Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилнӗ (тĕпĕ: вил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сывалнӑ хыҫҫӑн, халӗ пирӗн патра вилнӗ атте вырӑнче пуҫлӑх пулса тӑракан Алексей Иванович, отец Герасима Пугачев ячӗпе хӑратса, мана ирӗксӗрех хай аллине партарчӗ.

А когда выздоровела, Алексей Иванович, который командует у нас на месте покойного батюшки, принудил отца Герасима выдать меня ему, застращав Пугачевым.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Комендант капрала чӗнчӗ, ӑна вилнӗ казак аллинчи хута илсе килме хушрӗ.

Комендант подозвал капрала и велел ему взять лист из рук убитого казака.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ҫак ҫырупа сире, хурал аллинчен тухса тарнӑ Дон казакӗ тата раскольник Емельян Пугачев, вилнӗ ӗмпӳ III-мӗш Петр ятне хӑй ҫине йышӑннине калама ҫук иртӗнсе, Яик ялӗсенче пӑлхану туни, темиҫе крепӑҫе тытса илсе ҫаратни, пур ҫӗрте те хурах пусса вилӗм кӳни ҫинчен пӗлтеретӗп.

Сим извещаю вас, что убежавший из-под караула донской казак и раскольник Емельян Пугачев, учиня непростительную дерзость принятием на себя имени покойного императора Петра III, собрал злодейскую шайку, произвел возмущение в яицких селениях и уже взял и разорил несколько крепостей, производя везде грабежи и смертные убийства.

Улттӑмӗш сыпӑк. Пугачевщина // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Унта кашни утӑмрах вилнӗ ҫын шӑмми.

 — Там скелеты на каждом шагу.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унтан вӑл вилсе выртрӗ, паллах ӗнтӗ, ҫав вилнӗ лаша тирне сӳнӗ пиркиех питӗ хӑвӑрт вилсе кайрӗ.

Потом его встрела смерть, и, безусловно, скоропостижная, потому что она явилась следствием обдирания павшей лошади.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пурпӗрех вӑл вилнӗ, эпӗ ӑна текех нихӑҫан та кураймӑп.

Все равно он умер, и я его никогда не увижу.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ эпӗ ҫав пекӗ манӑн хамӑн иккенне, ӑна эпӗ вилнӗ ҫын ҫинелле пӗшкӗннӗ чух ҫухатса хӑварнине кӑтартса парӑттӑм.

я доказал бы, что нож – мой, что я потерял его, когда наклонялся над убитым.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вилнӗ, эпӗ нихӑҫан та, нихӑҫан та кураймӑп!

Умер, и я его никогда не увижу!

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир унӑн «ҫылӑхӗшӗн» кӗлтуса тӑратпӑр, мӗншӗн тесен вӑл вилнӗ.

Мы стоим и «молимся во здравие», потому что он умер.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пурте ассӑн сывларӗҫ, сӑхсӑхрӗҫ, мӗншӗн тесен вӑл вилнӗ, эпир те акӑ йӑмӑкпа тӗттӗм чиркӳре тӑратпӑр, мӗншӗн тесен вӑл вилнӗ, Петровна та мана ҫиленсе чышрӗ, мӗншӗн тесен вӑл вилнӗ.

Все вздыхали и крестились, потому что он умер, и мы с сестрой стояли здесь, в темноте церкви, потому что он умер, и Петровна сердито толкнула меня, потому что он умер.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӑх-ха эсӗ… «вилнӗ фельдмаршал Мин… походра… тата акӑ… Каролинкӑна»…

и… когда… покойным фельдмаршалом Мин… походе… также и... Каролинку…

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ те вилнӗ пекех ҫывӑрса кайнӑ.

И я заснул как убитый.

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пиччесемпе аппасем ача чухнех вилнӗ.

Все мои братья и сестры умерли во младенчестве.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

«Пӗлетӗн-и мӗн пулнине?» — терӗҫ мана илме пынӑ виҫӗ офицер пӗр харӑссӑн, хӑйсем вилнӗ пекех кӑвакарса кайнӑ.

«Знаешь, что случилось?» — сказали мне в один голос три офицера, пришедшие за мною; они были бледны как смерть.

Фаталист // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Пурте акӑ: инкеке пула вилнӗ, теҫҫӗ; комендант кӑна пуҫне сулкаларӗ те нимӗн те шарламарӗ, эсир тавлашнине пӗлет пуль вӑл.

Все уверены, что причиною его смерти несчастный случай; только комендант, которому, вероятно, известна ваша ссора, покачал головой, но ничего не сказал.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Кам аманӗ, вӑл тӳрех аялалла сирпӗнсе анӗ те пӗтӗмпех саланса кайӗ; пулине доктор кӑларӗ; ун чухне вара самантрах вилсе кайнине ӑнсӑртран ӳксе вилнӗ тесе ӑнлантарма та ҫӑмӑл пулать.

Тот, кто будет ранен, полетит непременно вниз и разобьется вдребезги; пулю доктор вынет, и тогда можно будет очень легко объяснить эту скоропостижную смерть неудачным прыжком.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Нимӗн те кирлӗ мар, туссем мана ыранах манаҫҫӗ, е унтан та япӑхрах, ман ҫинчен, турӑ пӗлет, темӗн те пӗр каласа пӗтерӗҫ; хӗрарӑмсем урӑххине ыталаса, вӑл вилнӗ ҫын ҫумне ан хуштӑр тесе, кулӗҫ манран.

Друзья, которые завтра меня забудут или, хуже, возведут на мой счет бог знает какие небылицы; женщины, которые, обнимая другого, будут смеяться надо мною, чтоб не возбудить в нем ревности к усопшему, — бог с ними!

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Куратӑр-и, вилнӗ чухне юратнӑ хӗрарӑм ятне асӑнакан тата таса помада сӗрнӗ е помада сӗрмен ҫӳҫ пайӑрки парса хӑваракан ҫулсенчен тухнӑ эпӗ.

Видите ли, я выжил из тех лет, когда умирают, произнося имя своей любезной и завещая другу клочок напомаженных или ненапомаженных волос.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Нумаях пулмасть-ха, Печорин Персирен таврӑннӑ чух вилнӗ, тенине илтсеттӗм эпӗ.

Недавно я узнал, что Печорин, возвращаясь из Персии, умер.

Умсӑмах // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

— Халь вилнӗ вӑл…

Он теперь умер.

Юлашкинчен калани // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех