Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лерен сăмах пирĕн базăра пур.
лерен (тĕпĕ: лерен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӗлӗнмелле сирӗнпе, эсир манран «лерен» килнӗ кайӑк мӗнле пулмалли ҫинчен ыйтаттӑр, тупсан вара чавса пӗтеричченех шарламасӑр пурӑнтӑр!

То вы неистовствовали, требуя от меня предполагаемого облика небесного зверя, а когда нашли, молчали до конца раскопок!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Эпӗ ҫапла шухӑшлама пултаратӑп: меловӑй тапхӑрта пирӗн планета системи ҫынсем евӗр интеллектлӑ чӗрчунсем пурӑнакан тепӗр система патне ҫывхарнӑ, лерен вара ҫав интеллектлӑ чӗрчунсем пирӗн планета ҫине куҫнӑ.

Я полагаю, что вправе утверждать: в меловом периоде произошло сближение нашей планетной системы с другой, неселенной мыслящими существами — людьми в смысле интеллекта, — и они переправились со своей системы на нашу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Лерен эпӗ тӳрех слободана каятӑп, унта манӑн палланӑ ҫын пур, Сизов.

Оттуда я проеду прямо в слободу, там у меня знакомый есть, Сизов.

XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Эпе сасӑ лерен, хамӑрӑннисем енчен, килнине илтетӗп вӗт.

— Я же слышу, звук оттуда идет, от наших.

X // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

— Эпӗ лерен вӗт…

— Я ведь оттуда…

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

«Любимец» ҫывӑхӗнчен иртсе пынӑ чухне Павлин рупор витӗр темиҫе хутчен те Черкизова чӗнчӗ, лерен ӑна хирӗҫ темӗн кӑшкӑркаларӗҫ, анчах вӑл ӑнланса илеймерӗ.

Проходя мимо «Любимца», Павлин много раз вызывал в рупор Черкизова, ему что-то кричали в ответ, но слов нельзя было разобрать.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Лерен, ҫӑра тӗтре ӑшне хупланса юлнӑ завод енчен, гудок хаяррӑн улани илтӗнет.

Оттуда, где в густом тумане утонул завод, неслось грозное завывание гудка.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Лерен часах хӑй ӗҫӗ ҫине ҫирӗп шанакан сывӑ ҫын пӗр тикӗс сывлани илтӗнчӗ.

Откуда вскорости и послышалось мерное дыхание спавшего здорового, уверенного в себе человека.

Леонид аттемӗр ҫылӑх каҫарттарать // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Ну, мӗн чухлӗ кирлӗ, ҫавӑн чухлех чавма пултараймастпӑр эпир, Сайлас тете патне лерен, Ҫӗнӗ Орлеан таврашӗнчен, ҫырса ярӗҫ те, вӑл вара Джим пачах унти ҫын мар иккенне пӗлӗ.

— Ну, нам ведь нельзя копать столько, сколько полагается, а то как бы дяде Сайласу не написали оттуда, из-под Нового Орлеана, как бы он не узнал, что Джим вовсе не оттуда.

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Тӗрексӗр понтон тӑрӑх чупнӑ чухне лерен, ту хыҫӗнчен, снаряд усаллӑн шӑхӑрса килсе, пуҫсем урлӑ вӗҫсе иртет те шыва ҫурса сирпӗнтерет.

Когда бежали по шаткому понтону, оттуда, из-за горы, злобно шипя, пролетел над головами снаряд и рванул воду в клочья.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пит инҫетрен, лерен аялтан, вӗри ҫилпе пӗрле мусӑк сасси илтӗнсе килет.

Очень издалека, снизу, вместе с порывами жаркого ветра доносилась музыка.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Лерен ҫырса яр, — ыйтрӗ вӑл шӑппӑн.

Напиши оттуда, — попросила она тихо.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Дима чӗнмесӗр тӑнӑ хыҫҫӑн калаҫма пуҫларӗ, анчах куннинче пӑшӑлтатса ҫеҫ: — Сасӑ ян кайни ку. Лерен те каланӑ пек илтӗнет, — терӗ вӑл.

Дима помолчал секунду и продолжал на этот раз топотом: — Обыкновенное эхо — отражение звука.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Уртмахра темскер ухтаркаласа, курницӑна кӗрсе кайрӗ, лерен шӑпраххӑн каларӗ:

Порывшись в сумах, ушел в горницу, негромко сказал оттуда:

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Тыткӑна парӑнаҫҫӗ тейӗн!» — пӑлханса та уҫӑмсӑррӑн хуйхӑрса шухӑшларӗ Григорий, колонна тип варалла майӗпен, темле анасах килмесӗр пек анса пынине, лерен ӑна хирӗҫ Секретевӑн утлӑ ушкӑнӗ симӗс курӑк тӑрӑх тӳрӗрен яртлаттарса килнине курса.

«Будто в плен сдаются!» — с тревогой и неосознанной тоской подумал Григорий, глядя, как медленно, как бы нехотя, спускается колонна в суходол, а навстречу ей прямо по зеленям на рысях идет конная группа секретевцев.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лерен вара — Вешенскине… — сивӗ кӑвак куҫӗсене хӗстерсе, мӑнкӑмӑллӑн ӑнлантарчӗ офицер.

— А оттуда — в Вешенскую… — снисходительно пояснил офицер, щуря холодные голубые глаза.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сотньӑсемпе пӗрле вӑрман хӗрринче тӑракан Григорий хыҫӗнчен, таҫтан лерен Базки казакӗсен сотни станоклӑ пулеметпа вӑрӑм черетсем кӑларса яма тапратрӗ.

Откуда-то сзади Григория, стоявшего с сотнями на выезде из леса, длинными очередями начал бить станковый пулемет Базковской сотни.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Казанка тӑрӑх та шӑлаҫҫӗ, ав лерен, Семенов сӑрчӗ ҫинчен, Ерински ҫине те ҫаплах тӑкаҫҫӗ.

И по Казанке бьют, по Еринскому, вон с Семеновской горы — и то наворачивают.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон хӗрринчен, лерен, шыв таппи енчен, сивӗ варкӑш юхса килет.

С Дона, с разлива потянуло холодом.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лерен чипер сывӑ таврӑнас пулсан, астутарӑпӑр-ха Дон ҫӗрӗ ҫине килсе кӗме хӗрлисене камсем хапха уҫнине, камсем вӗсене пулӑшма юлнине…

Доведется нам вернуться оттель — мы припомним, какие красным на Дон ворота отворяли, оставались им служить…

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех