Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

нуша сăмах пирĕн базăра пур.
нуша (тĕпĕ: нуша) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗрне ҫеҫ ҫисе пӑхнӑ ҫав вӑл, ыттине нуша суттарнӑ.

Лишь одну попробовал, больше — нужда не велит.

Пӗчӗк космонавт // Альбина Исемпи. Альбина Исемпи (Васильева А.П.) Пӗчӗк космонавт. — Шупашкар: 2008. — 16 с, илл.

Мӗншӗн-ха, апла-тӑк, ӑна операципе тепӗр хут нуша кӑтартас? — калаҫса илчӗ Горюнов.

Зачем его дополнительно мучить операцией? говорил Горюнов.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫапах та хушӑран вӑл, куҫӗсене усса, куҫ хӑрпӑкӗсем ҫумӗнчи сивӗ пас эпеклӗн чӗпӗтнине туйса, тахҫантанпах илӗртсе тӑнӑ ӗмӗт — хӑй пайтах хуйхӑ-суйхӑпа нуша тӳссе тертленнӗ, юратман упӑшкапа ҫур пурнӑҫ асапланса пурӑннӑ, вӗҫӗмсӗрех йывӑр асаилӳсемпе тулса ларнӑ Татарскинчен, ылханлӑ тӑван тавралӑхӗнчен Григорипе пӗрле ӑҫта та пулин аяккарах пӑрахса каяс ӗмӗчӗ — пӗр кӗтмен ҫӗртен тата ытла та тӗлӗнмелле пурнӑҫа кӗнӗшӗн савӑнса кулать.

Но изредка, опустив глаза и ощущая на ресницах приятный пощипывающий холодок инея, она улыбалась тому, что так неожиданно и странно сбылась давно пленившая ее мечта — уехать с Григорием куда-нибудь подальше от Татарского, от родной и проклятой стороны, где так много она перестрадала, где полжизни промучилась с нелюбимым мужем, где все для нее было исполнено неумолчных и тягостных воспоминаний.

XXVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Иксӗмӗр ҫеҫ пулас-тӑк, ним нуша та пӗлместӗмӗрччӗ! —

То бы мы одни и нужды не знали! —

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫури те ҫура темелӗх ҫукчӗ те-ха, нуша кӑначчӗ унпа…

— Он и поросенок-то был так, одно горе…

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Нуша пирӗншӗн юрлать!

Нужда за нас поет!

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӑх ӗнтӗ, нуша килнӗ!..

Неволя ее заставила!..

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

«Хӗн-хӗсӗклӗ нуша пире сирӗнпе ахаль пулсан сирӗн шӑршӑ-маршӑ та кирлӗ марччӗ те-ха йӗксӗк ҫури!

«Сосватала нас с вами горькая нужда, а то и на понюх вы бы нам были не нужны. Сволочь проклятая!

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫапах та ан хуйхӑр эсӗ, хальчченхинчен начарах пулмӗ, хӑнӑхнӑ ӗнтӗ эпир, пӗрремӗш хут-им, — нуша ыйтма ҫынсем патне ҫӳремен, кирек хӑҫан та хамӑрӑннах мӑй таран пулнӑ.

А ты не горюй, хуже, чем было, не будет, а нам с тобой не привыкать, впервой, что ли, — за нуждой к людям не ходили, своей было хоть отбавляй.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Нуша та тӳсетӗп, сана та хам пӳртре тӳсетӗп, — чӑрсӑррӑн, анчах лӑпкӑн хуравланӑ Игнат Савельевич.

— И нужду, и тебя в избе, — со спокойной дерзостью отвечал Игнат Савельевич.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Апла нуша тӳсетӗн-и?

Нужду, что ли, терпишь?

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Нуша ярать!..

— Нужда посылает…

26 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кайса чикеҫҫӗ те сана ӑҫта та пулин аяккарах, эпир вара кунта нуша кур…

Запрячут куда-нибудь подальше, а мы тут будем Лазаря петь.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унчченхи председатель ӗҫе тӗплӗ тума юратакан, ырӑ кӑмӑллӑ ҫын пулнӑ, — вӑрҫӑн йывӑр тапхӑрӗнче эртел хуҫалӑхӗ ан хавшатӑр, ҫынсем пит нуша ан курччӑр тесе, вӑл нумай вӑй хунӑ.

Бывший председатель, человек взыскательный и добрый, много потратил сил, чтобы в тяжелую пору войны хозяйство артели не подорвалось, чтобы люди не терпели острой нужды.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Матвей темле шухӑшланӑ пулсан та, хӑй укҫине тем тӗрлӗ шутланӑ пулсан та, нуша ӑна кӗпер ҫывӑхнеллех тӗртнӗ.

Как ни думал Матвей, как ни считал свои капиталы, нужда толкала его ближе к помосту.

II // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

Николай Телешов ҫырнӑ «Нуша» калавӗн Михаил Акимов тунӑ куҫарӑвӗ.

Перевод рассказа «Нужда» Николая Телешова, сделанный Михаилом Акимовым.

Нуша // Михаил Акимов. Николай Телешов. Нуша. Михаил Акимов куҫарнӑ. Хусан, 1906. — 19 с.

«Хӑранӑ юлма. Пӗр тесен, лайӑх та ку. Кайман пулсан, ҫав-ҫавах казаксем вӗлеретчӗҫ. Ахаль те, мана пула, тем нуша та кӑтартрӗҫ пулӗ-ха…» — шухӑшларӗ те вӑл, пӑртакҫах тытӑнкаласа тӑрса, пӳртрен туйрӗ.

«Убоялась оставаться, да оно и лучше, а то казаки все одно убили бы. И так, небось, за меня трясли ее, как грушу…» — подумал он и, помедлив, вышел.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав кун вӑкӑрсене пула пӗрре ҫеҫ мар нуша тӳссе пӑхнӑ Прохор аяккалла ывтӑнса кайрӗ, пуҫӗпе урапа кӳпчекне ҫапӑнчӗ те мӗнле ӳкнӗ ҫаплах ҫывӑрса кайрӗ.

Прохор, бывший в этот день не первой жертвой бычиной ярости, отлетел в сторону, ударился головой о ступку колеса, тотчас же уснул.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нуша мар-и-ха, — сӑмахӗсене тӑсарах калаҫма тытӑнчӗ хӗрарӑм, — упӑшкана тупаймастӑн ав.

— Да вот беда, — протяжно заговорила баба, — мужа не найду.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сана, эсреле пула, сахал нуша чӑтрӑм-и эпӗ?

Мало через тебя, черта, я лиха приняла?

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех