Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӑрушӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Хӑрушӑ (тĕпĕ: хӑрушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑрушши те хӑрушӑ.

Да и дело рисковое.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӗҫӗ хӑрушӑ, пырса тӑрӑнтӑн-тӑк застава ҫине — тӳрех месерле патшалӑха ӑсатаҫҫӗ.

Дело рисковое, напхнешься на ихнюю заставу — и враз заворот кровям сделают.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫул улӑхпа иртет, анчах унтан пыма хӑрушӑ.

Дорога лежала лугом, но по лугу было опасно ехать.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кашкӑрсем патне ҫыпӑҫаймасть — темле хӑрушӑ пек, вӗсем тискер кайӑк иккенне те туять; унтан тата хуҫи патне те таврӑнма юрамасть — пӑсӑк ӗҫ тунӑшӑн хӗнесе тӑкать.

К волкам не пристает — страшновато, да и чует, что они звериной породы, и к хозяину нельзя возвернуться — побьет за шкоду.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑшра пӗр вӑхӑтрах капланса тулнӑ ҫавнашкал темиҫе тӗрлӗ туйӑм хӗтӗртнипе, вӑл ҫак самантра кӗлеме те, шухӑшлама та пултарайман, анчах ӑсӗпе унчченех тӗвӗленсе ҫитнӗ темле хӑрушӑ ӗҫ патне чуна шиклентермелле хӑвӑртлӑхпа ҫывхарчӗ.

Движимая одновременно всеми этими разнородными чувствами, с пугающей быстротой приближаясь к чему-то предрешенному в глубине ее сознания, о чем она не хотела, да и не могла в этот момент думать.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пырӗнче капланнӑ курайманлӑх хумӗпе, хӗрхеннипе тата халь-халь пулса иртмелли темле хӑрушӑ ӗҫе асаплӑн кӗтнипе тӑвӑнса, вӑл Иван Алексеевич ҫине тинкерет, анчах — курать-и Иван Алексеевич ӑна, паллать-и — ӑна-кӑна ниепле те тавҫӑрма пултараймасть.

Задыхаясь от подступившей к горлу ненависти, от жалости и томительного ожидания чего-то страшного, что должно было совершиться вот-вот, сейчас, смотрела в лицо ему и никак не могла понять: видит ли он ее и узнает ли?

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Бобровски хуторӗнче стариксем питӗ меллӗн те тискеррӗн хӗнесе асаплантарма пуҫласан, пӗр еланецӗ тӳсӗм ҫитереймерӗ: вӑл хӑрушӑ сасӑпа, ачалла ҫари ҫухӑрса ячӗ, унтан гимнастерка ҫухине туртса ҫурчӗ те казаксемпе хӗрарӑмсене кӗпе айӗнчен ҫакса янӑ пӗчӗкҫӗ хӗресе кӑтартма пуҫларӗ; мӑйӗнчи хӗрес ҫакки хӑйӗн пӗтӗмпех кирӗкпе тата тарпа ҫулланса хытса ларнӑ.

Один из еланцев не выдержал — когда на хуторе Бобровском его начали умело и жестоко бить старики, он закричал дурным, мальчишеским криком, разорвал ворот гимнастерки, стал показывать казакам, бабам висевший у него на шее, на черном от грязи и пота гайтане, маленький нательный крест:

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нимӗнле хӑрушӑ асапа уяса-тиркесе тӑмасӑр, уйрӑмах хӗрарӑмсем ирсӗрле тискерленчӗҫ.

Особенно свирепствовали бабы, изощряясь в самых жесточайших пытках.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вороновский шанчӑклӑ та пачах хӑрушӑ маррине, унӑн ӗнтӗ ниҫта чакма ҫуккине Богатырев та ӑнланса ӗлкӗрчӗ.

Но и Богатырев успел осознать, что Вороновский — надежный и абсолютно безопасный человек, которому теперь попятиться назад уже нельзя.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем, хӑрушӑ ӗҫсенчен шикленсе, килсем тӑрӑх пытанса пӗтнӗ (унччен пӗр кун малтанах станицӑра: полк хӗҫпӑшаллӑ пӑлхава хутшӑннӑ казаксемпе пӗрлешет, станицӑра коммунистсемпе ҫапӑҫу тухма пултарать текен сас-хура ҫӳренӗ).

Они попрятались по домам, страшась событий (за день до этого по станице упорные ходили слухи, что полк соединяется с повстанцами и в станице может произойти бой с коммунистами).

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сасартӑках вӑл хӑйӗнчен темиҫе утӑмра темле хӑрушӑ чӗрчун пуррине сиссе илет те, пуҫне ҫӗклесе, хӑй ҫине тинкерсе пӑхакан этеме курать.

Вдруг он чувствует в нескольких шагах от себя присутствие чего-то враждебного и, подняв голову, видит рассматривающего его человека.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вырт та вырт ӗнтӗ пӗлтӗрхи хӗвелҫаврӑнӑш тунисем хушшинче, хӑрушӑ тӗттӗмпеле сехрене хӑпартакан ҫеҫенхирелле пӑх, хӑлхупа ҫӗр ҫумне тӗршӗнсе итле.

Лежи да лежи промеж подсолнечных прошлогодних будыльев, смотри в зияющую темнотой степь, слушай, приникнув ухом к земле.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ хамшӑн хам хӑрушӑ пулса ҫитрӗм…

Я сам себе страшный стал…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫеҫенхирти пурне те ӗнтсе-ҫунтарса яракан хӑрушӑ пушар пек ахӑрашса кайрӗ восстани.

Степным всепожирающим палом взбушевало восстание.

XLIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑрушӑ мар.

Не страшно.

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кунашкал ырлӑхра вилме те хӑрушӑ мар, — терӗ Алешка Шамиль, Григорий ҫумнерех куҫса ларса, — Григорий Пантелевич!

— Вот при таком кураже и помереть не страшно, — говорил Алешка Шамиль, подсаживаясь к Григорию, — Григорий Пантелевич.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑт ҫавӑн чух вара, атте, мана чӑн та хӑрушӑ пулса килчӗ.

И вот, папаша, тогда мне стало страшно.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав хӑрушӑ самантра ӑс-пуҫӗ, яланхи лӑпкӑлӑхӗ, малтан уйласа хунӑ ҫирӗп шухӑшӗ йӑлтах сирӗлсе ҫухалать те, Григорин хевти-хавалӗпе вара тискер кайӑкӑнни пек инстинкт кӑна хистевлӗн хуҫаланма пуҫлать.

Разум, хладнокровие, расчетливость — все покидало Григория в этот страшный миг, и один звериный инстинкт властно и неделимо вступал в управление его волей.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вешенски сотнисене вӑл хӑй ертсе кайрӗ, вӗсемпе чи хӑрушӑ вырӑнсене питӗрчӗ.

Он сам водил в бой сотни вешенцев, затыкал ими самые опасные места.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унашкал приказ пирӗншӗн чамасӑр хӑрушӑ.

Такой приказ нам вредный ужасно.

XXXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех