Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑп сăмах пирĕн базăра пур.
шӑп (тĕпĕ: шӑп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шӑп хальхинче лава кайсан ертсе килтӗм…

Вот как ездила в этот раз и зацепила…

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑп ҫак пит капӑрах тумланман ҫынсем генералсем иккенне, вӗсен хыҫӗнчерех утса пыракан тата пӑхма та шукӑльтерех курӑнакан ҫар ҫыннисем ҫав генералсен свитинчи ҫынсем пулнине тавҫӑрса илчӗ.

Он догадался, что именно эти скромно одетые люди и есть генералы, а те, которые шли позади и были по виду наряднее — попросту чины сопровождающей их свиты.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ирхи апат хыҫҫӑн Пантелей Прокофьевич ҫеҫенхире кайма пуҫтарӑннӑччӗ, анчах шӑп ҫавӑн чухне вӗсем патне хутор атаманӗ пырса кӗчӗ.

После завтрака Пантелей Прокофьевич собрался ехать, но тут пришел хуторской атаман.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кунта шӑп тата ӗлкӗрсе ҫитнӗ, ӗнӗҫсӗр селӗм ӳснӗ утта ҫулса пуҫтарма кунӗсем юри тенӗ пекех шутсӑр лайӑх тӑчӗҫ.

А тут, как назло, установились такие погожие дни, что только бы косить да грести подоспевшую, на редкость кормовитую траву.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑп ҫавӑн чухне Мӗтрипе тепӗр икӗ служивӑй вӗсен умне юланутсемпе ҫитсе чарӑнчӗҫ, килне кӗрсе кайрӗҫ.

А Митрий и с ним ишо двое служивых подъехали к базу и пошли в дома.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑп ҫакӑнта вара, куринке хӗрринче выртнӑ чухне, Григорий пӗрремӗш хут ҫапӑҫӑва тӳрремӗн хутшӑнассинчен пӑрӑнма шухӑшларӗ.

И тут, лежа под курганом, впервые Григорий уклонился от прямого участия в сражении.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӑваттӑмӗш снарячӗ шӑп кӗпер варрине ӳксе шартлатрӗ.

Четвертым снарядом мост был разрушен почти на середине.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӳлӗмре Фицхалауров пӳлӗнчӗклӗн хӑшӑлтатса сывлани янках илтӗнмелле шӑп пулса килчӗ.

В комнате стало так тихо, что отчетливо слышалось прерывистое дыхание Фицхелаурова.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дон патӗнче пур ҫӗрте те тӳрех темле питӗ шӑп пулса килчӗ.

Великая тишина как-то сразу распростерлась надо всем Обдоньем.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӳлӗмре шӑп, тӗттӗм, пӑчӑ.

В комнате было тихо, темно и очень душно.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Ӗҫ кунта шӑп та шай вӑл, Корней Яранцев, таврӑннинче мар иккен — хӑйӗн янташӗсем умӗнче унӑн нимӗнле ӑраснах тава тивӗҫлӗ ӗҫсем те ҫук, вӗсем хулапа сывпуллашса киле таврӑннӑ тепӗр ҫынна та ҫавӑн пекех уҫӑ та ырӑ кӑмӑлпа кӗтсе илнӗ пулӗччӗҫ.

Дело было не в том, что вернулся именно он, Корней Яранцев, ведь у него не имелось никаких особых заслуг перед земляками, они так же открыто и душевно радовались бы и другому, кто распростился бы с городом и возвратился домой.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл тӗренсене антарса трактора вырӑнтан тапратсан, халӑх пӗр самант шӑп пулнӑ, унтан пурте пӗр харӑс хӑватлӑн: «Тавай! Тавай! Яра пар, Корнеюшка!» — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Когда, опустив лемехи, он тронул ее с места, толпа притихла на мгновение, потом дрогнула, развалилась и вдруг ахнула одной мощной грудью: «Давай! Давай! Жми, Корнеюшка!»

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун шӑп та шай театрта вылямалла, председательте ҫӳремелле мар.

Ему бы в самый раз в театре выступить, а по и председателях ходить.

22 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аптрамасть, шӑп кирлӗ чухне килсе тухрӑн, хунчӑкам!

Ничего, в самый момент угодил, шурин!

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах та Корней тӗрӗс каланӑ иккен — шӑп тухса килес умӗн Никодим арӑмӗ кутӑнлашса кайнӑ.

Однако Корней оказался прав — перед самым отъездом жена Никодима заупрямилась.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Шӑп ҫавӑ, — хуравланӑ Корней ерипен.

— Он самый, — тихо ответил Корней.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кунта шӑп, пӗр ҫын та ҫук, сивӗпе шӑнса пӗркеленнӗ пилеш айӗнче ҫеҫ юр ҫинче темӗнле пӗчӗк кайӑксем сиксе ҫӳреҫҫӗ, юр ҫинче хӗп-хӗрлӗ выртакан пилеш ҫупкӑмӗсене сӑха-сӑха ҫиеҫҫӗ.

Здесь было тихо и пустынно, только у прибитой морозом рябинки прыгали на снегу какие-то пичуги и клевали красневшие на белизне грозди ягод.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мажаров йӗри-тавра пурте шӑп пулнине халӗ тин ҫеҫ туйса илчӗ те кӑнн! ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Мажаров только теперь уловил неловкую тишину вокруг и с недоумением огляделся.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кӑнтӑрла ҫитнӗ ҫӗре ҫил-тӑман чарӑнчӗ, Черемшанкӑра шӑп пулса тӑчӗ, юр кӗрчӗсем ҫемҫен пусӑрӑнчӗҫ.

К полудню вьюга стихла, и в Черемшанке наступила мягкая затаенная тишь.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Залра шӑп пулчӗ.

Стыла, как тонкий, готовый рухнуть ледок, тишина.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех