Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Асӑрханусӑр пулнӑшӑн,овчаркӑна курсан хӗр ача пек ҫухӑрса янӑшӑн ӑшра хӑйне хӑй ятларӗ вӑл.

Мысленно она уже не один раз обругала себя за тот девчоночий крик, который у нее вырвался при появлении овчарки.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Фокусниксем сӑрланӑ кӗперсем ҫинчен упӑтесем пек ҫухӑрса, кӑшкӑрса, ҫынсене балагана кӗме илӗртсе чӗнеҫҫӗ.

Раздались обезьяньи картавые крики рыжих и фокусников, пронзительно зазывающих публику с выбеленных помостов балаганов.

XLII. Куликово уйӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Мӗне пӗлтерет ку? — ҫухӑрса ячӗ ашшӗ, хӑй хӗрелсе чӗтреме пуҫларӗ.

— Что это значит? — заорал отец и затрясся, багровея.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кукӑр куҫлӑхне тытса, вӑл пурте вулакан вырӑна хӑвӑрт вуласа тухрӗ те, тӗлӗнсе кайнӑ извозчика хӗрлӗ сухалӗнчен тытса виҫӗ хутчен чуптурӗ, унтан, урапа ҫине сиксе ларса, пӗтӗм урама илтӗнмелле ҫухӑрса ячӗ: «Эрехлӗх аллӑ пус! Хӑвала, выльӑх!» — терӗ те куҫран хӑвӑрт ҫухалчӗ.

Быстро прочитал, приложив к носу кривое пенсне, знаменитое место, затем трижды поцеловал ошалевшего извозчика в медно-красную бороду, плюхнулся на дрожки и, заорав на всю улицу: «Полтинник на водку! Гони, скотина!», пропал из глаз так же быстро, как и появился.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ан чӗн! — ҫухӑрса ячӗ офицер, шуралса кайса.

— Молчать! — заорал офицер бледнея.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унччен те пулмарӗ: — Ай! Шуйттан вӗлтӗренӗ, — тесе ҫухӑрса ячӗ.

Прошло немного времени, он закричал: Ой! Крапива чертова!..

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Пирӗн картина, — терӗ вӑл, эпӗ, капла каласан, кӑштах ҫухӑрса ямарӑм, мӗншӗн тесен, «пирӗн» тени мана та ҫак картинӑна ӳкерекен вырӑнне хуни пулчӗ, — пирӗн картина хамӑр халӑх ҫинчен, халӑхӑн тулса ҫитнӗ тарӑхӗ ҫинчен, ахаль ҫынсен паттӑрлӑхӗ ҫинчен.

— Наша картина, — заговорил он, и я чуть не взвизгнула от радости, что он говорит «наша», считая уже и меня ее участницей, — наша картина — о народе, о гневе народном, о доблести простых людей.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр самант хушши вӑл хӑй вырӑнӗнче пӗр сикмесӗр тӑчӗ, унтан тивӗртейменнине пӗлчӗ те ҫухӑрса ячӗ; пӑшалне чул ҫине ҫӗклесе ҫапса пӗтӗмпех салатрӗ, вара ҫӗре ӳкрӗ те пӗчӗк ача пек макӑрса ячӗ…

с минуту он остался неподвижен, пока не убедился, что дал промах; потом завизжал, ударил ружье о камень, разбил его вдребезги, повалился на землю и зарыдал, как ребенок…

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Сасартӑк алӑк уҫӑлчӗ те, Маша чупса кӗрсе мана мӑйран ыталаса илчӗ, ҫухӑрса ячӗ.

Вдруг двери отворились, Маша вбегает и с визгом кидается мне на шею.

II // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Княгиня, хӑрушшӑн ҫухӑрса ярса, питне икӗ аллипе хупларӗ.

Княгиня вскрикнула и с ужасом закрыла лицо обеими руками.

XVIII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӗтӗм сасси тухнӑ таран ҫухӑрса ячӗ: — Вӑрӑ!

И закричал во все горло: «Воры!

XVII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Ҫӑлӑр тархасшӑн, ҫӑлӑр, ҫунатпӑр!» — йынӑшса ҫухӑрса яни илтӗнсе кайрӗ.

Раздался жалобный вопль и крики: «Горим, помогите, помогите».

VI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ахти, — темле хурлӑхлӑн, нимӗн тӑвайманнипе сасартӑк ҫухӑрса ячӗ Егоровна, — Владимир Андреевич, мӗн тӑватӑн эсӗ?

– Ахти, – жалобно закричала Егоровна, – Владимир Андреевич, что ты делаешь!

VI сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хырӑмӗ выҫнипе те мар, шӑлӗ тухнӑран нушаланнипе те мар, хӑранипе хытӑ ҫухӑрса макӑрса ячӗ пулас пепке — ҫумра амӑшӗ ҫуккӑ-ҫке, мӗнле хӑрамӑн.

Скорее всего она заплакала не от голода, не от зубной боли, а от того, что рядом нет мамы; рядом нет мамы – как не заплакать.

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

Питер ҫӳлелле икӗ ярд сиксе илчӗ, унтан ҫапӑҫма хатӗрленнӗ пек ҫухӑрса ячӗ те пӳлӗм тӑрӑх ункӑн-ункӑн ҫаврӑнма тапратрӗ, сӗтел-пукансем ҫумне ҫите-ҫите ҫапӑнчӗ, чечексем лартнӑ чӳлмексене тӳнтере-тӳнтере ярса, пӳлӗмре йӑлтах архатса ҫӳрерӗ.

Питер подскочил на два метра кверху, испустил дикий вопль и заметался по комнате, налетая на мебель, опрокидывая горшки с цветами и поднимая невообразимый шум.

12-мӗш сыпӑк. Кушак аҫи тата «ыратнине лӑплантаракан эмел» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Унччен те пулмарӗ — йытӑ хыттӑн хӑйк! туса ҫухӑрса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

Шураҫка // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7331.1.html

Натюш хӑранипе ҫухӑрса ярасшӑнччӗ, анчах сасси тухмарӗ.

Натюша со страха хотела заверещать, но голос не вышел.

Ҫиҫӗм Натюш // Людмила Сачкова. Людмила Сачкова

Сасартӑк вӑл ҫухӑрса ячӗ: – Кил-ха, витрере кӑмпасен хушшинче шапа, – тет.

Вдруг он закричал: - Иди сюда, тут в ведре между грибов лягушка.

Кӑмпара // Сувар. «Сувар», 20(698)№, 2007.05.18

Павӑл пичче ларчӗ кӑна – ҫухӑрса сиксе тӑчӗ.

Дядя Павел только присел - закричал и вскочил.

Кӑмпара // Сувар. «Сувар», 20(698)№, 2007.05.18

24. Вара Сусанна ҫари ҫухӑрса янӑ; пуҫлӑхсем те иккӗн тан ӑна хирӗҫле кӑшкӑрашма тытӑннӑ, 25. вӗсенчен пӗри чупса кайнӑ та пахча алӑкне уҫса пӑрахнӑ.

24. И закричала Сусанна громким голосом; закричали также и оба старейшины против нее, 25. и один побежал и отворил двери сада.

Дан 13 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.