Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илесшӗн (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тен, нимӗҫсене сутӑннӑ Тимофей Стребулаев ҫине турӑ хӑй пӑхса илесшӗн пулчӗ пуль? — шухӑшларӗ вӑл.

Тимофею подумалось: может быть, это сам бог захотел взглянуть на него, Тимофея Стребулаева, продавшегося немцам?

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катьӑна ыталаса чуптӑвать, мана пушӑпа хӗртсе илесшӗн пулчӗ, — мӑкӑртатса илчӗ Васька.

Катю целует, а меня кнутом хотел, — проворчал Васька.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Нимӗҫсем вара ҫул хӗрринелле, хӳме патнелле чакаҫҫӗ, канава кӗре-кӗре ӳкеҫҫӗ вӗсем, унтан каллех ун патне сиксе пыраҫҫӗ, ӑна чӗррӗн тытса илесшӗн.

От его ударов они отскакивают на середину дороги, к забору, скатываются в канаву, поднимаются и опять стаей кидаются на него с явным намерением захватить живым.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Наташа вырӑн ҫине ларса Федьӑна ыталаса илесшӗн пулчӗ.

Наташа села на постель и попыталась обнять Федю за шею.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл ҫамкине пӗркелентерсе Федьӑн мӗнпур пурнӑҫне аса илесшӗн тӑрӑшрӗ: ачасен ҫурчӗ, белофинсемпе ҫапӑҫни, Катьӑпа тӗл пулни, Головлево МТС-ӗ, хирти хӗрӳ ӗҫ вӑхӑчӗ, — ҫаксем пурте куҫ умӗнче пӗр ҫыхӑнусӑр, таткаланса пӗтнӗ кино ленти евӗр шуса иртрӗҫ.

Морща лоб, он старался припомнить всю жизнь Феди: детдом, война с белофиннами, встреча с Катей, Головлевская МТС, страдная пора на полях — все это проходило перед глазами без всякой связи, как порванная и беспорядочно склеенная кинолента.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тӑшмансене… ҫӗнтерет, — кӗл тумалли сӑмахсене астуса илесшӗн пулчӗ вӑл, анчах нимӗн те тухманнипе аптраса: — Манса кайнӑ, мур илесшӗ, — тесе ятлаҫса илчӗ.

Врази… расточатся… — пытался он вспомнить молитвы и, убедившись, что у него ничего не получается, растерянно выругался: — Чорт побери, забыл!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Катя аллинчи гранатне чӑмӑртаса, тапранса каякан машинӑсем ҫине пӑхса тӑнӑ май, хӑй мӗншӗн кунта килнине астуса илесшӗн пулчӗ.

Сжимая гранату, Катя смотрела на отъезжающие машины и старалась припомнить, зачем она пришла сюда.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫӳлелле сикеҫҫӗ, шуйттансем, шӑлӗсене шаккаҫҫӗ, мана ярса илесшӗн.

Скачут, окаянные, зубами щёлкают, меня достать хотят.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Катя ун аллинчен хӑй аллине туртса илесшӗн пулчӗ, анчах Федя ямарӗ, тата хытӑрах чӑмӑртарӗ.

Катя попыталась высвободить свои руки, но Федя не отпустил их, а сжал сильнее.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл ӑна лекторпа калаҫса татӑлмасӑрах пӗлтерӳ ҫырса ҫыпӑҫтарнӑшӑн хытах вӑрҫса илесшӗн пулчӗ, анчах «хӗрача кӑна-ҫке-ха», тесе шухӑшларӗ те: — эсӗ ӑнлан: манӑн паян никам та ҫук.

 — Он хотел как следует отчитать ее за то, что, не договорившись с лектором, она вывешивает объявление, но в мыслях мелькнуло: «Совсем еще девочка», — Только ты тоже пойми: сегодня никого у меня нет.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ну, карта хушӑкӗнчен алла чиксе ярасшӑн та ывӑҫа лекнӗ пӗр ҫырлине татса илесшӗн

Засунуть руку между досками в заборе и сорвать, сколько поместится в ладошку…

Слива вӑрри // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 79–83 с.

Ухмах пек килсе лекрӗм», — тавҫӑрса илесшӗн пулчӗ Григорий, ҫенӗкре юри майӗпентерех утнӑ май.

Попался, как дурак», — думал Григорий, нарочно мешкая в сенях, пытаясь собраться с мыслями.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унран ҫакӑнса, ӑс-тӑн хирӗҫленине шута та илесшӗн пулмарӗ вӑл.

Уцепившись за нее, он не хотел принимать в расчет возражения ума.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Сергей темӗн пит хаклине аса илесшӗн тарӑхсах асапланать, анчах ниепле те асне илеймест.

Сергей мучительно пытается вспомнить что-то очень важное, но это ему не удается.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Чарса хунӑ куҫӗпе тӗттӗмелле пӑхнӑ та иртнӗ ҫулхи Май уявӗ мӗнлине аса илесшӗн хӑтланать, анчах шухӑшӗсем палӑрман ҫулсемпе аяккинелле чуптараҫҫӗ, ыранхи кун, ыранхи операци патне сӗтӗреҫҫӗ.

Широко раскрытыми глазами смотрела в темноту, пыталась вспомнить, каким был Первомай в прошлом году, но мысли неуловимыми путями уходили в сторону и вели в предстоящий день, к предстоя-шей операции.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Дежурнӑй сестра сӗтелӗ патӗнчи пукан ҫине ларнӑскер, вӑл пӑртак та пулин тӗлӗрсе илесшӗн, самантлӑха пулин те, манасшӑн пулчӗ, анчах пултараймарӗ.

Сидя на стуле около, столика дежурной сестры, силилась задремать, хоть на минуту забыться и не могла.

9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Анализсене лайӑххӑн шута илесшӗн те пулмарӗ.

Не стал вдаваться в тонкости медицинского анализа.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Эпӗ халь аннепе кӑшт кӑна калаҫса илесшӗн

Я хочу с одной маманей погутарить…

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах Дарья хӑйне тивекен укҫана хуняшшӗ ҫапла майпа тытса илесшӗн пулнине те ҫапса хуҫрӗ.

Но Дарья отразила и эту попытку овладеть собственно ей принадлежащими деньгами.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Пӗтӗмпе илесшӗн каламастӑп, анчах Петро пирӗн ывӑл пулнӑ-и е кам, сан шутпа?

— Не к тому, что все забрать, но Петро-то сын нам был или кто, по-твоему?

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех