Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тарать (тĕпĕ: тар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каменскинче казак-фронтовиксен съезчӗ уҫӑлас умӗн полкран подъесаул Изварин тухса тарать.

Перед съездом фронтового казачества в Каменской бежал из полка подъесаул Изварин.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫавӑнпа калатӑп та: ак пӗр-пӗр Грязнов е мӗнле те пулин Мелехов тытать те тарать фронтран, кӗтӳрен таракан пӑру пек; ун хыҫҫӑн полк, полк хыҫҫӑн ҫар тарса пӗтет…

К тому и гутарю, что вскорости какой-нибудь Грязнов али Мелехов бзыкнет с фронта, а за ним полк, а за полком армия…

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫапах та вӑл ҫав каҫхинех, ҫӗрле, чӗрнисене кӑкӗ таран хӑйпӑтса, сарай ҫи виттине тӑпӑлтарса антарать те, лава кӳлмелли ут таврашӗсене асӑнмалӑх илсе, ҫӗр хутах тухса тарать.

А ночью, изломав до корней ногти, продрал крышу сарая и бежал, захватив на память обозную упряжь.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Гришатка сиксе тарать:

Вскочил Гришатка:

Аллине шарт ҫапать Ненила // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Хӑшӗ тыткӑна парӑнать, хӑшӗ ҫывӑхри вӑрмана тарать.

Кто в плен, кто в сторону недалекого леса.

Генерал-Кар // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Ыйхӑ тарать манран.

Сон от меня уходит.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пантелей Прокофьевич пукан ҫине хӑпарса тӑнӑ та, уксах урине сулкаласа, чӗлхине чаплаттарса тарать.

Пантелей Прокофьевич стоял на табуретке, мотал хромой ногой, чмокал языком.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫеҫенхирти типсе ларма пуҫланӑ лачака ӑшӗнчен, ӗнсе кайнӑ хӑмӑр хӑях хушшинчен шур ҫунатлӑ чибис вӗҫсе тухса тарать.

От высыхающей степной музги, из горелой коричневой куги взлетывает белокрылый чибис.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл ун патнелле пыма тӑрать — анчах ун умӗнче патах аппӑшӗ мар, чан тӑрри пулса тарать.

Он к ней — но тетушка уже не тетушка, а колокольня.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ыран вара, ирхи келле чӗнсе чан ҫапма пуҫласанах, хӳрине лӑпчӑтать те вӑл, ҫаврӑнса пӑхмасӑрах хӑйӗн шӑтӑкне кӗрсе тарать.

Завтра же, с первыми колоколами к заутрене, побежит он без оглядки, поджавши хвост, в свою берлогу.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Юпасем хушшинчи пушӑ вырӑнта — ун ҫинчен эпӗ сире каласа панӑччӗ пулмалла — ятарласа тунӑ куҫса ҫӳрекен трансформатор будки пулать, вӑл трактора энерги парса тарать.

На пустом месте между столбами, о котором я вам, наверное, рассказывал, будет специальная передвижная трансформаторная будка, которая будет передавать энергию трактору.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл вара упӑшки вырӑнӗ патне шиклӗн пырса тарать.

Она тревожно подходила к постели мужа.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Малти линирен инҫе мар тарать.

Стоит недалеко от передовой.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫӗр хытӑран та хытӑрах чӗтресе, кӗрлесе тарать, нимӗҫсем енчен пуля кӗтӗвӗсем ши-ши-и! шӑхӑрса, окоп тӗлӗпе вӗҫсе иртеҫҫӗ…

Земля дрожала и гудела все сильнее, а над окопом с немецкой стороны тивкали пули…

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тарать халӑх!

Бежит народ!

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ча — ӑслӑ тискер кайӑк, вӑл тӳрех сан еннелле сикет те урасем хушшипе тухса тарать.

Только ча хитрый зверь: побежит прямо на тебя — да и проскользнет между ног.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Аллинче унӑн сӑнӑ, унпа вӑл мӗнпур вӑйран пӑсарана чикме хатӗрленет, лешӗ вара ниҫта кайса кӗреймесӗр ҫаврӑнкалать, вара ача урисем хушшипе тухса тарать.

В руке у него стальная рогатина, он что есть силы замахивается ею на ча, а зверек удирает, проскользнув у него между ног.

Тӑван ял // Николай Иванов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 17–30 стр.

Пысӑк шурӑ пурҫӑн тутӑр ҫыхнӑ ҫамрӑках мар майри вара, тулли кӗлеткеллӗскер, пуҫне айккинелле тайнӑ та кама та пулин халь ҫеҫ ырӑ ӗҫ туса панӑ евӗр пӑхса тарать.

А дама, полная и пожилая, в белой шелковой шали, склонила голову набок и глядела так, как будто только что сделала кому-то одолжение.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Йӑлӑхтарсах ҫитерчӗ ун ҫине пӑхса пыма, вӗҫсӗрех вӑл кӳмерен аяккалла тарать, ун патне нихӑҫан та ҫитессӗн туйӑнмасть.

Надоело глядеть на нее и кажется, что до нее никогда не доедешь, что она бежит от брички.

I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Марко сехетне ӗҫлеттересшӗн пулса сӑнчӑрне туртса хӑпартсан «ӳслӗкпе аптраканӑн» кӑкӑрӗнчен иленчӗклӗн хӑйӑлтатни-хӑрӑлтатни илтӗнсе каять те, вара кушак та сехрине хӑпартса пӳлӗмрен тухса тарать.

Когда Марко брался за цепи, чтобы завести часы, из груди «чахоточного» вырывались такие громкие и сердитые хрипы, что кошка убегала вон из комнаты.

IV. Каллех Марко патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех