Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑп сăмах пирĕн базăра пур.
шӑп (тĕпĕ: шӑп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Клубра малтанхи пекех шӑп.

В клубе было по-прежнему тихо.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вара пӗр самантрах ҫынсен хаваслӑхӗ пӗтсе ларчӗ, куҫсем сӳнчӗҫ, шӑп пулса тӑчӗ, питӗ кичем ӗҫ тума тытӑннӑ пек, доклад пачах та кирлӗ пулман пек, часах пурин те пит-куҫӗ хытса ларчӗҫ.

И мгновенно смыло веселое оживление, погасли глаза, загустела тишина, и скоро почти на всех лицах появилось равнодушное, отсутствующее выражение, словно люди приступили к необходимой, но утомительно скучной обязанности.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тӗттӗм тӳпере пин-пин ҫӑлтӑр ҫиҫсе тӑрать, ура айӗнче юр кӑчӑртатни пӗтӗм яла илтӗннӗ пек туйӑнать, анчах чарӑнса тӑрсан — каллех шӑп, пӗр сас-чӗв те илтӗнмест.

В черном провале неба роились скопища звезд, скрип снега под ногами, казалось, был слышен по всей деревне, но, когда Ксения останавливалась, тишина давила, звенела в ушах.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл Ксение шӑп вӗтлӗхрен тухнӑ тӗлте, машина ҫути ҫинҫе вулӑллӑ йывӑҫсем умне ӳкнӗ ҫӗрте, хуса ҫитрӗ.

Он догнал Ксению у самого выхода из перелеска, где свет от машины как бы прореживал тонкоствольные деревца.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унтан вӑл, вӑйсӑрланса шӑп пулнӑскер, пӗтӗм ӳт-пӗвӗ пушанса юлнине туйса, нумайччен канса выртрӗ.

Лотом она долго лежала, обессиленная и тихая, ощущая во всем теле тянущую пустоту.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Килте питӗ шӑп, юнашар пӗчӗк сӗтел ҫинче алла ҫыхмалли сехет шаккани те илтӗнет.

В доме стояла такая тишина, что было слышно, как рядом на маленьком столике тикают ручные часы.

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шӑп та шай утӑ ҫулнӑ вӑхӑтра.

В самый сенокос.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Катара шӑп пулнӑ, тӗттӗмленсе пынӑ, хурӑнсем шурӑ кӗпе тӑхӑннӑ хӗрсем пек ҫуттӑн курӑннӑ.

В роще было темно и сумрачно, березки светились в темноте, как девушки в белых платьях.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шӑп пулӑр, — тенӗ.

Ни слова! — приказал.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Епле шӑп, — тенӗ, Мажаров.

— Как тихо, — проговорил Мажаров.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун хыҫҫӑн, куҫ харшисене пӗркелентерсе, Никитӑ тухрӗ, малти пӳлӗмре шӑп пулса тӑчӗ.

Никита, насу-пясь, вышел следом за нею, и в горенке наступила тишина.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шӑп та шай ҫапла!

Так и есть!

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну, шӑп та шай ҫапла, Иван Фомич! — терӗ Любушкина, чей чашки ҫинче хӗрлӗ аллисене ӑшӑтса.

— Ну как в воду глядели, Иван Фомич! — грея над блюдцем красные руки, сказала Любушкипа.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӳртре ӑшӑ та шӑп, нумай пулмасть шуратнӑ кӑмака шӑрши, ҫӑкӑр шӑрши тата ӑшӑ сӗте аса илтерекен темскерле тутлӑ шӑршӑ кӗрет.

В доме было тепло и тихо, пахло недавно побеленной печью, хлебом и чем-то сытным и вкусным, напоминавшим запах парного молока.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ара, ара, хӗрӗ пулман пулсан, шӑп та шай ҫапла калатчӗ вӑл мана…»

Да, да, именно это он и высказал бы мне, если бы не дочь…»

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Юлашки ҫурта астӑватӑп, шӑп вӑрҫӑ умӗн лартнӑччӗ, — паллах, председательпе ун тӑванӗсене шутламасан.

— Последний дом, помнится, перед самой войной ставили, если, конечно, не брать в расчет председателя и его родню.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӑх-халӗ, путексем шӑп пулчӗҫ!

— Ишь как овечки притихли!

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аниҫҫе сӗтел хушшинче тавлашу лӑпланма пуҫланӑшӑн савӑнчӗ, вӑл хӗрарӑма ҫеҫ тивӗҫлӗ туйӑмпа калаҫӑва урӑххи ҫине куҫарма шӑп та шай лайӑх самант ҫитнине ӑнланчӗ.

Анисья была довольна, что спор за столом начал затихать, и со свойственной большинству женщин чуткостью поняла, что наступил самый подходящий момент перевести разговор на другое.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Купца килӗ умӗнче, шӑп площадь варринче, купцан тарҫи-тӗрҫисем ҫунакан ҫуртран сӗтӗрсе тухнӑ никель кравать ларать.

Около купеческого дома, прямо на площади, стояла белая никелевая кровать, вытащенная из горевшего дома купцовыми челядинцами.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Теплерен пӗрре ҫеҫ, окопран пуҫне кӑларса пӑкакан сӑнавҫӑ ҫинелле кӗске черетсем ӑсатса, сулахай ҫыранра пулемет шӑтӑртатса каять, унтан каллех таврара чылай хушӑ шӑп пулса килет.

Изредка лишь с правобережья начинал дробно выстукивать пулемет, посылая короткие очереди по высунувшемуся из окопчика наблюдателю, а потом опять надолго устанавливалась тишина.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех