Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулмарӗ (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ах, Гришенька, мӗн кӑна пулмарӗ кунта…

Ох, Гришенька, что тут было…

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах хорунжин шӑкӑл-шӑкӑл ӗретлӗ калаҫас кӑмӑл пулмарӗ.

Но хорунжий не был склонен к мирному разговору.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична, Натальйӑпа пӑшӑлтаткаласа калаҫса, чуста хурса лартрӗ, анчах ҫӑкӑр пӗҫересси пурпӗрех пулмарӗ.

Ильинична, шепотом переговариваясь с Натальей, поставила тесто, но выпечь хлеб ей так и не пришлось.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн курпунтарах кӗлетки ӑна ытла та палланӑ пек туйӑнчӗ, анчах камне-мӗнне тавҫӑрса тӑма вӑхӑт пулмарӗ те, Григорий инҫетренех хаяррӑн кӑшкӑрса пӑрахрӗ:

Сутуловатая фигура его была странно знакома, но распознавать было некогда, и Григорий еще издали заорал:

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Учӗ ун айӗнче чӑхӑмӑҫлӑн пӑркаланса тӑчӗ, чӗвен ҫӗкленчӗ, нимле те малалла каясшӑн пулмарӗ.

Конь вертелся под ним, становился вдыбки, никак не хотел идти вперед.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ботинкине хывасшӑн пулмарӗ, обмотка салтса вӑрах аппаланмалла, ну, ишсе пычӗ хайхискер ҫаплах.

Разуваться не схотел, обмотки долго сымать, ну и поплыл.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Степан ӑна ярасшӑн пулмарӗ, тата тепӗр куна юлма ыйтрӗ, анчах Аксинья ниепле килӗшесшӗн маррине курса, тек ӳкӗтлесе хӑтланмарӗ, уйрӑлас умӗн кӑна ыйтрӗ:

Степан пробовал удержать ее, просил погостить еще денек, но она так настойчиво отклоняла его просьбы, что он не стал уговаривать, только спросил перед расставанием:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл хальхи Григорий пулмарӗ; куҫне ӗшенчӗклӗн хӗстерсе пӑхакан, хура мӑйӑх вӗҫӗсем сарӑхнӑ, тӑнлавӗсем вӑхӑтсӑр кӑвакарнӑ тата ҫамки хаяррӑн пӗркеленнӗ, мӑнӑ, хӑюллӑ, пурнӑҫ тути-масине пайтах астивсе курнӑ — вӑрҫӑ ҫулӗсенче хуйхӑ-суйхӑпа асап нихҫан тикӗсленми йӗрсем хӑварнӑ тӗреклӗ казак пулмарӗ; ун куҫӗ умне ҫамрӑк пирки ачашлама тӳрккесрех те майне-шывне пит пӗлсех кайман, каччӑнни пек ҫаврака та ҫинҫе мӑйлӑ тата тути яланах ним шухӑшсӑр кулӑпа ейӗлекен ӗлӗкхи Гришка Мелехов тухса тӑчӗ.

Перед глазами ее возникал не теперешний Григорий, большой, мужественный, поживший и много испытавший казачина с усталым прижмуром глаз, с порыжелыми кончиками черных усов, с преждевременной сединой на висках и жесткими морщинами на лбу — неистребимыми следами пережитых за годы войны лишений, — а тот прежний Гришка Мелехов, по-юношески грубоватый и неумелый в ласках, с юношески круглой и тонкой шеей и беспечным складом постоянно улыбающихся губ.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Казаксен апат-ҫимӗҫ хуйхи пулмарӗ: таҫтан пырса ернӗ икӗ пӑрӑва пусрӗҫ, кунсӑр пуҫне кашни кун кӳлӗсенче пулӑ тытрӗҫ.

А в харчах у казаков нужды не было: зарезали двух приблудившихся телок, кроме того, ежедневно промышляли в озерах рыбу.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах арӑмне чарма ҫӑмӑлах пулмарӗ.

Но жену но так-то легко было урезонить.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫак сӑмахсене каласси ӑна ҫӑмӑл пулмарӗ пулас, анчах Корней, нумайччен кӳренсе ҫӳрекен ҫын пулман пулин те, халӗ Егор сӑмахӗсене пӗтӗмпех шанса каймарӗ.

Видно, нелегко далось ему это признание, но Корней, хотя и был отходчив, сейчас не принял слова Егора на полную веру.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл кун Черемшанкӑра Аниҫҫерен телейлӗрех ҫын урӑх пулмарӗ те пулӗ.

Вряд ли в тот день в Черемшанке был другой такой счастливый человек, как Анисья.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах кӗмелле пулмарӗ — Корней кӑмака ӑстипе, столярпа тата ашшӗпе пӗрле хӑй крыльца ҫине тухрӗ.

Но смысла уже не было — Корней сам показался на крылечке вместе с печником, столяром и дедом Иваном.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах, ҫакӑн пек татӑклӑ шухӑшларӗ пулин те, Ксение темшӗн ҫӑмӑл пулмарӗ.

И все-таки, несмотря на этот, казалось бы, ясный, трезвый вывод, ей почему-то не становилось легче.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Егор коридорта пулмарӗ, вара Ксени урамалла чупрӗ, анчах кӑшкӑрма хӑяймарӗ.

Однако Егора в коридоре уже не было, она выбежала за ним на улицу, но кричать не решилась.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мрыхин аллисене кӑлӑхах сулкаларӗ, графина пӑккипе чанклаттарса шаккарӗ, ун кукша пуҫне тар тапса тухрӗ, вӑл хӑй патӗнчех тӑракан ҫынсене ҫаннисенчен туртрӗ, куҫӗсене чарса пӑрахса кӑшкӑрчӗ, анчах нимӗн усси те пулмарӗ.

Мрыхин бестолково мотал руками, звенел пробкой о графин, лысая голова его покрылась испариной, он дергал близко стоявших за рукава, выкатывал в крике глаза, но все было безуспешно.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Министерствӑран кайма ҫӑмӑлах пулмарӗ пуль сире, Мажаров юлташ?

— Наверное, вам нелегко было уйти из министерства, товарищ Мажаров?

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шел пулин те, вӑл ӑҫтан тухнине пире ӑнлантаракан пулмарӗ.

К сожалению, нам никто не мог объяснить его происхождение.

Яшпашьелсем // Константин МАЛЫШЕВ. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 3 стр.

Экономика кризисӗн йывӑрлӑхӗсене те аванах туйрӑмӑр, наци уявӗсене ирттерме ҫӑмӑлах пулмарӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрле пулар! // Константин Яковлев. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836)

Ксение пӗр япала — обком секретарӗ хӑйне питӗ лӑпкӑ, кунӗ тыткалани кӑна иментерчӗ; вӑл колхоза ӑнсӑртран ҫеҫ кӗрсе тухма шутланӑ пуль те, ҫавӑнпа васкавлӑ выводсем тӑвасшӑн пулмарӗ ӗнтӗ.

Единственно, что немного смущало Ксению, это та невозмутимость, с какой держался секретарь обкома; его могло извинить только одно — он завернул в колхоз случайно и, может быть, поэтому не хотел делать поспешных выводов.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех