Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юрӑхсӑр сăмах пирĕн базăра пур.
юрӑхсӑр (тĕпĕ: юрӑхсӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакнашкал сивӗре пӗр шинельпе хӑваласа кӑларнӑ та, халь акӑ мулкач пек сиккелесе ҫӳрет, туртмалли ҫук пулсан, чӑнахах та ниме те юрӑхсӑр ӗнтӗ», тесе шухӑшлать красноармеец.

Выгнали на такой мороз в одной шине-лишке, вот и прыгает, как заяц, а без курева так совсем никуды», думает красноармеец.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Партире тӑманнисемшӗн нимӗне юрӑхсӑр тӗслӗх.

А уж беспартийным пример и вовсе никудышный.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ ҫапла шухӑшлатӑп: вырӑнтан ӑна кирек хӑҫан та кӑларма пулать, ну, калӑпӑр, ун вырӑнне эпир уҫӑ кӑмӑллӑ, анчах ниме юрӑхсӑр учётчика лартӑпӑр, бюрократизм вара, паллах пулас ҫук, анчах учёт та пулас ҫук.

И я так думаю: снять его можно всегда, но если вместо него будет рубаха-парень, но никудышный учетчик, то бюрократизма не будет, но и учета не будет.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эпӗ, ачасем, тӳррипех калатӑп: ӗҫ нимӗне юрӑхсӑр.

 — Я, ребятки, скажу открыто: дело ни к черту.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Юрӑхсӑр ҫанталӑкпа тӗксӗм ҫӗрте мӗн май килнӗ таран вӗҫтерсе пынӑ вӑл.

Он ехал со всей быстротой, какую позволяли тёмная ночь и отвратительная погода.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сидней хаҫачӗсем Гунтер кӳллин таврашӗнче пурӑнакан ӑрусенчен хӑтӑлма ытла та юрӑхсӑр майсем тупа-тупа панӑ: ҫак кӳлӗри шыва яд ямалла тенӗ вӗсем.

Сиднейские газеты проповедовали радикальное средство избавления от племён, живущих вокруг озера Гунтер: отравить воды этого озера!..

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Миссис Гленарванпа мисс Грант пирӗнпе пулман пулсан, — терӗ вӑл, юлашкинчен, — ҫав юрӑхсӑр ҫынсем мана хӑратсах та каймӗччӗҫ.

— Если бы с нами не было миссис Гленарван и мисс Грант, — сказал он наконец, — меня мало беспокоило бы появление этих негодяев.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тата ҫаксемпе пӗрлех сторож таҫта кайса пытаннине шута илсен, тӳрех ҫав юрӑхсӑр этем усал ӗҫ тӑвакансемпе туслашнӑ темелле.

Если к тому же принять во внимание, что сторож скрылся, то можно не сомневаться, что этот негодяй был сообщником преступников.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ку ниме юрӑхсӑр япала! — тесе пӑлханса кайрӗ Паганель.

— Это ни на что не похоже! — волновался Паганель.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Каҫӗ ытла та юрӑхсӑр: ранчон стенисем кӗҫ-вӗҫ ишӗлсе анас пек чӗтреҫҫӗ; ҫил килсе курмассерен вӗсем каллӗ-маллӗ вылянса илеҫҫӗ.

Ночь выдалась скверная: стены ранчо скрипели так, что, казалось, вот-вот они рухнут; они ходуном ходили при каждом порыве ветра.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Нимне юрӑхсӑр! — терӗ пӗри.

— Какая гадость! — сказал один.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Комиссире мана эпӗ ҫар ӗҫне юрӑхсӑр, терӗҫ.

Мне в комиссии сказали, что я к военной службе непригоден.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ҫыпҫӑнкалать ҫавӑн пек юрӑхсӑр этем пирӗн ҫума.

— Замотается меж нас такая дрянь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл Серёжӑна аяккарах илсе кайрӗ те лӑпкӑн: — Эсӗ мӗн, мещенле кӳрене пуҫларӑн-им? Пӗр-пӗрин хушшинче пулнӑ калаҫӑва ӗҫ ҫине куҫартӑн-им? Кун пек хӑтланни ниме юрӑхсӑр вӑл, юлташ, — терӗ.

Отведя Сережу в сторону, она спокойно спросила: — Ты что, в мещанское самолюбие ударился? Личный разговор переводишь на работу? Это, товарищ, никуда не годится.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах эсӗ кунта ларни тата вӗсем сан ҫинчен пурне те пӗлни нимӗне те юрӑхсӑр теме пулать.

Но вот то, что сидишь, что они знают про все, — это дело, того, ни к черту, можно сказать, совсем дрянь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кам ниме юрӑхсӑр?

Кто дрянь?

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Вӑл хӑй те пӗрре аппӑшӗ ҫинчен ухмах та, ниме юрӑхсӑр та тесе шухӑшланӑ, аппӑшӗ нимӗн те айӑплӑ пулман.

 — Он и сам тоже один раз на сестру подумал: и дура и дрянь, а она совсем не была виновата.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Кӑшкӑрса ячӗ вӑл тискер сасӑпа: — Мӗнле Ачана ҫӗнтерме ҫук пултӑр-ха? Ах, ниме юрӑхсӑр хӑравҫӑ буржуйсем! Мӗнле эсир ҫав пӗчӗкскере ҫапса салатаймастӑр? Вӗҫтерӗр часрах, ҫӗнтермесӗр каялла ан та килӗр! — терӗ.

И закричал он грозным голосом: — Может ли быть, чтобы не справились с Мальчишем? Ах вы, негодные трусищи-буржуищи! Как это вы не можете разбить такого маловатого? Скачите скорей и не возвращайтесь назад без победы.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Тата мӗн? — терӗ Толька ҫиленсе, мӗншӗн тесен вӑл та, Владикӑн тӗрлӗрен шухӑшласа кӑларнӑ юрӑхсӑр шухӑшӗсене хӑнӑхса ҫитнӗскер те, ку сӑмахсене пит кӳрентерекен, вырӑнлӑ мар: сӑмахсем тесе шутларӗ.

— Ещё что! — уже с раздражением повторил Толька, потому что даже он, привыкший к выдумкам Владика, нашёл эти слова очень уж оскорбительными и невероятными.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Юрӑхсӑр эмел формулине вӗсене пирӗн ушкӑнри студентах сутнӑ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех