Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хула сăмах пирĕн базăра пур.
хула (тĕпĕ: хула) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халиччен курнӑ-и пирӗн хула ҫакӑн пек картинӑна?..

Видел когда-нибудь наш город такую картину?

IV сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Хула хӗрринчи пӗр улах тӑкӑрлӑка пӑрӑнсан эпир Андрейпе тӗл пултӑмӑр.

Свернув в один из тихих переулков на нашей окраине, мы увидели Андрея.

III сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Чӑннипе те ҫапла, чӑн-чӑн строительсем пӗтӗм хула тӑрӑх хӑма шыраса ҫӳреҫҫӗ ӗнтӗ, эпир вара пултаратпӑр!

Вот именно, настоящие строители не будут искать по всему городу доски, а мы можем!

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Эпир ҫырма хӗрринчи шкул патнелле утрӑмӑр, шкул хула хӗрринче.

Мы отправились к школе, стоявшей у реки, на самом краю городка.

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Хула хӗрринчи шкул ҫеҫ тепле ӑнсӑртран тӑрса юлнӑ вара, ҫунасса вӑл та ҫуннӑ ӗнтӗ, ҫапах та йӑтӑнса анман.

Просто чудом кажется, что школа, стоявшая на самом краю городка, только сгорела, а не превратилась в груду битого кирпича.

I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫак хушӑра эпӗ хам паллакан ачасем патне кӗре-кӗре тухма та ӗлкӗрнӗччӗ, хула патӗнче пулса иртнӗ кӗрхи ҫапӑҫусем ҫинчен те тем те пӗр илтсе пӗтернӗччӗ, хамӑр шкултан мӗн юлнине пӑхмашкӑн та пӗрре кӑна ҫӳремен.

Я, конечно, успел уже обегать всех знакомых ребят, наслушался рассказов о происходивших осенью боях на подступах к городу и не раз осмотрел то, что осталось от нашей школы.

I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Икӗ сехет хушши хула ҫинелле переҫҫӗ, кунта халлӗхе пемеҫҫӗ-ха.

По городу уже два часа бьют, а здесь пока тихо.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Пылчӑклӑ ҫӗр ҫинче лӗплеттерсе ҫӳрекен патрульсенчен тата темиҫе хут та пытанкаларӗҫ вӗсем, ҫавӑнпа тепӗр сехетрен ҫеҫ хула хӗррине ҫитсе тухрӗҫ.

Еще несколько раз они прятались, услышав, как шлепают по лужам тяжелые сапоги патрульных, и только через час выбрались на окраину городка.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Кӑнтӑр кунӗнче лайӑх палланӑ хула, ҫӗрле ют хула пек, хӑрушшӑн курӑнать.

Городок, такой знакомый днем, казался теперь чужим и страшным.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Археологи шыравӗсемпе вара хальлӗхе хула шкулӗ те мухтанаймасть-ха.

Куҫарса пулӑш

Тӗллев — чи лайӑххи пуласси // Ирина КУЗЬМИНА. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 7-8 стр.

Хула Совечӗ Ҫӗнӗ ҫул тӗлне пӳлӗм парас пек шантарать.

Горсовет обещает к Новому году выделить комнату.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хула ҫийӗнче кӗрхи йывӑр пӗлӗтсем тӑраҫрӗ, сивӗ ҫумӑр вӗтӗртетсе ҫӑвать.

Над городом висели тяжелые осенние тучи, сеял холодный дождь.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хула паркӗнче вылянчӑкрах кӗвӗ ҫӗкленчӗ, ӑна ҫавӑнтах такӑлтӑк кустӑрмасен сасси хупласа, путарса хучӗ.

В городском парке взвизгнула игривая мелодия и тут же была раздавлена дробным стуком колес.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хула тӗлӗксем курать.

Городу снились сны.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Чӳрече тепӗр енче яра куна ӗҫре хӑшкӑлнӑ хула шавӗ чаксах-чаксах пычӗ.

За окном утихал уставший за день город.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Октябрӗн ҫуррисенче, хула варринчен инҫех мар пӗчӗкрех пӳлӗм тупса, Петровсем пурӑнма ҫавӑнта куҫрӗҫ.

В середине октября, сняв небольшую комнатку недалеко от центра города, Петровы переселились в нее.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Поезд хула тулашне вӑркӑнса тухрӗ.

Поезд вырвался за город.

1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Хула епле капӑрланать!

А город-то как хорошеет!

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Транспорт ӗҫлеместчӗ-ха, вӑл вара больницӑна пӗтӗм хула витӗр ҫуранах таплатрӗ.

Городской транспорт еще не работал, и она пешком через весь город пошла в больницу.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Кӗҫӗр те унӑн пурин ҫинчен те манса, ним пирки шухӑшламасӑр, пӑшӑрханмасӑр, уява кӗтсе илме хатӗрленекен хула тӑрӑх канлӗн утса иртес килчӗ.

И в этот вечер ему хотелось забыть обо всем на свете, пройтись по предпраздничному городу, ни о адм не думая, не заботясь.

1 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех