Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗненмерӗ (тĕпĕ: ӗнен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Павел, хӑйне тахҫантанпа ӗмӗтленнӗ япалана панине часах ӗненмерӗ, анчах Жухрай унӑн хулпуҫҫийӗ урлӑ пиҫиххине ҫакса та ячӗ.

Павел не сразу поверил, что ему дарят вещь, о которой он так давно мечтал, но Жухрай накинул на его плечо ремень:

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Старик хӑйне ирӗке кӑларнине часах ӗненмерӗ, вӑл эсаул ҫине пӑхса, суккӑртарах куҫӗсене мӑч-мӑч хупса: — Апла пулсан, мана кайма юрать-им? — тесе ыйтрӗ.

Старик не сразу поверил, что его отпускают, и, обращаясь к есаулу, заморгал подслеповатыми глазами: — Значит, мне уйти дозволяется?

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Суятӑр! — ӗненмерӗ Ольга.

— Неправда! — не поверила Ольга.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Васька тӗлӗнсех кайрӗ, анчах ҫапах та ӗненмерӗ.

Удивился Васька, но не поверил.

Тӑваттӑмӗш блиндаж // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 54–76 с.

Ирӗк ҫӗр ҫинче ӑна, ыталаса илмелле ту, ун чухне вара ман пурнӑҫа ил, ватӑ, ҫылӑхлӑ ҫынна суд ту, — вӑл ӗненмерӗ сана.

Дай мне обнять ее на вольной земле, и тогда возьми мою жизнь, и суди меня, грешницу старую, — не соблюла дочь в вере к тебе.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫырманалла пӑхрӗ вӑл, хӑй куҫне хӑй ӗненмерӗ: Хури нимӗн пулман пекех ҫырма варрине сиккелесе ҫитнӗ.

Взглянул вниз и глазам не поверил: Черный все так же, скачками, махал посередине реки.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Каккуй пурнӑҫа унта, тӗкӗр те ӗненмерӗ: ман ҫине шӑрт пуҫлӑ йӗпе сӑмса пӑхса тӑрать…

Не то что жизнь, даже зеркало не поверило, оттуда на меня взглянул ещё тот малый: уши — локатором, жёсткие волосы на голове — торчком…

Асамлӑ кӗсье // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 68–72 с.

Ӗненмерӗ вӑл ҫак шӑплӑха, хӑрарӗ унран.

Не верил он этой тишине и боялся ее.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл халӗ те-ха Фомина ӗненмерӗ, ӑна юри чееленет, юла юпса калаҫать тесе шутларӗ, асӑрханас ячӗшӗн хӑй те сӑмах хушмарӗ.

Он все еще не верил Фомину, думал, что тот лукавит, и из осторожности молчал.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий Фоминӑн пӗр сӑмахне те ӗненмерӗ.

Григорий не верил ни одному слову Фомина.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Таня ӗненмерӗ.

Таня не верила.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ворожнев хӗвӗнчен хут туртса кӑларчӗ, ӑна Дымшаков сӑмси умӗнче тарӑхтармалла ҫавӑркаларӗ, анчах лешӗ капла та ӗненмерӗ, хута илсе чӗркуҫҫи ҫинче якатрӗ те васкамӑсӑр, чӗнмесӗр пӗтӗмпех, пӗр саспалли хӑварми вуласа тухрӗ.

Он выхватил из-за пазухи лист бумаги, вызывающе повертел им перед носом Дымшакова, но тот и здесь не поверил, взял, разгладил бумагу на колене и неторопливо и молча прочитал все от буквы до буквы.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Сергей Яковлевич сасартӑк ҫакӑн пек улшӑну пулнине ӗненмерӗ карчӑк — тин ҫеҫ унпа мӑшкӑлласа калаҫрӗ, халӗ тата, кӑмӑллӑ калаҫасшӑн пек.

И Сергей Яковлевич не поверил столь внезапному переходу — только что хотела как можно злее оскорбить и унизить его, а сейчас, похоже, старается даже задобрить.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл йӑмӑкне кӑмӑллӑн итлерӗ пулин те, йӑмӑкӗ Егорпа шӑкӑл-шӑкӑл савӑнса пурӑннине питех ӗненмерӗ.

Он хотя и слушал сестру с явным удовольствием, но не очень верил в её дружную и радостную жизнь с Егором.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тӗнчи пӗтсе килмест-ха вӑл, — килӗшрӗ старик, анчах Григорие ӗненмерӗ, мӗншӗн тесен выльӑх картинчен темиҫе минут каялла ҫеҫ вӑл Аксиньйӑпа иккӗшӗ ҫыр хӗрринче калаҫса тӑнине курчӗ.

— Краю нет, — согласился старик, но не поверил Григорию, так как несколько минут назад видел со скотиньего база его и Аксинью, разговаривавших на пристаньке.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӗненмерӗ Петро юлташӗсем калаҫнине: — Суять, Степка! Гришкӑна кӗвӗҫнӗрен кӑна тарӑхтарасшӑн мана, — куланҫи пулса сӑмахларӗ вӑл, сӑнӗпеле тӗксӗмленсе.

Не верил Петро, слушая рассказы товарищей; темнея лицом, улыбался, говорил: — Брешет Степка! Это он за Гришку мне солит.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ку ҫав тери мӗскӗн сӑн-питлӗ пулнипе Олейник хӑйӗн куҫӗсене хӑй те ӗненмерӗ.

У этого был такой вид, что Олейник не сразу поверил своим глазам.

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл шухӑшра Ирина ҫумӗнче пулнӑ ӗнтӗ; Ирина унччен дежурствӑран таврӑннӑ чухнехи пек киле пӗччен килес ҫуккине ӗненмерӗ вӑл.

Он мысленно уже был возле Ирины, и ему не верилось, что вернется она в дом не одна, как бывало прежде возвращалась с дежурства.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей аллинчи клей шӑрши кӗрекен хут листине уҫса вуларӗ-вуларӗ те унта ҫырнине ӗненмерӗ.

Сергей развернул влажный, пропитанный клеем лист, читал, перечитывал и не верил тому, что там было написано.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах Олейник Ярцев каланине ӗненмерӗ пулас.

Но Олейник, видимо, не поверил заверениям Ярцева.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех