Шырав

Шырав ĕçĕ:

паҫӑрхи (тĕпĕ: паҫӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Александр Дмитриевич сӑнӗ паҫӑрхи пекех, анчах халь пӑртакҫӑ уҫӑрах.
Вид у Александра Дмитриевича был такой же озабоченный, но чуточку повеселевший.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Манпа паҫӑрхи офицер.
Со мной давешний офицер.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Паҫӑрхи грим пӗтӗмпех кайса пӗтеймен иккен.
Давешний грим весь не сошел, оказывается.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мана каялла ӑсатма паҫӑрхи шоферах пычӗ.
Меня вез обратно уже знакомый шофер.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫаплах пӑшӑлтатса темӗн шутлатчӗ-ха хӑй, анчах екки кайни халь ӗнтӗ паҫӑрхи пекех марччӗ.
Он все еще считал шепотом, но уже без прежнего азарта:

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвел анчӗ те, ҫавӑн хыҫҫӑн часах ҫӗрле пулса ларчӗ, кӑнтӑр енче кирек хӑҫан та ҫавӑн пек пулать; ҫапах юр йӑлтӑртатса тӑнипе эпир халь те пӗрех май тӑвалла улӑхакан ҫула ҫӑмӑллӑнах уйӑрма пултаратпӑр, анчах хальхинче ҫулӗ паҫӑрхи пекех чӑнкӑ марччӗ.
Солнце закатилось, и ночь последовала за днем без промежутка, как это обыкновенно бывает на юге; но благодаря отливу снегов мы легко могли различать дорогу, которая все еще шла в гору, хотя уже не так круто.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫав вӑхӑтра каллех моторсем кӗрлени илтӗнчӗ, паҫӑрхи самолётсемех, ҫул ҫийӗпе аялтанах, пӗр ҫунат ҫинчен тепӗр ҫунат ҫинелле сулкаланса, ыткӑнса иртсе кайрӗҫ.
Снова послышался рокот моторов, и низко над дорогой, переваливаясь с крыла на крыло, прошли давешние самолеты.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Вӑл пӗтӗм кӗлеткипе ывӑннине туйрӗ, ҫав вӑхӑтрах хӑй панӑ ҫимӗҫсенчен паҫӑрхи карчӑк кухньӑра хатӗрлекен тутлӑ апат шӑршипе киленчӗ.
Он чувствовал во всем теле приятную усталость и жадно принюхивался к запахам жаркого, которое старушка готовила на кухне из его припасов.

6 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Карчӑк тутисене пӑчӑртаса тытрӗ, алӑка ҫиллеслӗн халтлаттарса хупрӗ те, коридортан — пӗртте паҫӑрхи пек ырӑ кӑмӑлпа мар — ҫилӗпе мӑкӑртатса каларӗ: — Эппин, ӑшӑ шыв кирлӗ пулсан, ҫав кӑвак керосинка ҫинче хӑвӑр вӗретӗр.
Она подобрала губы, сердито хлопнула дверью и уже из коридора, без прежнего заботливого дружелюбия, ворчливо сказала: — Так если вода теплая нужна, кипятите сами на синей керосинке.

Канцеляри патне ӑна паҫӑрхи уксах армянин ӑсатса ячӗ.
До канцелярии довел его давешний хромой.

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Анчах паҫӑрхи пекех чыхӑнса кайса, аран сывлӑш ҫавӑрса илчӗ.
Задохнувшись, она еле откашлялась.

Никам та ӑна сисмен, хӑнасем паҫӑрхи пекех ӗҫнӗ, вӗсем сӗтел хушшинчен тухнӑ ҫӗре ӗнтӗ каҫхи кӗлле те чан ҫапа пуҫланӑ.
Никто того не заметил, гости продолжали пить, и уже благовестили к вечерне, когда встали из-за стола.

Тупӑкҫӑ // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Силвио темӗнле шухӑш пуснӑ пек пӑхать; унӑн паҫӑрхи савӑнӑҫран нимӗн палли те юлмарӗ.
Сильвио был озабочен; не было уже и следов его судорожной веселости.

I // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Каллех паҫӑрхи хурлӑхлӑ сасӑ уҫланкӑран хуллен ҫеҫ илтӗнчӗ.
И снова этот жалобный звук чуть слышно донесся с опушки.

Анчах халь пени ачана паҫӑрхи пекех ӑнран ямарӗ.
Но этот выстрел уже не так ошеломил мальчика.

21 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Чарӑна-чарӑна, йӑлтӑр-р ҫутатса ярасса кӗтрӗмӗр: шар кӑвак-шурӑ ҫутӑра паҫӑрхи халлӗнех мӗн пурри пурте сывлӑшра пӗр саманта ялт ҫӗкленсе илет те каллех мӗн пурри пурте хура сӗмлӗхе вирхӗнет, каллех йӗп чиксен те куҫ курман ҫӑра тӗттӗмлӗхре меслетсӗр пысӑк чул катрамӗсем аялалла пуҫхӗрлӗн кӗмсӗртете-кӗмсӗртете анма тытӑнаҫҫӗ.
Останавливались, ждали, когда осветит: опять все вроде подскакивало, короткий миг висело в воздухе, в синем, резком свете, и все опять исчезло, и в кромешной тьме грохотали вниз огромные камни.

Ярмул пичче // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 47–51 стр.

— Каллех паҫӑрхи юррах?! — талӑрса кайрӗ Еххӗм.
– Опять за свое?! – взорвался Ефим.

Еххӗм Пьяных операцийӗ // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 29–35 стр.

Амӑшӗ, паҫӑрхи пекех малалла ӳпӗнсе, ывӑлӗнчен шит те юлмасӑр пычӗ.
Она, все так же глядя вперед, пошла, куда им надо идти.

Пур енчен те тӗсесе // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 19–28 стр.

Старик паҫӑрхи пекех лӑпкӑн итлерӗ.
Старик все так же спокойно слушал.

Лорх Иванӗ михӗсене, паҫӑрхи пекех, чупа-чупа йӑтрӗ.
Куҫарса пулӑш

Лаох // Василий Алентей. Василий Алентей. Лаох. Хырсем ӗмӗрех ем-ешӗл. Повестьсем. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика