Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тимрук (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку вара, калӑпӑр, Тимрук валлиех те юрӗ пӗрех хут.

А этот бы Тимруку в самый раз сгодился…

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук ӑҫта кайрӗ ҫак, ӑна тӑхӑнтартса пӑхмаллаччӗ тата, ӑҫта мурне кайса кӗчӗ вӑл! — Шерккейӗн сасси, хӑй ҫӗткеленнӗ чухнехи пек, кӑра та чӑкӑлтӑшла илтӗнчӗ.

— Куда ж это Тимрук подевался, примерить бы ему эту вещицу! — вдруг сердито проговорил Шерккей, и голос его был зол и неприятен.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Часах Тимрук ҫитӗнсе ҫитет, — вӑл та паха.

Вот Тимрук подрастает — и это хорошо.

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Калаҫмаллиех ҫук-ха унта, Тимрук чавса пӗтернӗ пулинех.

— Ну да ладно, не будем об этом, небось Тимрук разрыл.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӗтӳ хӑвалас терчӗ ҫук унӑн, хире каймалла пулсан, ӑна Тимрук е Ильяс килсе чӗнет.

Скотины у него нет, чтобы выгонять в стадо, а понадобится зачем в поле — прибегут за ним Тимрук или Ильяс.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лаша паҫӑрах хатӗр, — хутшӑнчӗ Тимрук.

Лошадь давно готова, — напомнил отцу сын.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук лаши ҫинчен анчӗ, ӑна ҫавӑтса, хапха патнелле иртрӗ.

Тимрук спрыгнул с лошади и отвел ее к воротам.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫурсах тӑкаймарӗ те, — ытлашширех каланипе вӑтаннӑ Тимрук пуҫне сулкаларӗ, — мӑйӗнчи тирне татса пӑрахрӗ ҫав.

— Ну не совсем, — смутился от своего вранья Тимрук и покраснел, — но кожу на горле содрала, точно…

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук таврӑнасса ашшӗ крыльцаран тухсах кӗтсе тӑрать-мӗн.

Отец уже поджидал Тимрука на крыльце.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Авӑ мӗншӗн тулашрӗҫ иккен вӗсем…» — хӑй тӗллӗн тӗшмӗртрӗ Тимрук, ҫӳрен лашине хускатса.

«Вон, оказывается, из-за чего они дрались», — понял Тимрук и тронул коня.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Велитсен иккен!» — тесе пӑхса юлчӗ Тимрук.

«Да, это точно собака Велита», — определил наконец Тимрук.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юратать Тимрук ҫакӑн пеккине пӑхса тӑма.

Тимрук не боится подобных драк, ему даже нравится.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук ҫав «тӑватӑ куҫли» камӑн иккенне те пӗлет; ял старости Элюкка йытти вӑл, ҫӑмӗ йӑм-йӑм йӑсланса тӑрать; тепри вара — те Яхвиссен, те Ҫӗнӗ касри Велитсен, йӑптӑхне тӑкса пӗтерейменскер.

«Четырехглазую» — Тимрук узнал сразу: это была собака деревенского старосты Элюкки, сытая, гладкая, не то что другая, которую парнишка поначалу и не признал — такая она была ободранная и облезлая; похожа вроде на собаку Велита, что с Новой улицы, вроде и не похожа.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапла шухӑшласа пынӑ вӑхӑтра Тимрук йӗрӗх лапӗнче икӗ йытӑ харкашса тулашнине курах кайрӗ.

Так, размышляя, Тимрук спустился к Логову Йереха и тут увидел двух дерущихся собак.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тимрук паян юлташӗсенчен иртерех таврӑнать.

Тимрук возвращался нынче раньше всех.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йӗрӗх лапӗнче мӗн ачаран выляма юратнӑ Тимрук паян та кунта ҫитсе курмасӑр ирттермерӗ.

Тимрук, любивший с самого детства играть в Логове Йереха, и сегодня не прошел мимо него.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сайтепе Селиме саппун вӗҫӗпе куҫӗсене шӑлкалаҫҫӗ, Ильяс, ҫемьере чи кӗҫӗнни, ҫичче пуснӑскер, аслашшӗн чи юратнӑ мӑнукӗ, енчен енне хӑравҫӑн пӑхкалать; Тимрук йӗрес килменрен йӗрем пек тӑвать.

Сайде и Селиме частенько смахивали передниками слезы; младший и самый любимый в семье внук Ильяс — ему пошел седьмой год — с испугом таращил глаза на деда, а Тимрук старательно выжимал из себя слезу, хотя делать это ему вовсе не хотелось.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех