалла пулчӗ: ҫынсемпе вӑл, хӑй сисмесӗрех, Нагульнов пек хыттӑн калаҫма хӑнӑхать, е, Андрей Разметнов пек каласан, иртӗхсе кайнӑ, — халӗ акӑ мӗн пулса тухрӗ-ха: ӑна, йӗкӗлтесе, темле карчӑксенчен тӗслӗх илме сӗнеҫҫӗ: вӗсем сыхланса, вӑрттӑнлӑ-кӗрттӗнлӗ, хӑтланаҫҫӗ-мӗн, ӗҫӗ те вара ҫавӑнпах ӑнса пырать иккен!

И Давыдов, не кривя душой, должен был сознаться самому себе, что незаметно он усвоил грубую, нагульновскую, манеру обращения с людьми, разнуздался, как сказал бы Андрей Размётнов, — и вот результат: ему ехидно советуют брать пример с каких-то старушонок, которые действуют осторожно, вкрадчиво и без всяких осечек неизменно добиваются успеха в своих целях.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тепӗр сехетрен вара Хопровсен крыльцине такам та пырса таптарӗ пулӗ, унта тӗве ури йӗрне те лаша ури йӗрӗнчен уйӑрса илме май ҫукчӗ пулӗ.

А через час на крыльце у Хопровых небось так натоптали, что и верблюжьего следа от конского нельзя было отличить.

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Укҫине тӳлерӗ, ман ӗҫе мухтарӗ те мӑкарич лартрӗ, кӗпчек илме килнӗ тарҫисене чӗнчӗ.

Расплатился со мной, похвалил мою работу и поставил магарыч, работников своих, какие лошадей под хода пригнали, позвал.

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Кӗпчекӗсене илме вӑл, лайӑх астӑватӑп, типӗ тытнӑ вӑхӑтра — те юнкунччӗ ҫав, те эрнекун — килчӗ.

Приехал он хода забирать, как зараз помню, на буднях, в постный день, то ли в среду, то ли в пятницу.

X сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Унӑн кӑмӑлне Давыдов пӗрре пӑхсах сисрӗ, ҫавӑнпа та вӑл, кулкаласа, чарӑнса тӑчӗ, сухаллӑ усалӑн атакине кӗтсе илме хатӗрленчӗ.

Намерения его были так откровенны, что Давыдов, улыбаясь, остановился, приготовился встретить атаку бородатого драчуна.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Варюха-горюха та ҫаплах алла илме шутлать мана, хӑйӗн характерне кӑтартать.

— Вот и Варюха-горюха берется приручить меня, характер свой оказывает.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Мана унта персик илме кайнӑ тесе шутламастӑн-и эсӗ?

— Уж не думаешь ли ты, что я туда за персиками ездил?

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Майӑн пӗрремӗшӗ ҫитеспе сирӗн кооператор станицӑна тавар илме икӗ лав яма ыйтрӗ-и?

Под Первое мая ваш кооператор просил у тебя две подводы послать в станицу за товаром?

VIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӑл ҫывӑракан Давыдовӑн питне типӗ курӑкпа кӑтӑкланӑ пулнӑ та лешӗ куҫне уҫнӑ чух аллине туртса илме ӗлкӗреймерӗ.

Она водила по лицу спящего Давыдова сухой травинкой и не успела отдернуть руку, когда Давыдов открыл глаза.

VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Виҫӗ казак пурнӑҫне илчӗ, халӗ тӑваттӑмӗшне шырать, анчах кӑмӑл тӑваканах ҫук, качча илме хӑраҫҫӗ ӑна, ун пек инке вӗлерсех пӑрахать! — терӗ Дубцов.

Трех казаков пережила, теперь ищет четвертого, но что-то охотников не находится, боятся на ней жениться, заездит этакая тетенька насмерть! — сказал Дубцов.

VI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Каллех пире буксира илме килет, — ҫиллине чарса каларӗ Агафон.

Опять едет нас на буксир брать, — со сдержанным негодованием сказал Агафон.

VI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ытти укҫине вӑл, ахӑртнех, ҫамрӑк арӑмӗ валли кучченеҫ илме салатнӑ пулас…

А остальные, какие у него были, он, видно, потратил на гостинцы своей молодой жене…

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

«Кай, ҫӑва патне, хӑрах куҫлӑ ухмах!» — тесе кӑшкӑрасшӑн Яков Лукич, хӑй аллине Лятьевский аллинчен туртса илме хӑтланать, анчах ниепле те туртса илеймест, — Лятьевский пӳрнисем сивӗ, хурҫӑ пек, Яков Лукичӑн темшӗн сасси те тухмасть, тутисем мамӑкран тунӑ евӗр.

«Да ну тебя к черту, кривой дурак!» — хочет крикнуть Яков Лукич, пытаясь вырвать свою руку из руки Лятьевского, но это ему не удается — пальцы у Лятьевского холодные, стальные, а голос Якова Лукича странно беззвучен и губы будто сделаны из ваты…

II сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

N господин, тем аса илме хӑтланнӑ пек, маччаналла тӗллесе пӑхать те каллех калаҫма тытӑнать.

Господин N, глядя вверх, будто что-то припоминая, добавил:

Ҫӳҫ ҫинчен // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 46–53 стр.

Эпӗ ҫакна веҫех аса илме ниепле те пултараймастӑп.

— Невыносимо вспоминать обо всем этом.

Ҫӳҫ ҫинчен // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 46–53 стр.

Мана ун ҫинчен аса илме хистеҫҫӗ пулсан, ман асӑма чи малтан Республика кунне пӗрремӗш хут уявличчен тата уявланӑ хыҫҫӑн пулса иртнӗ ӗҫсем килсе кӗнӗ пулӗччӗҫ, ӑна пула канӑҫа та ҫухатӑттӑм.

А когда вспоминаю, что было накануне революции и после нее, то не нахожу себе покоя.

Ҫӳҫ ҫинчен // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 46–53 стр.

Пулса иртнине мӗн чухлӗ тавҫӑрса илме тӑрӑшатӑн, вӑл ҫавӑн чухлӗ ӑнланмалла мар.

Чем больше она думала, тем больше удивлялась, пока наконец ей не открылось нечто странное:

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

«Ватсупнӑ темерӗн», — хӑр-хар кӑшкӑрса тӑкрӗ А-у. Тупӑк илме лавкка хуҫи пӗчченех кайрӗ.

— Старая тварь, — выругался Синяя Шкура и, обиженно надувшись, не двинулся больше с места.

Ыран // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 37–45 стр.

Лао-шуань укҫине хыпаласа пӑхрӗ, чӗтре-чӗтрех палача кӑларса тыттарасшӑн пулчӗ, анчах ун таварне хӑй пурпӗрех илме шутламасть.

Трясясь от страха, старик поспешно нашарил деньги и хотел передать их человеку в черном, но никак не решался взять у него красную пампушку.

I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.

Мӗн пулнине тавҫӑрса илме халь тата йывӑртарах мана.

Никак не могу разгадать, в чем тут дело.

III // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех