Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аяк сăмах пирĕн базăра пур.
аяк (тĕпĕ: аяк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем ҫара ури ҫумне ҫыхса лартнӑ пысӑк шпорӗсемпе лашисен ахаль те юнлӑ аяк пӗрчисене тӑрӑнтарса пыраҫҫӗ.

Вонзая в окровавленные бока своих лошадей огромные шпоры, привязанные к босым ногам.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пит хӗстерсе ҫитерсен, нимӗҫсен аяк пӗрчисене хыҫмалли пулать-ҫке.

Будет по крайней мере, чем почесать бока немцам, когда прижмут до края.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Турӑ кӗнекисенче Аслӑ Аттемӗр чи малтан арҫынна пурнӑҫ панӑ, ӑна кичем ан пултӑр тесе ҫав арҫын аяк пӗрчи шӑмминчен йӑваласа хӗрарӑма пурнӑҫ кӗртнӗ пирки ҫырнӑ-тӑк, йӗкӗтпе пике хушшинче юрату ҫуралать, пӗр-пӗрин кӑмӑлне пӗлсе ҫитсен мӑшӑрлану.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Ефимка, — аяк ҫине ҫаврӑнса выртрӗ Верка, — сан шутупа, социализм мӗнлерех пулмалла пек? — шутсӑр пӗлес килнипе ыйтрӗ вӑл.

— Ефимка, — с любопытством сказала, повернувшись на бок, Верка, — а какой, по-твоему, будет социализм?

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Ун чухне вӑл мана сӑхать те… халь вӑхӑчӗ ҫавӑн пек, кӳршӗсем: кам хураҫинчен те айвантарах, ҫавӑн аяк пӗрчи ванать…

Вот тогда-то он меня и ущемит… время теперь такое, соседи: кто глупее гусака окажется, с того вперед и перья полетят…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Эпӗ шӑнса пӑсӑлтӑм, хӑрах аяк тӳсме ҫук ыратать.

Я простудился, бок отчаянно болит.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Металл пайсем аяк пӗрчисене хӗсе-хӗсе лартатчӗҫ, чӗн пӗрешкесем ӳте каса-каса кӗретчӗҫ, хулпуҫҫисем вутла ҫунса тӑратчӗҫ — протез вара кун пек чух пӗр-пӗр тискер те хӑрушӑ капкӑн евӗрех курӑнатчӗ.

Металлические части давили в бок, ремни врезались в тело, плечи нестерпимо горели, протез превращался в чудовищный капкан.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Дуняшка ун урисем ҫине сурӑх тирӗнчен ҫӗлетнӗ кӗрӗк пырса витрӗ, ӑшӑ утияла аяк енӗсенчен тӳрлетрӗ.

Дуняшка набросила ей на ноги овчинную шубу, поправила с боков теплое одеяло.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӗлӗкӗнче вӑл икӗ пысӑк йытта курчӗ, вӗсен хыткан аяк пӗрчисенче иртнӗ ҫул тӑкӑнмасӑр юлнӑ ҫӑм пайӑркисем пур; вӗсем иккӗшӗ те пӗр пысӑк лаххантан темӗн ҫиетчӗҫ, лахханӗнчен шурӑ пӑс та техӗмлӗ шӑршӑ тухнӑ пек.

Ей приснились две большие черные собаки с клочьями прошлогодней шерсти на бедрах и на боках; они из большой лохани с жадностью ели помои, от которых шел белый пар и очень вкусный запах.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

Каҫ пулнӑ ҫӗре каллех аяк пӗрчисем курӑнма пуҫланӑ.

К вечеру — снова ребра наружу.

Ҫӗнӗ пушмаксем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Генерал ачаш аяк пӗрчисене сӑтӑркаланӑ, шӑннӑ, пур пӗрех тӳснӗ.

Натирает генерал изнеженные бока, мерзнет от холода, но терпит.

Чап // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Сергей лайӑх пиҫнӗ сурӑх аш татӑкне ҫисе ларнӑ май Ефим аяк пӗрчине тӑвар сапса, шурӑ вичкӗн шӑлӗсемпе турткаланине пӑха-пӑха илчӗ.

Пока Сергей ел хорошо сваренную баранину и он посмотрел, как Ефим посыпал ребра солью и разрывал их белыми острыми зубами.

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпир сире ак ҫапла, ак ҫапла пакурпа аяк пӗрчинчен, ӗнсерен.

А мы вас вот так, вот так — багром да в бок, да по затылку.

XXVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ерипен аяк пӗрчинчен тӗксе илчӗ, ӑшӑ хӑлхи умне пӗшкӗнчӗ.

Легонько толкнул в бок.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗрин ҫумне ларать те, ӑна ыталаса илсе, хӑлхаран тем пӑшӑлтатать, лешӗ вара ҫурӑмӗнчен пулмасан та, аяк пӗрчинчен чышса ярать ӑна, Митька хайхи теприн ҫумне куҫса ларать…

То садился к одной, обнимал, что-то говорил на ухо, за что получал удар по спине или толчок в бок, то перебирался к другой…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эпӗ ун аяк пӗрчисен хушшине кинжал та чиксе лартаймастӑп.

— Да я и кинжала ему в ребра не всуну.

«Итлетӗп ваше сиятельство» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Питӗнчи хӗненӗ паллисемсӗр пуҫне, Мархван икӗ аяк пӗрчи шӑмми хуҫӑлса кайнӑ тата пуҫӗ аманнӑ-мӗн.

У Марфы, кроме побоев на лице, были сломаны два ребра и разбита голова.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Эпӗ аяк пӗрчинчен аяларах чикнине те, кинжал ӳт ӑшне кӗнине те пӗлтӗм.

Я знал, что я ударяю ниже ребер и что кинжал войдет.

XXVII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Вӑл икӗ аллипе те ман алӑсенчен ярса тытрӗ, пырне вӗҫертесшӗн тӑрӑшрӗ, эпӗ ҫакна ҫеҫ кӗтнӗччӗ пулас — кинжала мӗнпур вӑйран сулса ятӑм та ӑна сулахай айӑкран, аяк пӗрчинчен аяларахран чикрӗм.

Она схватилась обеими руками за мои руки, отдирая их от горла, и я как будто этого-то и ждал, изо всех сил ударил ее кинжалом в левый бок, ниже ребер.

XXVII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ҫав хӗрарӑма, Ева текеннине, аяк пӗрчи шӑмминчен тунӑ та, вӑл ӗнтӗ тӗнче пӗтичченех ҫапла юлать те, — пуҫне ҫӗнтерӳллӗн сулласа, ҫирӗппӗн каларӗ старик.

Как была она, Ева, женщина, из ребра мужнина сотворена, так и останется до скончания века, — сказал старик, так строго и победительно тряхнув головой.

I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех