Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ятӑн (тĕпĕ: ят) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дисциплинӑна сӳтӗлтерсе ятӑн пулсан тата ҫынсем темӗн те пӗр хӑтланнине чӑтса пурӑнатӑн пулсан, факт, итлеттерейместӗн!

Факт, что ты не найдешь, если дисциплину распустил и всякую терпимость веры развел!

36-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Эсӗ мана ҫурӑмран чышкусемпе тӑрӑшсах кӳпкерӗн, хӑвах тата тарӑхса ҫитнипе: «Хӗнетӗп-хӗнетӗн ҫакна, вӑл пур, чунсӑр кӗлетке, чул пекех хытса ларнӑ», — тесе макӑрса ятӑн.

— Это ты меня гвоздила по спине кулаками и сама же плакала от злости и говорила: «Бью, бью его, а он, идол, как каменный!»

35-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Витере тӑрса йӑлӑхнӑ кӗҫенекен ӑйӑрӗсене кӳлме ҫавӑтса тухсан, вӗсене лӑплантарса, яланах янӑравлӑн: «Но-но-о-о! Кӗҫенсе те ятӑн пулать, шорт!.. вӑл кӗсре мар-ҫке, сан пек чечекех!» — тесе кӑшкӑркаласа илет.

И, выводя запрягать, усмиряя застоявшихся игогокавших жеребцов, неизменно зычно покрикивал: «Но-но-о-о! Заиржал, шорт!.. Он и этот не кобыла, а такой же цветок, как ты!»

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ыйтас килет-ха: ну, мӗн шуйттанӗ тума эсӗ кулаксене пирӗн пата ятӑн?

Ну, спрашивается, за каким ты чертом к нам кулаков направил?

20-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Турӑ пултӑр санпала, пӗтӗмпех арпаштарса ятӑн.

Бог с тобой, совсем запутала!

Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.

Ҫук, арпаштарса ятӑн мана, ват супнӑскер!

Нет, запутала ты меня, убогая!

Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.

Эсӗ, ват супнӑскер, арпаштарса ятӑн мана.

Ты, кочерыжка, меня запутала!

Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.

Эсӗ пире ертсе тухрӑн та халтан ятӑн, ҫавӑншӑн эсӗ вилӗме тивӗҫ!

Ты повел нас и утомил, и за это ты погибнешь!

III сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Ванька Строкинӑн ҫӑвар купӑсне авӑра ятӑн

У Ваньки Строкина губную гармошку в омуте утопил…

25-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсӗ килтӗн те пӗрремӗш кунах ӑна интереслентерсе ятӑн.

а ты пришел и в первый же день.

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Саня, шӑлтах тӗлӗнтерсе ятӑн эсӗ мана, — тесе ҫырать вӑл, — ӑнлан, сан ҫыруна илсе эс сывах иккенне пӗлнӗ хыҫҫӑн мар, кунтисем эсӗ ҫунса кайнӑ тенӗ хыҫҫӑн.

«Саня, наконец ты удивил меня, — писал он, — причём, заметь, не тогда, когда мы получили твоё письмо и убедились в том, что ты жив, но когда мне сказали, что ты сгорел.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Эсӗ вӗсене пурне те ятӑн.

 — Ты отправил их всех.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвӗшӳ пуҫланчӗ: «Люда, ӑҫта кайнӑ ман пӗр тапочка?», «Дёмка, ҫын кӗпине ан тӑхӑн, кӳр кунта!..» «Хӗрсем, ҫӑвӑнма часрах, ҫӑвӑнма…», «Атьсемӗр, атьӑр шыва кӗрер!», «Тирпейлӗрех пул, порошока тӑкса ятӑн», «Кам ман галстука тытнӑ?», «Игорь, ҫитӗ сана янратма».

Началась возня: «Люда, где мои тапочки?», «Дёмка, отдай рубашку, не в свою лезешь!..», «Девочки, мыться, мыться…», «Ребята, айда искупаемся!..», «Осторожнее, зубной порошок рассыпался!..», «Кто мой галстук взял?..», «Игорь, хватит тебе трубить».

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Зурин хӑйӗн сехечӗ ҫине пӑхрӗ те кийне сӗтел ҫине хучӗ, унтан мана: — Эсӗ ҫӗр тенкӗ выляса ятӑн, — терӗ.

Зурин взглянул на часы, положил кий и объявил мне, что я проиграл сто рублей.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пурнӑҫ тесех пӑсса ятӑн ачуна.

Ты сама испортила своего сына.

Пӗрремӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Харатсах ятӑн эсӗ мана!

Как ты меня напугал!

30-мӗш сыпӑк. Томпа Бекки ҫӗр ӑшӗнчи шӑтӑкра // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Эсӗ астумасӑр каласа ятӑн, халӗ ӗнтӗ нимӗн те тумалли ҫук.

Ты сам же проговорился нечаянно, теперь уж этого не исправить.

30-мӗш сыпӑк. Томпа Бекки ҫӗр ӑшӗнчи шӑтӑкра // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Качча килсен, мӑшӑрӗ те купӑсҫӑсен йӑхӗнчен пулнине, Кольӑн кӗвӗ ҫак хатӗрӗ пуррине пӑхмасӑр, хӑйне ятӑн купӑс туяннӑ.

Куҫарса пулӑш

«Пирӗнтен пуян ҫын ҫук» // Ирина ПУШКИНА. «Хыпар», 2016.09.30, 154-155№

Социаллӑ учрежденире хӑйсене ятӑн кӗтес тупни ун пеккисемшӗн — чӑн-чӑн телей.

Куҫарса пулӑш

Ырӑлӑх, чун ӑшши парнелекенсем // Хыпар. «Хыпар», 2016.05.24, 78-79№

Кам — Шӑхасанта, кам — Канашра, Шупашкарта хӑйсене ятӑн кӗтеслӗ пулса тӑнӑ ҫемье те самаях.

Куҫарса пулӑш

Техника - нумай, ача-пӑча вара... // Ирина ИВАНОВА. «Хыпар», 2016.05.05, 67-68№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех