Шырав
Шырав ĕçĕ:
Куншӑн ответ тытатӑр ак эсир! — терӗ те шурса-кӑвакарса кайнӑ полковник, пулӑшма пырса ӗлкӗрнӗ марковецсем еннелле пӑхса, Григорий ҫине кӑтартрӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Юхса тухать ак! — шиклӗн кӑшкӑрчӗ те Ермаков Григорие ӳсӗррӗн кулкаласа каласа кӑтартрӗ:Выльется! — испуганно воскликнул Ермаков и с широкой пьяной улыбкой, обращаясь к Григорию, сказал:
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл ним хайласӑр та ансат сӑмахсемпе казаксен ӗлӗк-авал патша ҫарӗсене харсӑррӑн тустарнӑ, вӑрӑ-хурахсен киммисемпе Донпа Атӑл тӑрӑх ҫӗмӗрттерсе ҫӳренӗ, тӑмхаллӑ патша карапӗсене ҫаратнӑ, купцасене, боярсемпе воеводӑсене унтан-кунтан пайтах «хыпашласа пӑхнӑ», инҫетри Ҫӗпӗре пӑхӑнтарнӑ ватӑ аслашшӗсем ҫинчен каласа кӑтартрӗ…
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хӑйӗн пулӑри телейӗ ҫинчен вӑл Ильиничнӑна мухтанчӑклӑн кулкаласа каласа кӑтартрӗ, хӗрлӗ пӑхӑр пек йӑлтӑртатакан сазансем ҫине тепӗр хут ытараймасӑр пӑхса илчӗ, анчах Ильиничнӑн унпа пӗрле савӑнасси-мӗнӗ пулмарӗ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Хутор правленине пырсан, вӑл ӑна атамана кӑтартрӗ, ӗненмеллерех пултӑр тесе, туя ҫине тайӑнса, икӗ урипе те черетлӗн уксахларӗ.
XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кайран вӑл мана хӑйӗн чӗрҫине лартрӗ те юмах каласа кӑтартрӗ.А посля она посадила меня к себе на колени и рассказала сказку.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Мишатка, кӗсйинчен сахӑр катӑкӗ кӑларса, савӑнсах асламӑшне кӑтартрӗ, унтан каллех кӗсйине чиксе хучӗ.— Мишатка вытащил из кармана кусок сахара, с гордостью показал его и снова спрятал в карман.
XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл, тайкаланкаласа, уҫӑ кӑмӑллӑ лейтенанта хулпуҫҫийӗнчен ыталаса тытрӗ, аллине саркаласа, сӗтел ҫинелле кӑтартрӗ те пуҫ тайрӗ.Качнувшись, он обнял гостеприимного лейтенанта, широким движением показал на стол, поклонился.
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий, пуҫӗпе сулса, Ҫумакан ҫурӑлса тухас пек чыхса тултарнӑ уртмахӗсем ҫинелле кӑтартрӗ.Григорий указал на раздутые переметные сумки Семака, спросил:
XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ильинична, Григорие курницӑна чӗнсе кӗртсе, нумайччен Наталья ҫинчен каласа кӑтартрӗ.Ильинична увела Григория в горницу, долго рассказывала про Наталью.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Андреянов пуҫӗпе сулса тыткӑна лекнӗ ҫын ҫине кӑтартрӗ.
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Полковник, Григорий ҫине пӑхса, пуҫӗпе йӗрӗнчӗклӗн хӗрлӗ командир еннелле сулса кӑтартрӗ:Полковник глянул на Григория, сказал, пренебрежительно кивнув в сторону допрашиваемого:
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий хӗрлӗармеецсем ҫинелле чӑпӑрккипе сулса кӑтартрӗ.
XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Дарья ятсӑр пӳрнинчи ылтӑн ҫӗрре ҫавӑркаласа кӑтартрӗ.
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Пантелей Прокофьевич арӑмӗ ҫине тӗлӗнсе пӑхса илчӗ, куҫӗпе Дарья тирӗкӗ еннелле кӑтартрӗ:Пантелей Прокофьевич удивленно взглянул на жену, спросил, указывая глазами на Дарьину миску:
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл ӑна хӑй медаль мӗнле илни ҫинчен каласа пачӗ, генерал мӗнле калаҫнине тата хӑй ҫине акӑлчан офицерӗ темле катемпи майлӑрах пӑхса тӑнине шӳтлӗн хуҫкаланса туса кӑтартрӗ, унтан Натальйӑна, унпа темскер каварлашнӑ пек, чеен куҫ хӗсрӗ те кӗҫех анӑ хӑйне те, Дарйӑна, георги медалӗпе наградӑланӑскерне, офицер арӑмӗ пулнине кура офицер чинне парасси тата ватӑ казаксенчен пуҫтарнӑ сотня командирӗ тӑвасси ҫинчен Дуняшкӑна ним суйман пек ӗнентерме тытӑнчӗ.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Куҫӗсене йӑлкӑштарса, Натальйӑна медаль ҫине кӑтартрӗ.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ильинична куҫӗпе Аникушка арӑмӗ ҫинелле кӑтартрӗ, кӑкӑртан тухакан сасӑпа ыйтрӗ:Ильинична указала глазами на Аникушкину жену, глухо спросила:
XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Тӑпӑл-тӑпӑл ларакан мундирӗн тӳрӗ ҫухине утнӑ ҫӗртех тӳрлетсе, янӑравлӑн кӗххӗм-кӗххӗм ӳсӗрсе, генерал юнашар пӳлӗмӗ кӗрсе кайрӗ, ура ҫине тӑнӑ Копыловпа Григорие пуҫ сулса илчӗ те, алӑ памасӑрах, сӗтел патне ларма кӑтартрӗ.
X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Халӗ вӑл ӑйӑрпа Каргин пӑтхарунжийӗ ҫӳрет, — йӗркипе каласа кӑтартрӗ Лукерья.— Теперь на этом жеребце каргиновский подфорунжий ездит, — размеренно повествовала Лукерья.
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.