Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫула сăмах пирĕн базăра пур.

ҫула (тĕпĕ: ҫул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унтан эп шкула тухса кайрӑм, ҫула май ҫырӑва почта ещӗкне пӑрахрӑм.
Потом я пошла в школу, опустив по дороге письмо в почтовый ящик.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сылтӑмри урамран, пирӗн ҫула пӳлсе, тӗреклӗ атӑ тӗпӗсемлӗ типсе ҫитеймен асфальт ҫине хыттӑн пӗр харӑс пусса красноармеецсем пысӑк отрячӗ тухрӗ.
А из улицы справа, пересекая нам дорогу, громко ступая крепкими подошвами по влажному, еще не просохшему асфальту, вышел большой отряд красноармейцев.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫапла ӗнтӗ, вӗсем хӑрушӑ ҫула тухса кайнӑ.
И вот они пошли в опасный путь.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Туземецсем кунтах, ҫӗр каҫнӑ ҫӗртех, юлма пултараҫҫӗ, эпӗ — ҫула тухатӑп.
— Туземцы могут не сопровождать и оставаться у привала, а я лично пускаюсь в путь.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ыран ҫула тухатпӑр та пурте чӗре мӗн хушнӑ пек пулса тухать.
Завтра в путь — и всё будет так, как ты приказала.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл аптраса ӳкрӗ вӗт, чӗри ытла начар унӑн, врачсем ҫур ҫула яхӑн выртма хушрӗҫ.
Она очень больна — у неё стало такое сердце, что врачи вот ещё недавно, велели ей лежать чуть не полгода.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫула май вӑл ик-виҫ шыракан парти валли базӑсем тӑва-тӑва хӑварать, тейӗпӗр.
Дорóгой он устраивает в нескольких местах базы для двух — трёх поисковых партий.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапла, инҫе ҫула тухса кайнӑ та шхуна, Архангельскри маяк ӑна ӑсату сигналне парать: «Ырӑ ҫул пултӑр, ӗмӗтӗр ҫиттӗр», тет, кунта вара, ҫыран хӗрринче тӑрса юлнисен хушшинче мӗн кӑна пуҫланмасть-ха, ах турӑ-ҫӑм!
И вот ушла в далёкое плавание шхуна, архангельский маяк послал ей вслед прощальный сигнал: «Счастливого плавания и достижений», и что же началось на берегу, боже мой!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«…Инҫе ҫула тухса каякан шхунӑн мачтисене ялавсемпе ытла чухӑн капӑрлатнӑ.
«…Бедно украшены флагами мачты уходящей в далёкий путь шхуны.

«Эсӗ инҫе ҫула кайма билет илекенсен йышшинчен терӗ вӑл мана.
Он сказал, что я из той породы, «у которых билет дальнего следования».

«Правдӑран» Ч. хваттерне ҫитес тесен сахалтан та ултӑ километр каймалла, анчах эп ҫурма ҫула ҫитсен ҫеҫ трамвай пуррине астуса илтӗм.
От «Правды» до квартиры Ч. по меньшей мере, шесть километров, но только на полпути я вспоминаю, что можно было воспользоваться трамваем.

Анчах ҫула май питӗ чаплӑ ӗҫсем тунӑ.
Но попутно было сделано замечательное открытие.

Ҫирӗм ҫула ҫитиччен вӑл тундрӑра кӗтӳ кӗтсе сӳренӗ, ненецсем ахальтен мар ӗнтӗ унпа мухтанаҫҫӗ, ырӑ ятпа асӑнаҫҫӗ ӑна, юратаҫҫӗ.
До двадцати трёх лет он был пастухом в тундре, и ненцы недаром всегда говорили о нём с гордостью и любовью.

Ҫапах та ҫирӗп йывӑҫ, ҫӗр ҫула чӑтать.
Однако, крепкое дерево, сто лет простоит.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ҫапах та йывӑҫ ҫирӗп, ҫӗр ҫула чӑтать.
— Однако, крепкое дерево, сто лет простоит.

Эпӗ пӗррех хӗҫпе пуҫӗ урлӑ сулса ятӑм та, вӑл ҫавӑнтах алӑк урлӑ тӑсӑлса анса, ҫула картласа хучӗ.
Я ударил по ней саблею, и он упал, заградив вход.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Мӗншӗн кунта ҫула пӳлнӗ?
— Зачем здесь рогатка?

Тӳсме пултаратчӗҫ-и вара ҫак ҫула манӑн телейсӗр, чирлӗ-чӗрлӗ, ҫӗтӗк-ҫатӑк, кирлӗ-кирлӗ мар чыхса тултарнӑ, «хуртланса» пӗтнӗ юлташӑмсем?
Да разве выдержали бы его мои несчастные, больные спутники, в лохмотьях, пропитанных ворванью и полных паразитов?

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унпа вӑл ҫур ҫула яхӑнах чирлерӗ.
Он болел ею почти полгода.

Тан шывӗ пӗр вӗҫӗмрен пирӗн ҫула пӳле-пӳле хурать.
Полыньи всё время преграждают наш путь.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика