Шырав
Шырав ĕçĕ:
Пӗррехинче Григорий, каҫхи апат хыҫҫӑн хӑй пӳлӗмне кайсан, шӑппӑн мӑкӑртатса калаҫнине илтрӗ.Однажды Григорий, после ужина пробравшись в свою комнату, услышал разговор.
XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Лайӑх кӑтартатӑп вӗсене! — терӗ те хуллен мӑкӑртатса Фомин кил-йышӗпе васкавлӑн сывпуллашса пӳртрен тухрӗ.Я сочтусь с ними! — глухо проговорил Фомин и, наскоро попрощавшись с родными, вышел.
X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Крамсков, чикаркка тӗтӗмӗпе сарӑхнӑ пӳрнисене чармакласа, аллине малалла кӑнтарчӗ, мӑкӑртатса илчӗ:Крамсков выставил вперед руку с широко растопыренными обкуренными пальцами, бормотнул:
IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пӗр суйине тӳрлететӗп-ха хайхи — вӑл пур, тепӗр суя сӑмах каласа хурать, куна турлететӗп — виҫҫӗмӗшӗпе сӑмсаран тӗртет, ҫапла ҫӗр каҫах, шуҫӑм ҫути киличчен мӑкӑртатса ирттеретпӗр…
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ҫавӑ ҫитменччӗ пуль-ха тата, — мӑкӑртатса илчӗ те Ильинична хӑна ҫине пач та пӑхмасӑр апат хатӗрлесе аппаланма тытӑнчӗ.— Этого бы ишо недоставало, — проговорила Ильинична и, не глядя на гостя, принялась за стряпню.
II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Тавах сире, — ӑнланмаллах мар мӑкӑртатса илчӗ Боря, хӑй багажне сак айне чикрӗ те ларчӗ.— Спасибо! — невнятно проговорил Боря и сел, предварительно засунув свой багаж под лавку.
Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.
Унтан мӑкӑртатса:
Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.
— Пӗтӗм ӗмӗрӗме протезсем тума хушса кӑна ларнӑ, — мӑкӑртатса илчӗ Сергей.— Всю жизнь только тем и занимался, что протезы заказывал, — буркнул Сергей.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
— Аван, — такама тем каланӑ пек, мӑкӑртатса илчӗ протезист.— Хорошо, — неизвестно к кому обращаясь, проворчал протезист.
4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
«Ку эрех мар, чӑн-чӑн турӑ юнӗ пулчӗ! — мӑкӑртатса калаҫрӗ вӑл.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Прохор вӗсен хӳрисене типтерлӗн ҫыхса хучӗ, тӑтӑшах урапа ҫинчен сиксе анса, ҫул айккипе утрӗ, урисене пылчӑк ӑшӗнчен аран турткаласа кӑларнӑ май, хӑй тӗллӗн мӑкӑртатса ятлаҫрӗ:
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Ачисем те пур, пурте пур, телейӗ кӑна ҫук пирӗн, — мӑкӑртатса тавӑрчӗ Прохор.— И дети есть, все есть, одной удачи нам нету, — бормотнул Прохор.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ватта хай — суяса пуранат! — пуҫне тиркевлӗн пӑркаласа мӑкӑртатса илчӗ те маттур сӑн-питлӗ урядник ҫӑра шурӑ шӑлӗсене ҫарӑлтарса хучӗ.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Хӑп! — мӑкӑртатса илчӗ поручик.
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Кунта ахаль те эпир арбуз ӑшӗнчи вӑрӑ чухлех, — кӑмӑлсӑррӑн мӑкӑртатса илчӗ сак ҫинче выртакан ватӑрах казак.— Нас тут и так, как семечек в арбузе, — недовольно буркнул лежавший на лавке пожилой казак.
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Унтан Пантелей Прокофьевич пӗр тикӗссӗн те хыттӑн харлаттарса хуп турттарни илтӗнет; ыйхӑ тӗлӗшпе пӗчӗк Полюшка тутине тутлӑн чӑпӑртаттарать, хӑй тӗллӗн тем-тем мӑкӑртатса илет.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Йӗркене пӗлме вӑхӑт пуль ӗнтӗ, — кӑмӑлсӑр сасӑпа мӑкӑртатса илчӗ Пантелей Прокофьевич.Пора бы порядок знать… — недовольно бормотнул Пантелей Прокофьевич.
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Аранах киле сӗтӗрӗнсе ҫитрӗ… — мӑкӑртатса илчӗ старик, тӑраниччен ҫинипе какӑра-какӑра сӑхсӑхнӑ май.Насилу-то прибилась к базу… — забормотал старик, крестясь и сыто рыгая.
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Санпа куна ҫеҫ мар кӗтме пулатчӗ, — хӑвӑрт мӑкӑртатса илчӗ те Копылов, куҫне хӗстерсе, пӗр тӗлӗнсе те савӑнса, кӑшкӑрса ячӗ:
X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Фицхалауров йывӑррӑн пукан ҫине кайса ларчӗ, ватӑ ҫынла эхлете-эхлете мӑкӑртатса илчӗ:Фицхелауров тяжело опустился на стул, старчески покряхтел, буркнул:
X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.