Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗлетӗп (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Халӗ ӗнтӗ ҫак: шухӑш мӗне пӗлтернине лайӑх пӗлетӗп: вӑл карапа пӑрахса, ҫав ҫӗр ҫине каясшӑн пулнӑ.
Теперь я знал, что это за мысль: он хотел покинуть корабль и направиться к этой земле.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫӗнӗ япала пӗлетӗп.
Вот открытие.

Халӗ ӗнтӗ эпӗ хама пуринчен ытла лӑпкӑлӑхпа ҫирӗплӗх кирлине лайӑх пӗлетӗп.
Я знал теперь, что мне нужнее всего — спокойствие и твёрдость.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫакна ҫеҫ пӗлетӗп эпӗ.
Вот, кажется, и всё, что я знаю.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кун пирки эпӗ кӗскен кӑна ҫапла калатӑп: мана Татаринов капитанӑн пӗтӗм пурнаҫӗ интереслентерет, мӗншӗн тесен эпӗ унӑн кил-йышне пӗлетӗп, манӑн вара ҫав кил-йыша унӑн чӑн-чӑн пурнӑҫӗпе вӑл мӗнле вилнине тӗрӗс кӑтартса парас пулать.
Отвечу кратко: меня интересует всё, что касается капитана Татаринова, потому что я знаком с его семейством и для меня очень важно представить этому семейству правильную картину его жизни и смерти.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ӑна мӗн калассине пӗлетӗп.
Я знал, что ему ответить.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ун вырӑнне эпӗ теорие пӗлетӗп.
Зато я теорию знаю.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Маншӑн вара тата пушшех кулӑшла пек туйӑнать, мӗншӗн тесен эпӗ ӑна ҫӗр ҫинче никамран та ытларах пӗлетӗп.
Особенно мне смешно, потому что я теперь знаю о нем больше, чем кто-нибудь другой на земном шаре.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Эсир пуян маррине пӗлетӗп эпӗ», тенӗ вӑл, — «анчах эпӗ Миронов капитан хӗрӗ умӗнче парӑмлӑ.
«Знаю, что вы не богаты, — сказала она, — но я в долгу перед дочерью капитана Миронова.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Анна Власьевна патне, тенине илтсен, вӑл, кулса: — А! пӗлетӗп.
Услыша, что у Анны Власьевны, примолвила с улыбкою: — А! знаю.

Эпӗ пурне те пӗлетӗп, эпӗ сире тӗпӗ-йӗрӗпех каласа парӑп.
Я знаю все, я все вам расскажу.

— Пӗлетӗп.
Куҫарса пулӑш

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку тӗлӗшпе Ромашова укҫа тӳлесех тара тытнине вара лайӑхах пӗлетӗп.
Факт тот, что для этой цели он нанял Ромашова.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсенчен пӗрне пӗлетӗп те эпӗ.
По крайней мере, мне известен один из них —

Валька кун ҫинчен пӗлнех ӗнтӗ, анчах та пачах манса кайнӑ пулас, мӗншӗн тесен малтанах вӑл куҫне чарса пӑрахрӗ, унтан хӑйӗн ҫамкине ҫапса: — Эх, ҫапла! Пӗлетӗп! — терӗ.
Должно быть, Валька знал об этом, но совершенно забыл, потому что он сперва широко открыл глаза, а потом хлопнул себя по лбу и сказал: — Ах, да! Знаю!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫав ҫын мӗн тери мӗскӗн иккенне те, хӑй ырӑ кӑмӑллӑ курӑнасшӑн пулнипе те пӗлетӗп.
притворявшегося, что он гордится своим благородством.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗлетӗп, вӑл хӑйне тӳрре кӑларма тӑрӑшӗ, тен, мӗнпур айӑпа ман ҫине йӑвантарӗ, ҫакна сана ӗнентерӗ те.
Я знаю, он будет оправдываться, пожалуй, сумеет убедить тебя, что я один во всем виноват.

Эпӗ пӗлетӗп — ҫӗр вӑл.
Я убежден, что это — земля.

Анчах та эпӗ хам мӗн тунине лайӑх пӗлетӗп: Даша инке мана урӑх ҫыру вуласа панӑччӗ, унта пӑр ҫинчи пурнӑҫ ҫинчен, темӗнле ӳксе вилнӗ матрос ҫинчен ҫырнӑччӗ.
Но я знал, что делал: тетя Даша когда-то читала мне другое письмо, в котором рассказывалось о жизни во льдах, о каком-то матросе, разбившемся насмерть,

Эпӗ вӗсем ӑҫта пурӑннине те пӗлетӗп.
Я знал адрес:

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика