Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юрра (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Апла, ҫав юрра пула пур ҫӗрте те куҫҫулӗпех йӗреҫҫӗ эппин?

— Стало быть, от этой песни везде слезьми плачут?

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хачӑ юпписем пек урисемпе кичеммӗн акӑлчан утать, — Пепе, ун умӗнче пырса, е вилнӗ ҫынна пытарнӑ чухне юрлакан юрра е пӗр-пӗр урӑхла хурлӑхлӑ юрӑ юрлать:

Скучно, ногами, похожими на ножницы, шагает англичанин, — Пепе впереди его и напевает что-то из заупокойной мессы или печальную песенку:

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Нунча ку юрра юрласшӑн марччӗ.

Нунча не хотела петь эту песню.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Ҫапла каланӑ та, пичке пек урлӑш-тӑршшӗ пӗр ҫынна ҫак юрра юрласа панӑ:

И пропела ему, толстому, как бочка:

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

— Аттем ҫинчен хам мӗнле туятӑп, ҫавӑн пек каласа параймарӑм пулӗ тесе шухӑшлатӑп, аллӑ ҫул хушши хам чӗрере тытса усранине каласа пама йӑлтах урӑхла сӑмахсем кирлӗ, тен вӑл юрра та тивӗҫлӗ-и, анчах — эпир ахаль ҫынсем, пулӑсем пек, кӑмӑл туртнӑ пек илемлӗ каласа пама пӗлместпӗр!

— Я думаю, что не сумел рассказать про отца так, как чувствую, и то, что пятьдесят один год держу в сердце, — это требует особенных слов, даже, может быть, песни, но — мы люди простые, как рыбы, и не умеем говорить так красиво, как хотелось бы!

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Юрра тӑвӑр, вӑл чул стена ҫумне пырса ҫапӑнать, йынӑшать, йӗрет, чӗрене лӑпкӑн ыраттарса кӑтӑклать, унӑн кивӗ суранӗсене чӗрре кӗртет, хуйха вӑратать…

песне тесно в ней; она бьется о камень стен, стонет, плачет и оживляет сердце тихой щекочущей болью, бередит в нем старые раны и будит тоску…

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Манӑн авалхи юрра итлес килет, вара вӑл, сӑмахсене юрланӑ пек тӑсса, юррӑн хӑйне май кӗввине те кӑтартма тӑрӑшса, калама тытӑнать.

Я хочу слышать старую песню, и унылым речитативом, стараясь сохранить своеобразную мелодию песни, он рассказывает.

Сокол ҫинчен хывнӑ юрӑ // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–74 стр.

Ир пуҫласа каҫчен ӗҫлерӗҫ; уйӑх тухрӗ те, юрра ячӗҫ!

С восхода по закат работали, взошла луна, и уже — поют!

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Юрра пула, хумсем шавлани илтӗнми пулать.

Шума волн не слышно было за голосами…

I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Эх, юрра шӑратӑттӑмччӗ эпӗ вӗсемпе!

Эх, и сыграл бы я песенку с ними!..

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— Вӑт ку юрӑ! — терӗ Данило, — нихҫан та илтмен эпӗ кун пек юрра: суятӑп пулсан, эппин, манран шуйттан хӑй валли чӗлӗм туса ларттӑр!

— Это песня! — сказал Данило, — никогда не слыхал такой песни; пусть из меня сатана себе трубку сделает, коли вру я!

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Ху кӗлеткӳнти кашни тымаршӑнах вӑл юрра лайӑх туйса илетӗн, эсӗ ху пӗтӗмпех ҫав юрӑ чури пулса тӑратӑн.

Каждая жила в твоем теле понимала ту песню, и весь ты становился рабом ее.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Тарҫӑсем пурӑнакан пӳртрен йӗке кӑлтӑртатни тата хӗрарӑмӑн ҫинҫе сасси илтӗнет: те йӗрет вӑл, те пуҫне килсе кӗнӗ хурлӑхлӑ юрра пӗр сӑмахсӑр ӗнӗрлет.

Из людской слышалось шипенье веретена да тихий, тоненький голос бабы: трудно было распознать, плачет ли она или импровизирует заунывную песню без слов.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Мӑн аслашшӗсене асӑнса тата ҫавӑн пекех чӑвашсене хӑйсен йӑх-тымарӗсене тупма пулӑшаканне – «Чунҫӳрев» ертӳҫине – чысласа пухӑннисем «Ҫӑлтӑр витӗр ҫул курӑнать» юрра шӑрантарчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

«Чунҫӳрев»: ҫулсем такӑр пулччӑр // Евгений Турхан. http://suvargazeta.ru/news/cn-khyparsem/ ... -pulchchar

Композитор «Мана мар» юрра урӑх юрӑҫ шӑрантарассине пӗлтернӗ.

Композитор сообщил, что песню «Не меня», будет исполнять другой певец.

А.Никитин композитор Владимир Егоров «Эпӗ мар» юрра вӑрланине судра ӗнентернӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/23261.html

«Хыпар» хаҫата композитор интервью панине вуласан ҫакӑ паллӑ: Владимир Егоров йӗркеллӗ калаҫнӑ, каҫару ыйтнӑ пулсан вӑл ку юрра ӑна юрлама ирӗк пама хирӗҫ пулман.

По прочтении интервью композитора, данного газете «Новости» становится понятно: если б Владимир Егоров поговорил нормально, попросил прощения, он не был бы против дать ему права петь эту песню.

А.Никитин композитор Владимир Егоров «Эпӗ мар» юрра вӑрланине судра ӗнентернӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/23261.html

Ҫапла Владимир Егорова «Эпӗ мар» юрра авторӗсене палӑртмасӑр юрлама чарнӑ.

Так Владимир Егоров перестал петь песню «Не я», не отмечая авторов.

А.Никитин композитор Владимир Егоров «Эпӗ мар» юрра вӑрланине судра ӗнентернӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/23261.html

Суд пынӑ вӑхӑтра Владимир Егоров «Эпӗ мар» юрра ЮТВ ирттерекен премие «Ҫулталӑк юрри» номинацие тӑратнӑ.

Пока шел суд, Владимир Егоров выставил песню «Не я» на номинацию к премии «Песня года», проводимой ЮТВ.

А.Никитин композитор Владимир Егоров «Эпӗ мар» юрра вӑрланине судра ӗнентернӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/23261.html

«Мана мар» юрра Анатолий Никитин хӑй те малтан юрланӑ.

Песню «Не меня» Анатолий Никитин сам тоже раньше пел.

А.Никитин композитор Владимир Егоров «Эпӗ мар» юрра вӑрланине судра ӗнентернӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/23261.html

Иккӗшӗ пӗр-пӗрин ҫине ӑнланмасӑртарах пӑхса илнӗ: ку юрра Анатолий Никитин иртнӗ ӗмӗрӗн 90-мӗш ҫулӗсенче кӗвӗленӗ-ҫке, сӑвви – Александр Ильинӑн.

Оба, ничего не понимая, посмотрели друг на друга: это же песня, музыку на которую Анатолий Никитин сочинил в 90-е годы прошлого века, стихи Александра Ильина.

А.Никитин композитор Владимир Егоров «Эпӗ мар» юрра вӑрланине судра ӗнентернӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/23261.html

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех