Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тимрук (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чун кӗнӗ хӑватпа Тимрук тата васкарах утма тытӑнчӗ.

Силы вернулись, Тимрук зашагал быстрее и решительней.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук ҫаврӑнса пӑхасшӑн марччӗ, ҫапах та ҫаврӑнса пӑхрӗ — мӗлки иккен унӑн, пӗр шит юлмасӑр йӗрлесе пырать.

Тимрук не хотел оглядываться и все же оглянулся — оказывается, его преследовала собственная тень.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑкӑрлӑкран иртсе, Тимрук Атӑл хӗрринелле анакан урампа утрӗ.

Миновав переулок, Тимрук зашагал по улице вниз, к Волге.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук халиччен никама суйса курман, халь пулсан, вӑл тӗрӗссине ниепле те калаймасть.

Тимрук до сего дня никому не врал, а сейчас сказать правду ему просто не под силу.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унта каймалли ҫула Тимрук пит лайӑх астуса тӑратчӗ-ха.

Эту-то дорогу Тимрук помнит очень хорошо.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук сасартӑк ӗнер ҫак вӑхӑтра хӑй шыв хӗрринче хӗвелчамӑш сутма тытӑннине асне илчӗ.

Тимрук вдруг вспомнил, как он вчера в это самое время продавал на берегу Волги семечки.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Аппаҫӑм, ан ҫилленсе юл… — хуллен ҫеҫ илтӗнчӗ Тимрук сасси.

— Не сердись на меня, сестра… — тихо проговорил Тимрук.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук куҫҫуль витӗр пӑхса кулкалама хӑтланчӗ.

Тимрук, глядя на нее сквозь слезы, изобразил на лице жалкое подобие улыбки.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук сӑмсине турткаларӗ, йӗпеннӗ куҫне шӑлкаларӗ.

Тимрук шмыгнул носом, утер повлажневшие глаза.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук ҫакна хӑйне майлӑ тавҫӑрса илчӗ.

Тимрук истрактовал это по-своему…

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫак самантра Тимрук нимӗн пирки те пуҫ ҫавӑрасшӑн марччӗ, унӑн пӗтӗм шухӑшӗ ҫак ҫуртран хӑвӑртрах тухса каясси кӑначчӗ.

В голове Тимрука не было никакой другой мысли, кроме как вырваться из этого дома и бежать куда глаза глядят.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тулли кӑкӑрӗсем канӑҫсӑр ҫӗклене-ҫӗклене илчӗҫ, хӗр тутипе Тимрук питне сӗртӗнчӗ, ачаш та ҫемҫе аллипе ыталарӗ.

Грудь ее вздымалась часто-часто, а губы коснулись щек Тимрука; горячие мягкие руки обвились вокруг его шеи…

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗр, урӑхран сӑмахласа тӑмасӑр, Тимрук ҫинчен витӗнкӗҫе уҫрӗ те юнашар кӗрсе выртрӗ.

И девушка, недолго думая, откинула одеяло, под которым лежал Тимрук, улеглась рядом.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗр те ҫавна туйса илчӗ пулас, вӑл Тимрук енне кулкаласа пӑхрӗ, кравать хӗррине пырса ларчӗ, арпашнӑ ҫӳҫне якатам пек турӗ, унтан Тимрука ҫамкинчен аллипе шӑлчӗ.

Та, видимо, тоже поняла это и, с улыбкой глядя на парня, присела на край кровати, пригладила его взъерошенные волосы, провела ладонью по лбу.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хам та пӗлместӗп, — шӑппӑн тавӑрчӗ Тимрук, ӑшӑ вырӑн ҫинче канӑҫлӑн карӑнса.

— И сам не знаю, — отозвался Тимрук, с наслаждением потянувшись в теплой постели.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук халиччен хӑй умӗнче ҫакӑн майлӑ ҫурма тумлӑннӑ хӗр тӑнине пӗрре те курманччӗ-ха, ҫавӑнпа пӑл яр-уҫҫӑн куҫ уҫса пӑхма та, хӗре сывлӑх сунса сӑмах калама та именсе тӑчӗ.

Тимруку до сего дня не доводилось видеть вот так, прямо перед собой, полуодетую женщину, и он не смел поднять на нее глаз, не то чтобы пожелать доброго утра.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук ирпе вӑраннӑ чух хӗвел тухса сарӑлначчӗ, чӗрече шур карӑмӗ витӗр кун ҫути сӑрхӑнатчӗ.

Когда Тимрук проснулся, солнце уже было высоко в небе; сквозь белые оконные занавески лился дневной свет.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӑшӑ пӳртре Тимрук лӗнчӗрех кайрӗ, тулли куркинчи чейне те ӗҫсе яраймарӗ; халех ҫывӑрас марччӗ тесе тӑрӑшрӗ пулин те, куҫӗ хупӑна пуҫларӗ.

Тимрук же разомлел в тепле и, забыв про чай, изо всех сил боролся со сном, глаза его невольно слипались, голова сделалась тяжелой и непослушной.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӗччен ҫав, пӗчченрен нушаланатӑп та, — тӳрӗ сӑмах каласран пӑрӑнчӗ Тимрук.

— Да, тоже в одиночку маюсь, — ушел от прямого ответа Тимрук.

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук ҫиес килмест тесе туртӑшса тӑрасшӑнччӗ, хӗр — Санюк ятлӑ терӗ вӑл — унран кулкаласа илчӗ.

Тот было заотнекивался, мол, не голоден, а Санюк — так звали женщину — глядя на него смеющимися глазами, съехидничала:

VIII. Инкек куҫа курӑнмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех