Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хырӑмне (тĕпĕ: хырӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хупӑнайман алӑк хушшинчен Корчагин кровать ҫинче темле самӑр хӗрарӑм выртнине, тӗрӗссипе каласан, унӑн хулӑм ҫара ура хырӑмне тата хулпуҫҫисене курчӗ.

В приоткрытую дверь Корчагин увидел на кровати какую-то толстую женщину, вернее — ее жирную голую ногу и плечи.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ку япала акула хырӑмне кӗриччен те океанра питӗ нумай вӑхӑт ҫӳренӗ.

Бутылка долго носилась по волнам океана, прежде чем очутилась в брюхе акулы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Анчах пӗр иккӗленмесӗрех калас пулать, акулӑн хырӑмне вӑл тӳрех эрех нӳхрепӗнчен кӗмен!

— Но, как видно, из погреба она вышла давненько.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Чӑнах та ӗнтӗ, карапсем ҫинчи йӑлапа тытнӑ акулӑн хырӑмне ҫурса пӑхаҫҫӗ.

Надо сказать, что на всех судах принято тщательно осматривать желудок акул.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эрҫюк арӑмне, Кулинене, хӑй хӗрарӑм иккенне аванах туйтарнӑ пулас — хырӑмне мӑнаҫлӑн каҫӑртса ҫӳрет ял хушшине тухсан.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӑл часах лӑпланчӗ те чӑрланӑ хырӑмне апатпа тивӗҫтерсе, мӗнле парне-ши тесе кӑсӑклансах тарӑн ыйха путрӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Колька йӑран ҫинчен тӑпра муклашки илсе печӗ те тӳрех Васька хырӑмне лектерчӗ!

Тут Колька поднял с грядки ком земли, как запустит его в Ваську, да прямо в живот!

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 54–76 с.

Коля ҫав вӑхӑтра йӑран ҫинчен тӑпра муклашки илчӗ те, епле печӗ, Ваҫҫа хырӑмне ҫатах пырса тиврӗ!

Тут Колька поднял с грядки ком земли, как запустит его в Ваську, да прямо в живот!

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Георгий Шумилов. Гайдар, Аркадий Петрович. Тӑваттӑмӗш блиндаж: калав; вырӑсларан Г.С. Шумилов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с.

Вӑл ӳксе купаланнӑ йывӑҫсем умне пырса тӑчӗ, ахаль те ырхан хырӑмне шаларах пӗрчӗ, пӗртен-пӗр хӑлхине ҫил ҫине тӑратрӗ, ҫур хӳрине тӳп-тӳрӗ туса хучӗ те уласа ячӗ.

Он стал над завалом, поднял голову, подобрал и так тощий живот, поставил единственное ухо на ветер, выпрямил половинку хвоста и завыл.

VI // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

— Эх, пӑтӑ ҫиес килсе кайрӗ! — хырӑмне сӑтӑркаласа ӗмӗтленсе ларать тет Кукша Кӗркури.

Куҫарса пулӑш

Кӑштах кулӑш — 4 // Евгений Турхан. http://suvargazeta.ru/index.php/news/cn- ... kh-kulsh-4

Вӑл пӗр аллипе хӗҫне ҫӗкленӗ, тепӗр аллипе тӑшманӑн сӑннине ярса тытнӑ, ӑна хӑйӗн хырӑмне тата та шаларах кӗртнӗ те, ҫапла майпа вара, хӑйне вӗлерекен ҫын патне ҫывхарса, ӑна хӗҫпе касса вӗлернӗ, унтан хӑй те унпа пӗрлех йӑванса аннӑ.

Он одной рукою поднял саблю, другою схватился за вражеское копье, всадил его в себя глубже, и таким образом мог достать саблею своего убийцу, с которым вместе и повалился.

Кирджали // Василий Хударсем. Александр Пушкин. Кирджали; вырӑсларан В. Хударсем куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 17 с.

Тӗкӗлтура шӑтӑкран тухрӗ, хӑйӗн чӑмӑр хырӑмне урисемпе хыҫкаласа илчӗ, ҫунатне тӳрлетсе сывлӑша вӗҫсе хӑпарчӗ.

Он вылез из дырки, почесал лапкой круглое брюшко, расправил крылья и поднялся на воздух.

Ҫул ҫӳресси пӗтни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Юрать-ха вӑл хӑй хырӑмне курӑк ҫисе тултарчӗ.

Благо брюшко у него было туго набито травой.

Хӑрушӑ каҫ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Аришка хырӑмне каҫӑртса, намӑссӑр чарӑнса тӑчӗ:

Аришка остановилась, нахально выпятив живот.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вуннӑран та ытларах самӑр ҫурисем амӑшӗн усӑнса аннӑ хырӑмне хӑйсен кӗске сӑмсисемпе тӗрткелесе йынӑшаҫҫӗ.

Больше десятка кругленьких тупорылых поросят, похрюкивая, тыкались в ее отвислое брюхо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пуля, шӑмма перӗнсе, сулахай ура хырӑмне витӗрех шӑтарса тухнӑ.

Пуля пробила ему икру левой ноги, затронув кость.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Хӑҫан ҫав йытӑ хырӑмне кунтан ӑсататӑн?

— Когда ты этого дурноеда сбудешь с рук?

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл месерле выртнӑ та, чӗркуҫҫийӗсемпе хырӑмне хӗстерсе, выртнӑ ҫӗртенех «Тарана» командӑсем парса пырать.

Он командует «Тараном», лежа на спине и поджав к животу колени.

Ҫул ҫинче ҫырса пынӑ журнал // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Вӑл хӑйне сӑпай тыткаласшӑн тӑрать, анчах вӑхӑт-вӑхӑт тем хускалкаласа илет, е хулпуҫҫине пӑркалать, е сасартӑк хырӑмне малалла кӑларать, е пачах хӗсет ӑна.

Он старался стоять смирно и сохранять обычную солидность, но время от времени делал какие-то непонятные движения: то поводил плечами, то вдруг выпячивал живот, то совсем убирал его.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн та, Дарьйӑн чул пек сивӗ чӗччисемпе хырӑмне, шак хытӑ шӑмми-шаккине аса илсе, Дуняшка чылайччен ҫӳҫенсе ҫӳрерӗ, ҫакна мӗнле те пулин хӑвӑртрах манасшӑн пулчӗ.

И после долго еще, вспомнив каменную холодность Дарьиных грудей и живота, упругость окостеневших членов, Дуняшка вся содрогалась и старалась поскорее забыть все это.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех