Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пушӑ сăмах пирĕн базăра пур.
пушӑ (тĕпĕ: пушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр хапхи Куликово уйне тухать, тепри пушӑ вырӑна тухать, унта йывӑҫ тӗмӗсем, тарантул шӑтӑкӗсем тата пысӑках мар, анчах питӗ пуян шӑтӑк пур.

Одни выходили на Куликово поле, или попросту Кулички, а другие — на великолепнейший пустырь, с кустарником, с норами тарантулов и, правда, небольшой, но зато исключительно богатой помойкой.

XIV. «Кӗҫӗн чинсем» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӗнле пысӑк, пушӑ пусма!

Какая громадная, пустынная лестница!

IX. Ҫӗрлехи Одессӑра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ӑна пӗрремӗш класӑн пушӑ палуби ҫинче тупрӗ.

Он нашел его на почти пустой палубе первого класса.

VII. Фотографи карточки // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл улпут ҫурчӗсене вут тӗртсе ҫунтарать, салтаксем ӑна мӗншӗн шыраҫҫӗ-ха, — тесе шухӑшлать Петя, пушӑ урам тарӑх тараса патнелле утса. — Тен, ку хӑрушӑ вӑрӑ-хурах дилижанссем ҫине те тапӑнӗ».

Он поджигает экономии, и зачем его ловят солдаты? — думал Петя, спускаясь по знойной, пустынной улице в балочку, к кринице. — Может быть, этот страшный разбойник нападает на дилижансы?»

IV. Шӑвармалли вырӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӑна шыраса, вӑл пушӑ аврипе ҫул хӗрринчи тусанлӑ тӗмескесене хускатса ҫӳрет.

В поисках его ходил по дороге, шарпая кнутовищем по придорожным, седым от пыли кустикам полыни.

III. Ҫеҫенхирте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пушӑ, командӑсӑр, машинӑсене шыв ярса тултарнӑ, восстани ялавне антарнӑ «Потёмкин» хурал карапӗсен тӗтӗмӗ ӑшӗнче майпен пӑркаланса пынӑ.

Пустой, без команды, с машинами, залитыми водой, со спущенным флагом восстания, тяжело ныряя в острой зыби, «Потемкин» медленно двигался, окруженный тесным конвоем дыма.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах Петя куҫне мӗнле хӗссе, тӑрӑшса пӑхнӑ пулсан та, — тӳррипе каласан, пушӑ тинӗсре нимӗн тӗ курайман.

Но Петя, как ни щурился, как ни напрягал зрение, по совести говоря, ничего не видел в пустыне моря.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Каролино-Бугазран Дунай шывӗн пырӗ патне — ун чухнехи Румыни чикки таранах — ҫӗр ҫухрӑма тӑсӑлса выртакан тӗнчери чи лайӑх пляж — ҫав ирхи сехетре кичем, тискер, пушӑ пек туйӑннӑ.

Чудеснейший в мире пляж, растянувшийся под обрывами на сто верст от Каролино-Бугаза до гирла Дуная, тогдашней границы Румынии, казался диким и совершенно безлюдным в этот ранний час.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫак ирхи сулхӑн та пушӑ тӗнчере Петяна хӑй те, ытти япаласем те ют пек туйӑннӑ.

Он всей душой почувствовал себя совершенно чужим в этом холодном и пустынном мире раннего утра.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав хӑлхана ҫуракан сасӑ, музыка евӗрлӗ илтӗнсе, абрикос пахчи витӗр тӑсӑлса пушӑ ҫеҫенхире, тинӗс патне ҫитрӗ, вара чӑнкӑ ҫырансем хушшинче нумайччен хурлӑхлӑн илтӗнкелесе майпен ҫухалчӗ.

Звук этот, раздирающе-пронзительный и как бы расщепленный на множество музыкальных волокон, протянулся сквозь абрикосовый сад, вылетел в пустую степь, к морю, и долго и печально отдавался в обрывах раскатами постепенно утихающего эха.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Халӗ ӗнтӗ пурте алӑк патӗнчи пӳлӗмреччӗ — ҫурӑмӗ ҫине михӗ ҫакнӑ чӗмсӗр Ромашов, алчӑранӑ Вышимирский аллинчи пушӑ стаканӗпех.

Теперь все стояли в передней: Ромашов с мешком за спиной, управдом, который так и не сказал ни слова, растерянный Вышимирский с пустым стаканом в руке.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл кайрӗ те эпӗ унӑн ҫулахи пушӑ хваттерӗнче, кунта никам та пурӑнман пек ҫӗрте, пӗр-пӗччен тӑрса юлтӑм.

Он уехал, и я остался один в пустой летней, как будто ничьей квартире.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах юр ирӗлмест-ха, хӗллехи хӗвел те хӗрхенсе ҫеҫ ӑшӑтать-ха, пушӑ хирсенче вара, пӗр юртӑран тепӗр юртта ҫити наянӑн туртӑнакан кӳмесем ҫӳренӗ ҫӗрте, ватӑ казах-кӗтӳҫӗ хӑй тӑмрине шӑрантарса кӗтӳне кӗтнӗ ҫӗрте, кунсерен ӳсен темиҫе хутлӑ ҫуртсем ҫӳлтен ҫӳле ҫӗкленеҫҫӗ.

Но ещё не тает снег, ещё скупо греет зимнее солнце, а уже в глухих, заповедных степях, где прежде одни кибитки лениво тащились от юрты до юрты, где бродили стада да старый казах-пастух играл на самодельной домбре, поднимаются, и день ото дня всё выше, корпуса многоэтажных зданий.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кайран акӑ ансӑр кӑна тимӗр пусма тӑрӑх улӑхса пушӑ та сивӗ самолета кӗтӗмӗр.

Потом по шаткой железной лесенке мы поднялись в самолёт, пустой и холодный,

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лармалли пушӑ вырӑнсем пулсан та алӑк ҫывӑхӗнчи ҫамрӑк хӗрарӑм ларакан тенкел патне пычӗ.

Куҫарса пулӑш

Вашаватлӑх – ҫитменлӗх-и? // Вера ШУМИЛОВА. Тӑван Ен, 2017.04.17

Саня патне ик-виҫӗ сӑмахлӑ ҫыру ҫыртӑм та Лурие патӑм, вӑл кӑштах «пушӑ вӑхӑт пулмалла пулсан» кӗрсе тухма сӑмах пачӗ, унтан алӑк патӗнче Розалия Наумовнӑпа ҫапӑнчӗ те тухса кайрӗ.

Я написала Сане несколько слов, и Лури ушёл, столкнувшись на пороге с Розалией Наумовной и пообещав ещё раз зайти, «если это будет возможно».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лури хӑйӗн пушӑ вӑхӑчӗ вунпилӗк минутран та ытла мар тесе «тупа турӗ» пулин те Розалия Наумовна кофе лартма чупрӗ; иксӗмӗр ҫеҫ тӑрса юлсан, эп унтан аран хӑшпӗр хыпарсем пӗлкелерӗм: таҫта — ӑҫта иккенӗ паллӑ мар — хӑйне уйрӑм ӗҫсем тумалли полк пулать иккен, унта пуринчен ытла ГВФ летчикӗсене илеҫҫӗ имӗш, халиччен пин ҫурӑ та икӗ пин сехет хушши вӗҫнисене, тет, вӗсене халь ҫӗнӗ машинӑсемпе вӗҫме вӗрентеҫҫӗ пулать.

Розалия Наумовна побежала ставить кофе, хотя Лури повторил и даже «поклялся честью, что у него ровно пятнадцать минут». Мы остались одни, и я выудила у него, что где-то, неизвестно где, организуется полк особого назначения, что в основном лётный состав ГВФ, по полторы — две тысячи часов налёта, и что сейчас все переучиваются на новых машинах.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Лури хӑйӗн пӗтӗм пушӑ вӑхӑчӗ те вунпилӗк минут кӑна терӗ, ҫавӑнпа эпӗ Саня ҫыруне ун умӗнчех вулас темерӗм, пӑхса ҫеҫ илтӗм те пӗр сӑмахӗ хӑй тӗллӗнех вуланса юлчӗ: «Курнӑҫӑпӑр та, анчах час мар-ха», тени.

Он сказал, что у него, к сожалению, ровно пятнадцать минут, и я не стала читать при нём Санино письмо, только взглянула, и одна фраза в конце прочлась сама собой: «Непременно увидимся, но не скоро».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапах та вӗсем хула тулашӗнчи ҫак пушӑ хире килнӗ-ха, хулана йӗри-тавра ҫавӑрса илекен тем пысӑкӑш ункӑсем те турӗҫ, ункисем-ҫулсен тӗлӗнче кӑна татӑлаҫҫӗ, унта хӗреслетнӗ рельсӑсене урлӑ-пирлӗ хӗреслесе кӑлара-кӑлара хунӑ.

Но они поехали, и вот почти уже закончены эти гигантские пояса, охватывающие город и обрывающиеся лишь у дорог, на которых стоят скрещённые рельсы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав хӗрарӑмсенчен пӗрне уйӑх каялла ҫеҫ ху килне, ӗҫне пӑрахса хула тулашӗнчи пушӑ хире кайса унта ҫӗр чавалӑн-ха тенӗ пулсан, ҫакӑн пек канавсем те, бастионсем, траншейсем тӑвӑн тенӗ пулсан, ҫак ӗҫлекен халӑхран ырӑ кӑмӑллӑн кулса ямасӑр пӗри те чӑтайман пулӗччӗ.

Среди них не было ни одной, которая не рассмеялась бы от души, если бы месяц тому назад ей сказали, что, бросив дом, свою работу, она ночью поедет за город в пустое поле и будет рыться в земле и строить рвы, бастионы, траншеи…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех