Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулман сăмах пирĕн базăра пур.
пулман (тĕпĕ: пулман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ан кулян, Маргарита, нимӗн те пулман вӗсене.

— Не переживай, Маргарита, ничего с ними не случилось.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Ҫав следователь е следовательница (мӗншӗн тесен, манпа калаҫаканни хӗрарӑмччӗ) ытла ҫамрӑк та илемлӗ пулман пулсан, вӑл манпа еккине ямасӑр калаҫмастчӗ пулӗ.

Мне всё время казалось, что, если бы следователь или следовательница (потому что это была женщина) не была такой молодой и красивой, она не допрашивала бы меня так подчёркнуто сухо.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун ҫинчен манӑҫасси хӑйнех йӗрлесе пынӑ тейӗн, эпир пулман пулсан, — вӑл: «эпир», терӗ, ҫӗр ҫинче пӗр ҫын та пулин Николай Антоныч кам иккенне пӗлнӗ пулӗччӗ-ши, пӗлнӗ пулӗччӗҫ-ши вӑл тӑван ҫӗршывпа наукӑшӑн мӗн тунине.

О том, что забвение как бы шло за ним по пятам и если бы не мы, — он сказал «мы», — едва ли хоть один человек на земле знал бы, кто он таков и что он сделал для родины и науки.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах эпӗ ахаль ҫынах, ҫавӑнпа та: общество шӑпах вӑхӑтра Николай Антоныч Татариновран тасалнӑ пулсан, ӑна (обществӑна) Ромашовпа тертленме те кирлӗ пулман пулӗччӗ, тесе калас килчӗ манӑн.

Но я был обыкновенным человеком, и мне захотелось сказать ему, что, если бы общество своевременно освободилось от Николая Антоныча Татаринова, ему (обществу) не пришлось бы возиться с Ромашовым.

Ҫиччемӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пыратчӗ те пӑрахут, бортран канат вӗҫетчӗ, ӑста матрос ӑна хӑяккӑн тӑракан стойка ҫинелле питӗ меллӗн ҫавӑрса ывӑтатчӗ, пристаньре часах халӑх тулатчӗ те пристанӗ вара хӑй те куҫа палӑрмаллах шывалла анатчӗ — ҫав чипер тумланнӑ та савӑнӑҫлӑ шавлакан ҫынсен никамӑн та ман ҫумра нимӗнле ӗҫ те пулман.

Подходил пароход, канат летел с борта, матрос ловко, кругами закидывал его на косую торчащую стойку, сразу много людей появлялось на пристани, так что она даже заметно погружалась в воду, — и никому из этих шумных, весёлых, отлично одетых людей не было до меня никакого дела.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ сӳнчӗ ӗнтӗ ҫав — анчах тепри ялкӑшса ҫуталса тӑчӗ: ӑнсӑртран мар ҫав, ахалех мар шырарӑм ӑна эпӗ — уншӑн вилӗм пулман та, пулас та ҫук.

Теперь погасла, но ярко загорелась другая: не случайно, не напрасно искал я его — для него нет и не будет смерти.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

4. …Ӑна курас шанчӑк пирӗн пулман та, пулма та пултарайман.

4. …Не было и не могло быть надежды, что мы увидим его.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ вӑл Микул-турӑ ҫине мӗнле пӑхкаланӑ тӑрӑх, паян унӑн савӑнмалли ӗҫех пулман курӑнать.

На этот раз, судя по обращению к Николаю-угоднику, случай был скорее всего печальный.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сан ҫийӗнте нимӗнле тумтир те пулман.

На тебе никакой одежды не было.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах лешин пичӗ, яланхи пек, хытса ларнӑ, унпа куҫ хӗссе кулкаласси ҫинчен шухӑшлама та пулман.

Но у того на лице появилось уже строго официальное выражение, исключавшее даже самую возможность дружеских перемигиваний.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах ача пӗрре те айван пулман.

Но мальчик вовсе не был таким дурнем.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Нимех те пулман пек.

— Как будто бы ничего.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Саня, эпӗ пӗлетӗп вӗт эсӗ мана хупа пӗрле илесшӗн пулман иккенне!

— Я знаю, ты не хотел, чтобы я ехала с тобой!

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӳлӗхҫӗм, ытти хӗрарӑмсем нихҫан ӗмӗтленесшӗн пулман телее те тӑраймастӑп-шим ӗнтӗ!

Господи, неужели не стою я этого счастья, о котором другие женщины даже и не думают никогда!..

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗнчере нихҫан та ӑвӑслӑх кати те, йӗпе ҫулҫа куписем те, хама сулӑнса ҫапма кансӗрлекен вутӑ сыпписем те пулман тейӗн ҫав, ал вӑйӗпе ҫӗре тӗренсе «Ромашов, ҫаврӑн!» тесе калас мар тесе тӑрӑшса эпӗ пӗртте выртман тейӗн ҫав.

Как будто и не было никогда на свете осиновой рощи, кучи мокрых листьев и поленницы, которая помешала мне размахнуться, как будто я не лежал, опершись руками о землю и стараясь не крикнуть ему: «Вернись, Ромашов!» — 

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах пирӗн калаҫу хушшӑмӑрта нимӗн те пулман пекех пычӗ.

Но наш разговор продолжался, как если бы ничего не случилось.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах пӗри те чӑн пулман.

кроме правды,

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Килӗнче пулман туссем

Друзья, которых не было дома

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫур ҫул хушши ӗҫсӗр аптраса пурӑнни — вӑрҫӑ вӑхӑтӗнче кашни Совет ҫыннишӗнех мӑшкӑллӑ япала — пулман пекех!

Как не бывало полугода томительного безделья — томительного и постыдного для каждого советского человека во время войны!

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫӳлте пуринчен ытла эпӗ сана кансӗрлерӗм пуль ӗнтӗ, — терӗм эпӗ, хамӑн сассӑм хӑрушшӑн илтӗннине туйса, ҫапах та ним пулман пек каласшӑнччӗ-ха эпӗ — Ҫӗр ҫинче эпир иксӗмӗр Орестпа Пилад пулсаттӑмӑр.

— Можно подумать, что я больше всего мешал тебе в воздухе, — сказал я, чувствуя, что у меня страшный голос, и всё ещё стараясь говорить хладнокровно. – А на земле мы были Орестом и Пиладом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех