Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каҫ сăмах пирĕн базăра пур.
каҫ (тĕпĕ: каҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав ухха эпӗ Эрнене илме хушрӑм, ҫак кунтанпа вара вӑл кӑнтӑрла та, каҫ та ӑна хӑйпе пӗрле илсе ҫӳрерӗ.

Я позволил Пятнице взять это оружие и с той поры он не расставался с ним ни ночью ни днем.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Каҫ пулса ларчӗ.

Наступила ночь.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫав шухӑш манӑн чӗрене пӗтӗмпех ҫавӑрса илчӗ: ҫав карап ҫине кайса килмесен, манӑн кӑнтӑрла та, каҫ та канӑҫ пулас ҫуккине туйсах тӑтӑм.

Эта мысль овладела всем моим сердцем: я чувствовал, что ни днем ни ночью не буду знать покоя, пока не побываю на разбившемся судне.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Мана тата ҫакӑ та хытӑ пӑшӑрхантарчӗ: эпӗ качакасене кашни каҫ сӑваттӑм (ку маншӑн кашни кун йӑпанмалли ӗҫчӗ), халӗ вӗсене сӑваймарӑм.

Меня мучило также и то, что мои козы, которых я обыкновенно доил каждый вечер (это было ежедневным моим развлечением), теперь остаются недоенными.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ вӑрманти дачӑна ҫитнӗ вӑхӑтра каҫ пулса кайрӗ.

Был уже вечер, когда я добрался до своей лесной дачи.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Каҫ кӳлӗм, пилӗк сехет тӗлӗнче, эпӗ ҫыран патне ҫитрӗм те, майлӑрах вырӑн тупса, кимме чартӑм.

Около пяти часов вечера я подошел к берегу и, высмотрев удобное местечко, причалил.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫӗнӗ вырӑн мана питех те килӗшрӗ, хӑш чухне эпӗ унта темиҫе талӑк пурӑнаттӑм, ик-виҫ каҫ умлӑ-хыҫлӑн ӳплере ҫывӑраттӑм, кунта мана сывлама та ирӗкрехчӗ.

Мне так нравилось в этих новых местах, что я проводил там порою по нескольку суток; две-три ночи подряд я спал в шалаше, и мне дышалось гораздо привольнее.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Каҫ пулса ҫитсен, эпӗ тискер кайӑксенчен хӑранӑ пирки йывӑҫ ҫине улӑхса лартӑм.

Когда настала ночь, я влез на дерево, потому что боялся зверей.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ирчченех канлӗ ыйхӑпа ҫывӑртӑм, мӗншӗн тесен малтанхи каҫ ытла та сахал ҫывӑрнӑччӗ, тепӗр кунне каҫченех пӗр канмасӑр ӗҫленӗччӗ, малтан карап ҫинчи япаласене сулӑ ҫине тиенӗччӗ, унтан ҫыран хӗррине куҫарнӑччӗ.

Я крепко проспал до утра, так как в предыдущую ночь спал очень мало, а весь день работал без отдыха: сперва грузил вещи с корабля на плот, а потом переправлял их на берег.

Улттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Тинӗсе юхса тухакан ҫырмана эпир каҫ пулас чухне кӗтӗмӗр, тӗттӗм пулсанах ҫыран хӗррине ишсе тухма, унти вырӑна тӗпчесе пӗлме шут тытрӑмӑр.

Мы вошли в устье под вечер и решили, когда стемнеет, добраться до суши вплавь и осмотреть все окрестности.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Каҫ пулчӗ.

Наступила ночь.

Иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Каҫ енне вӑл, шыв ӗҫме ыйтса, пуҫне ҫӗклерӗ.

Раз — это было уже перед вечером — он поднял голову, чтобы попросить пить.

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Лӑпкӑ та ӑшӑ каҫ анса ларчӗ ун ҫине, ҫавна май хӑлхаран тем пӑшӑлтатрӗ, Егорушкӑна ку хӑй ҫине ҫав илемлӗ хӗрарӑм ӳпӗннӗн, кулса пӑхса чуптума тӑнӑн туйӑнчӗ…

Тихая, теплая ночь спускалась на него и шептала ему что-то на ухо, а ему казалось, что это та красивая женщина склоняется к нему, с улыбкой глядит на него и хочет поцеловать…

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вут ҫути мӗн чухлӗ хӑвӑртрах чакать, уйӑх ҫутиллӗ каҫ ҫавӑн чухлӗ лайӑхрах курӑнать.

И чем скорее догорал огонь, тем виднее становилась лунная ночь.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Тӗрӗсех ӗнтӗ ку, крещени каҫ вут хыпса илнӗ пирӗн ҫурта…

Это верно, под Крещенье ночью загорелась изба…

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Малтан ун куҫӗнче ялтӑркка хӗлхемсем, унтан асамат кӗперӗсем, юлашкинчен тӗксӗм пӑнчӑсем выляса илчӗҫ; вӑл каллех васкаса чӑмрӗ, шыв айӗнче куҫне уҫрӗ, унта темле тӗксӗм симӗс тӗссем курчӗ — уйӑхлӑ каҫ пӗлӗт ҫавӑн тӗслӗ пулать.

Сначала ослепительные искры, потом радуги и темные пятна заходили в его глазах; он поспешил опять нырнуть, открыл в воде глаза и увидел что-то мутно-зеленое, похожее на небо в лунную ночь.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Пӗр ушкӑнӗ паян ирхине, тепӗр ушкӑнӗнчисем, Иван Иваныч, кунта кӑнтӑрла канчӗҫ те каҫ пулас умӗн малалла кайрӗҫ.

— Одна партия проехала нынче утречком, а другая, Иван Иваныч, отдыхала тут в обед и перед вечером уехала.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Унтан часах каҫ пулчӗ.

Затем скоро наступил вечер.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Тур пулӑшсан, каҫ енне хӑваласа ҫитетпӗр.

— К ночи, бог даст, догоним…

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Унта эп вӗсене пӗчченех каҫ пуличчен чарса тӑрӑп, эс ҫав хушӑра Радӑна ту ҫинелле илсе кайӑн.

— А там уж я один удержу их до вечера, пока ты отведешь Раду в горы.

XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех