Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Улӑха тухсанах Санька, авӑнакан хӑва хуллине хуҫса илсе, чечек пуҫӗсене, вӑрӑм курӑксен тӑррисене ҫапса тата-тата ӳкерчӗ.

И, когда вышли на луг, Санька выломил гибкий прутик ракиты и принялся сбивать головки цветов, метелки высоких трав.

15-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвел вӑрман хыҫне анса ларчӗ ӗнтӗ; вӑл кӑшт ҫеҫ темиҫе ӑшӑ пайӑрка кӑларса тӑрать, ҫав пайӑркасем вут ҫулӑмӗ пекех, хыр тӑррисене ылтӑн ҫутӑпа ҫутатса, пӗтӗм вӑрман витӗр йӑрӑмӑн-йӑрӑмӑн шӑтарса тухаҫҫӗ.

А солнце уж опускалось за лес; оно бросало несколько чуть-чуть теплых лучей, которые прорезывались огненной полосой через весь лес, ярко обливая золотом верхушки сосен.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Тин тухнӑ хӗвел пайӑркисем ҫуртсен тӑррисене, саралма ӗлкӗреймен йывӑҫсене ҫутатаҫҫӗ.

Солнце только что взошло, позолотив крыши домов и еще зеленую листву деревьев.

Вӑтӑр иккӗмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Ирӗ калама та ҫук илемлӗ пулнӑ, хӗвелӗ кӗрхи уҫӑ сывлӑшпа саралнӑ ҫӑка тӑррисене ҫутатнӑ.

Утро было прекрасное, солнце освещало вершины лип, пожелтевших уже под свежим дыханием осени.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пирӗн умра чул сарнӑ сарлака урам тӑсӑлса выртать, унӑн икӗ айккипе тӑррисене касса тикӗсленӗ йывӑҫсем.

Перед нами протянулась широкая замощенная улица, обсаженная по обе стороны подстриженными деревьями.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Художниксем-футуристсем ҫурт стенисен ҫумне тӗрлӗ картинӑсем ӳкере-ӳкере хунӑ — ҫынсене симӗс питлӗ тунӑ вӗсем, чиркӳ тӑррисене ишӗлсе анма тытӑннӑ пек тӑва-тӑва хунӑ.

Художники-футуристы намалевывали странные картины на его стенах — людей с зелеными лицами, церкви с падающими куполами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвел симӗс йывӑҫ тӑррисем ҫийӗн кӑшт курӑнчӗ ҫеҫ, унӑн пайӑркисен малтанхи ӑшши каҫӑн сӳрӗлекен сиввипе пӗрлешсе темле тутлӑн ывӑнтарать пек; ту хушшине ҫамрӑк кунӑн хаваслӑ пайӑрки кӗреймен-ха; вӑл пирӗн пуҫ ҫийӗнче икӗ енӗпе те усӑнса тарӑкан чул тусен тӑррисене ҫеҫ ылтӑн сӑрпа сӑрлать.

Солнце едва выказалось из-за зеленых вершин, и слияние теплоты его лучей с умирающей прохладой ночи наводило на все чувства какое-то сладкое томление; в ущелье не проникал еще радостный луч молодого дня; он золотил только верхи утесов, висящих с обеих сторон над нами.

Июнӗн 16-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Вара шӑп ҫав самантра, пӗр сассӑр, хурӑн тӑррисене кустӑрмисемпе чӑшлаттарса, вӑрман ҫийӗнчен самолёт сиксе тухрӗ.

И как раз в это мгновение совершенно беззвучно, как тень, чиркнув колесами по верхушкам берез, из-за кромки леса выпрыгнул самолет.

8 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Акӑ эпир почта станцине те куратпӑр, ҫав таврашри сакльӑ тӑррисене асӑрхарӑмӑр, пирӗн умра хӑйӑ ҫутисем те тараватлӑн курӑнса кайрӗҫ, ҫав вӑхӑтрах акӑ нӳрлӗ сивӗ сывлӑш та вӗрсе ячӗ, ту хушши кӗрлеме пуҫларӗ, унтан йӗпхӳ те пӗрӗхкелеме тытӑнчӗ.

Уж мы различали почтовую станцию, кровли окружающих ее саклей, и перед нами мелькали приветные огоньки, когда пахнул сырой, холодный ветер, ущелье загудело и пошел мелкий дождь.

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Тӑррисене касса тикӗсленӗ ҫӑкасемлӗ тата тӑватӑ кӗтеслӗ пӗвепе тӳрӗ аллейӑсемлӗ кивӗ сад ӑна килӗшмен; вӑл акӑлчансенни пек садсене, Англири пек ҫутҫанталӑка юратнӑ.

Старинный сад с его стрижеными липами, четвероугольным прудом и правильными аллеями ему не понравился; он любил английские сады и так называемую природу.

XIII сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хулари йывӑҫсене пурте, килти чечексене пӑхнӑ пекех, шӑварнӑ, тӑррисене касса тикӗслесе тӑнӑ.

Их бережно поливали и подстригали, как будто это были не городские деревья, а цветы на собственном подоконнике.

11 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Самолёт хыр тӑррисене ҫапӑнсан, Алексей кабинӑран тухса ӳкнӗ.

Когда самолет ударился по верхушкам сосен, Алексея выбросило из кабины.

3 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Штурмовиксем, пехотӑри пек каласан — «вӗҫекен танксем», хыр тӑррисене перӗнес пекех аялтан вӗҫсе, тӑшманӑн транспорт «юнкерсӗсем» йӗркешеррӗн ларса тухнӑ вырӑна — пӗр систермесӗр, вӑрттӑн ҫывхарчӗҫ.

Штурмовики, эти «летающие танки», как звали их в пехоте, скользя чуть ли не по верхушкам сосен, подкрались прямо к лётному полю, на котором рядами стояли большие транспортные «юнкерсы».

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Йывӑҫсем те курӑнма пуҫларӗҫ, вӗсен тӑррисене сасартӑк вӑйлӑ та уҫӑ ҫил силлесе иртрӗ те, вӑрман сасартӑках чӗрӗлчӗ, тулли саслӑн та янравлӑн шавлама тытӑнчӗ.

Деревья понемногу выступали из тьмы. Вдруг по вершинам их прошелся сильный свежий ветер. Лес сразу ожил, зашумел полнозвучно и звонко.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Вӑл тӗксӗм те хӑрушӑ горизонт ҫинче темиҫе ҫӳллӗ шӗвӗр ҫурт тӑррисене, темиҫе ватӑ йывӑҫ тата чугун ҫул ҫинчи водокачка мӗлкине курчӗ.

Он увидел мутный, зловещий горизонт и над ним несколько высоких остроконечных крыш, несколько старых деревьев и силуэт железнодорожной водокачки.

25 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Иртенпех ҫапӑҫу пынӑ пулин те вӑрманти сывлӑш чӗтренсе кӑна тӑнӑ пулин те, штурмовиксем хӑлхана хуплас пек ӗрлесе, йывӑҫ тӑррисене тӑкӑннӑ пекех пӗрисем — ӗҫе, теприсем — ӗҫрен вӗҫсе килсе тӑнӑ пулин те, разведчиксем Ваньӑпа пӗрле тивӗҫлипе лӑпкӑн каннӑ.

И хотя с утра шёл бой, воздух в лесу ходил ходуном, тряслась земля и ежеминутно по верхушкам деревьев мело низким, оглушающим шумом штурмовиков, идущих на работу или с работы, оба разведчика безмятежно наслаждались вполне заслуженным отдыхом в обществе Вани.

4-мӗш сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Пӳрт тӑррисене, мунчара йӑлтах пӑхрӑр-и?

На крыше, в бане – везде смотрели?

Ҫиччӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Пӳрте кӗрсе пытаннӑ та – ҫывӑрсах кайнӑ, тарӑн ыйхӑран вӑраннӑ тӑххӑрти ача та паянхи пек астӑвать: ҫӗр ҫулхи йӑмрасем йӑваннӑ, пӳрт-ҫурт тӑррисене ҫил илсе кайнӑ, хӑш-пӗрисем хӑйсен ӗнисене Йӑрар сӑртӗнче тупнӑ-мӗн…

Куҫарса пулӑш

Салхуллӑ Салука // Ҫӗнтерӳ ҫулӗ. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2010,09,18

«Халӑх тарҫисем» хуҫалӑхӑн икӗ уйӑх хушшинче йӗркелештерсе ҫитернӗ кантурӗн ҫӗнӗ ҫуртне кӗрсе курчӗҫ, тӑррисене ҫӗнетнӗ юсав мастерскойне, тырӑ тасатса типӗтмелли ӗҫсене механизациленӗ йӗтем ҫине, Яманакри тӗпрен юсанӑ тата ҫӗнӗ йышши оборудовани вырнаҫтарнӑ сӗт-ҫу фермине (Е. Алексеева заведующи ҫирӗплетнӗ тӑрӑх, кунта тимлекенсем (дояркӑсем 6-ӑн) ӗҫ условийӗсем лайӑхланнипе кӑмӑллӑ, кӑҫал фермипе кашни ӗнерен (пӗтӗмпе 200 пуҫ) вӑтамран 5300—5400 килограмран кая мар сӗт суса илме ӗмӗтленеҫҫӗ) ҫитрӗҫ, ҫавӑн пекех хуҫалӑх хӑйӗн вӑйӗпе Мӑн Шетмӗ юхан шывӗ урлӑ хывакан кӗпер патне ҫитсе курчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Депутатсем — район малашлӑхӗшӗн ӗҫлекенсем // Ял пурнӑҫӗ. «Ял пурнӑҫӗ», 2009.08.21

61. Вӑл ҫӗре шӑварса тӑмашкӑн пушхирсене ҫӑлсем, ту тӑррисене юханшывсем юхса анмалла кӳлӗсем вырӑнаҫтарса тухнӑ.

61. Он поместил в пустыне источники вод и озера на вершинах гор, для низведения рек с высоких скал, чтобы напоять землю.

3 Езд 16 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.