Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушать (тĕпĕ: хуш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӗлӗк мӗнле те пулин йӑлана тытса пыма хушать пулсан — ҫакна пурнӑҫлама ҫийӗнчех кирлӗ ӗҫсем тума тытӑннӑ.

Требовал ли сон соблюдения какой-нибудь приметы, тотчас для этого принимались деятельные меры.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Амӑшӗ Илюшӑн пуҫне тытса хӑй чӗркуҫҫийӗ ҫине хурать, ерипен кӑна унӑн ҫӳҫне турама тытӑнать, унӑн ҫӳҫӗ питӗ ҫемҫе пулнӑшӑн савӑнать, Настасья Ивановнӑна та, Степанида Тихоновнӑна та савӑнма хушать, вӗсемпе Илюшӑн пулас пурнӑҫӗ ҫинчен калаҫать, ӑна хӑй шухӑшласа кӑларнӑ, мӗнле те пулин эпопейӑн паттӑрӗ вырӑнне шутлать.

Мать возьмет голову Илюши, положит к себе на колени и медленно расчесывает ему волосы, любуясь мягкостью их и заставляя любоваться и Настасью Ивановну, и Степаниду Тихоновну, и разговаривает с ними о будущности Илюши, ставит его героем какой-нибудь созданной ею блистательной эпопеи.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ӗнесем хиртен килеҫҫӗ-и, вӗсене шӑварассишӗн старик пуринчен хытӑрах пӑшӑрханать; йытӑ чӑхха хӑваланине чӳречерен курать-и, ҫийӗнчех йӗркесӗрлӗхе пӗтерме хушать.

Придут ли коровы с поля, старик первый позаботится, чтоб их напоили; завидит ли из окна, что дворняжка преследует курицу, тотчас примет строгие меры против беспорядков.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Улпут хушать пулсан, мӗнле хӑятӑн-ха эсӗ? — кӑшкӑрса ячӗ Тарантьев.

— Как ты смеешь, когда барин приказывает? — закричал Тарантьев.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Ун пирки Захара каласа пӑхӑр-ха, вӑл хӗрарӑмсене тирпейлеме хушать те, мана килтен хӑваласа кӑлараҫҫӗ, вара кунӗпех кӗртмеҫҫӗ.

— Да, вот подите-ка, заикнитесь об этом Захару, так он сейчас баб предложит да из дому погонит на целый день!

II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хӑҫан та пулин мӗн-тӗр каласан та, яланах манма хушать, урӑх нихӑҫан аса илмелле мар вара ӑна…

Если же когда и скажет что, то всегда просит забыть и не вспоминать больше…

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Броненосецӑн мостикӗ ҫинче тӑракан адмирал шыв кӗрекен уйрӑма тӗрӗслеме, шыв ытти уйрӑмсене кайнипе кайманнине пӗлме хушать.

Адмирал, который стоял на мостике броненосца, отдал приказание проверить, хорошо ли закрыты двери водонепроницаемых переборок, отделяющих поврежденную часть корабля от неповрежденной.

Вунтӑххӑрмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

— Чуну ҫапла хушать пулсан эп хирӗҫ мар…

— Я не против, раз к этому лежит душа…

Иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Мӑйӑхлӑ ҫын аслӑ помощнике ахалех ҫаннинчен темӗн пек туртать, куҫӗсемпе хаярран пӑхать, парохода чарса кимӗ антарма хушать.

Напрасно усатый хватал старшего помощника за рукав, делал зверские глаза, требовал остановить пароход и спустить шлюпку.

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Варӑм та салху еврей ҫунашка хыҫҫӑн утать, вӑхӑчӗпе чарӑнкаласа тӑма хушать — кӑштах кӗлтӑвать вӑл.

Длинный грустный еврей идёт за салазками и время от времени велит постоять — читает коротенькую молитву.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня ӑна чӗнсе сӑмах хушать те, вӑл, ват ҫынсем пек, кулмасӑр-тумасӑр куҫлӑх айӗн ҫеҫ пӑхса илет, сасартӑк аллинчи купӑста пуҫӗ лаштах ҫӗрелле ӳкет.

Саня окликает её. Она по-стариковски, строго глядит на него из-под очков и вдруг беспомощно роняет кочан на землю:

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах эсӗ пурпӗрех ҫулҫӳревҫӗ пулма ҫуралнӑ, чӗрӳ ҫаплах хушать сана.

Но всё равно — ты путешественник по призванию, по страсти.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паруняна тӗлӗкре старик Микул турра пуҫ ҫапма хушать.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Тӗлӗкре Паруня каллех старике курать: лешӗ турӑша чиркӗве пама тепӗр хут хушать.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Каҫпа хӗр тӗлӗкре пӗр старике курать: лешӗ каткари япалана чиркӗве кайса пама хушать.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Ҫав професси мана чӑтӑмлӑ та паттӑр пулма, тӑван ҫӗршыва, хамӑн ӗҫе юратма хушать.

Это была профессия, которая требовала от меня терпения, мужества и любви к своей стране и своему делу.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Судья Петька патне кӗрсе тухма хушать.

Судья просит навестить Петьку,

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кукамӑшӗ Катьӑна урама тухма хушать, ашшӗ каллех Катьӑна ытларах уҫӑ сывлӑшра ҫӳретме хушать иккен.

Бабушка гонит Катьку на улицу — снова он: он велел, чтобы Катька почаще бывала на воздухе.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Капитан Мироновӑн хӗрӗ ман патӑма ҫыру ҫырнӑ; вӑл пулӑшу ыйтать; Швабрин ӑна ирӗксӗрлесех хӑйне качча тухма хушать, — терӗм эпӗ ӑна.

— Дочь капитана Миронова, — сказал я ему, — пишет ко мне письмо: она просит помощи; Швабрин принуждает ее выйти за него замуж.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Казаксенчен пӗри, «Аслӑ государь сана хӑй патне пыма хушать», тесе, чупса пырса калани манӑн шухӑшӑма татрӗ.

Размышления мои были прерваны приходом одного из казаков, который прибежал с объявлением, что-де «великий государь требует тебя к себе».

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех