Шырав
Шырав ĕçĕ:
Богатырев ун еннелле хаяррӑн куҫ ывӑтрӗ, ассӑн сывласа каларӗ:Богатырев метнул в его сторону озлобленный взгляд, со вздохом сказал!
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Поручик тутине ҫӑт чӑмӑртаса темиҫе ҫеккунт кӗтсе тӑчӗ те, Рябчиков ҫине куҫ хӗррипе пӑхса илсе, Григорий патнелле пӗшкӗнчӗ, пӑшӑлтатса каларӗ:
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вахмистр черете йӗркеленсе тӑнӑ батареецсене куҫ хӗссе кулса илчӗ.Вахмистр улыбнулся, подмигнул выстроившимся в очередь батарейцам:
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пӗр казакӗ ман куҫ умӗнчех цистерна тӑррине улӑхса кайрӗ, анинченех лаша шӑвармалли витрепе ӑсса илме тӑчӗ, шеремет, алли вӗҫерӗнсе кайрӗ те путса та вилчӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Сайра-сайра хутра ҫеҫ ансӑр пӗлӗт хушӑкӗнчен пӗччен ҫӑлтӑр самантлӑха сарӑ хӗлхемлӗн йӑлтлатса илет, унтан каллех ҫеҫенхире куҫ курми тӗттӗм хупласа хурать, телеграф пралукӗсем кассӑн-кассӑн вӗрекен ҫил варкӑшӗнче салхуллӑн шӑхӑраҫҫӗ, ҫӗр ҫине вӗтӗ шӑрҫа пек ҫумӑр пӗрчисем пӑт та пӑт пӑтлатса ӳкеҫҫӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старикӗн пит-куҫне хускалса тӑракан чӗре ҫурхахпа пиелесе, вӗсем сухал пӗрчисем хушшинче йӑпӑртатса чупаҫҫӗ, куҫ харшисенче йӑшӑлтатаҫҫӗ, унтан тата кӑвак сӑхманӑн тӑратмалла ҫухи ҫинче сӑрӑ сий пулса пуҫтарӑннӑ.
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тӑван сӑн-пите юлашки хут лайӑхрах курса, астуса юлас тесе, Григорий чӗркуҫҫи ҫине кукленчӗ те хӑраса кайнипе тата йӗрӗннипе ирӗксӗр ҫӳҫенсе илчӗ: Пантелей Прокофьевичӑн сарӑхса кайнӑ тӗссӗр кӑвак пичӗ тӑрӑх, куҫ шӑтӑкӗсенче, питҫӑмартисенчи пӗркеленчӗксем хушшинче пыйтӑсем чупса ҫӳреҫҫӗ.
XXVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл, ҫурӑмне мӑкӑртса, Аксиньйӑн шурса кайнӑ пичӗ ҫине куҫ илмесӗр пӑхса ларчӗ.Он сидел сгорбясь, не сводя глаз с побледневшего лица Аксиньи.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫакна вӑл шуҫӑм килнӗ чухне вӑрансан туйнӑччӗ те ҫывӑракан Аксинья ҫине чылайччен куҫ илмӗсӗр пӑхса выртрӗ, ун ыйхине татас мар тесе ҫеҫ тӑма шутламарӗ.
XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тепӗр чухне вӑл мӗн пӗчӗкрен пӗлекен, килте куллен тыткалакан япаласем ҫинех, хӑй тин ҫеҫ таҫти инҫетри ют ҫӗршывран килнӗ, ҫакна йӑлтах пуҫласа куракан ҫын пек, куҫ харшисене тимлӗн хускатса, тӗсесе тинкерчӗ.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич нумайччен вӗсем ҫине киленсе пӑхса ларчӗ, унтан ӑнсӑртран ҫывӑхри ланкашка еннелле куҫ ывӑтрӗ те тӑп-тӑрӑ кӳлленчӗкре шултра сазансен хура ҫурӑмӗсене асӑрхарӗ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старик пысӑках мар лачака патӗнче темиҫе тӗм хӑрӑк шанкӑна куҫ хыврӗ, касма тытӑнчӗ.Около небольшой музги облюбовал несколько кустов хвороста, принялся рубить.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич Дуняшка сӑмахӗсене аса илчӗ те, ним шутламан ҫӗртен куҫ умне Аникушкӑн йӑлкӑшса кулакан, кастарнӑ арҫыннӑнни майлӑ кӳсе сӑн-пичӗ уҫҫӑн тухса тӑчӗ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Куҫ курӗ… — уҫӑмсӑррӑн хуравларӗ Пантелей Прокофьевич.— Там видно будет… — уклончиво ответил Пантелей Прокофьевич.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Шӑтӑк алтнӑ чухне Пантелей Прокофьевич хӑй валли те кӑмӑла каякан вырӑн куҫ хывса хучӗ.Когда рыли могилу, Пантелей Прокофьевич облюбовал и себе местечко.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич тӗрӗс каларӗ пӗринче, вилӗм вӗсен килне куҫ хыврӗ тесе.Прав был Пантелей Прокофьевич, сказав однажды, что смерть возлюбила их курень.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тусанлӑ сарӑ ҫӳҫне чалӑшла тураса якатнӑ йӑрӑс пӳллӗ йӗкӗт, кӗре питҫӑмартийӗсем юн пӗрӗхсе тухас пек хӗрлӗскер, карчӑксем ҫине куҫ хӗррипе пӑхса, именчӗклӗн кулса илчӗ те сӳрӗккӗн хуравларӗ:
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Унтан хӑйсене пырса сывлӑх суннӑ Григорий ҫинелле сарӑ куҫ шуррисемпе пӑхса, сасартӑк ҫилӗллӗн каласа хучӗ:Блеснув на поздоровавшегося Григория желтыми белками, она вдруг злобно сказала:
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ӑс-тӑн йӗвенне самантлӑха хывсанах куҫ умне ӑшшӑн йӑлкӑшса кулакан чӗрӗ Наталья тухса тӑчӗ.
XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старик чеен куҫ хӗссе илчӗ, малалла каларӗ:
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.