Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑл тата пысӑк хырӑмлӑ Авдотья, ӑна хӑй юратнӑ вӗри икерчӗне ҫупа ҫитерес тесе, сивӗнесрен шаль тутӑрпа тӗркесе, кунӗпе утӑ ҫулнӑ хыҫҫӑн та ун патне ҫичӗ ҫухрӑмри уйри стана чупа-чупа пынине аса илчӗ.

И то, как Авдотья, беременная, после целого дня косьбы бежала к нему на полевой стан за семь километров только для того, чтобы накормить его горячими лепешками с маслом, которые он любил и которые она кутала в шаль, чтобы не простыли.

1. Виҫҫӗн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пирӗн аттесем хамӑртан ухмахрах пулман, яланах ҫапла ҫулнӑ…

Наши старики не дурнее нас были: век так косили…

Вӑрман сыхлавҫи // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Икшер хӗл каҫмалӑх утӑ ҫулнӑ Маркелов.

Сена накашивал на две зимы.

Председатель касси // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫав самантра пӗр нимӗҫӗ офицер патнелле: «Герр оффициер!» — тесе хирӗҫ чупрӗ, анчах темиҫе утӑм тусанах, ҫавапа ҫулнӑ пек ҫӗре ӳпӗнчӗ.

И в ту же минуту один из немцев бросился к офицеру с криком: «Герр оффициер!» — и упал как подкошенный рядом с Витей.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӗсем ҫулнӑ курӑка тавӑрса тухрӗҫ те Тарса ҫырмине утрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Икӗ кун ҫулнӑ утта Ҫинукпа Кирюк ӑмӑртса тавӑраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Нумай ан ҫӳре Кавӗрле, ҫулнӑ утта ыран киле кӳресчӗ, — тет ашшӗ.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Йӗри-тавра тин ҫеҫ ҫулнӑ, ырӑ шӑршлӑ ҫӗклем утӑ.

Кругом — целые вороха только что скошенного, до истомы душистого сена.

Ял // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 28–31 с.

Нимӗҫсем вара, ҫӑра курӑка ҫулнӑ чухнехи пекех ретӗн-ретӗн ӳкеҫҫӗ, вӗсенчен, тислӗк ҫунтарнӑ чухнехи евӗр, ҫӑра тӗтӗм йӑсӑрланать пек.

А немцев, как густую траву косой, — ряд на ряд валится, и дым от них черный-черный, словно от кизяка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тулӑ ҫулнӑ вӑхӑтра та, канав хӗрринче ларнӑ чухне те вӑл хӗрӗн пит-куҫне пӑхса ҫитереймен; халь акӑ пичӗ ҫинче хӗрлӗ пӑнчӑсем пулнине, куҫӗсем хӗрелнине асӑрхарӗ.

И во время косьбы и когда сидела на краю пшеничного поля она не смогла рассмотреть лицо дочери, а оно было в красных пятнах, глаза воспаленные.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Хӑнасем тӗксӗм кӑвак сӑрӑпа ҫуталса йӑлтӑртатакан икӗ вӗр ҫӗнӗ автомобильпе килеҫҫӗ: таҫта, чылай хыҫалта, утӑ ҫулнӑ ҫӗртен таврӑнакансен лашисенчен ирте-ирте кайса, тройкӑсем пушӑлла хӑлтӑртатса ҫывхараҫҫӗ, пӗкӗсем айӗнче атаман чаплӑ тӗлпулу валли тулнӑ почта шӑнкӑравӗсем кичеммӗн тӗнкӗлтетеҫҫӗ.

Гости ехали на двух новехоньких, блещущих темно-синей краской автомобилях; где-то далеко позади, обгоняя едущих с покоса косарей, порожняком скакали тройки и уныло позванивали под дугами почтарские колокольчики, добытые для торжественного случая атаманом.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Шӑп та шай утӑ ҫулнӑ вӑхӑтра.

В самый сенокос.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Утӑ ҫулнӑ чухне уттӑн пӗр пайне пама пулчӗ, халӗ шарламасть, каллех пӗлтӗрхи пек улталасшӑн, теҫҫӗ…

— Во время сенокоса обещался, дескать, долю накошенного выдать, а сейчас молчит, опять обмануть хочет, как в прошлом годе…

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Турккӑсен батарейи вӑрмана пытаннӑ та смоленецсене ҫулнӑ та ҫулнӑ.

Турецкая батарея укрылась в лесу и метким огнем валила смоленцев.

«Фокшан патӗнче вӗлернӗ» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Халӑх тин пухӑнма пуҫланӑ, станиципех сасӑсем илтӗннӗ, кун пек шав ҫуллахи ир, утӑ ҫулнӑ вӑхӑтра ҫеҫ пулать.

Было очевидно, что народ только-только начинал собираться, и по всей станице уже плыл тот особенный гул, какой бывает разве только на рассвете летом, в разгар косьбы.

XXVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ефим тимӗрҫӗ лаҫҫинче мӑлатук ҫапакан та пулнӑ, авӑн ҫапакан машина барабанӗ патӗнче те ӗҫленӗ е арӑмӗпе пӗрле «вӑхӑтлӑха» кӗрӗшсе суха тунӑ, тырӑ акнӑ, утӑ ҫулнӑ, ҫуркуннерен пуҫласа хура кӗрччен хиртен кӗмен…

А Ефим то работал в кузне молотобойцем, то зубарем на молотилке, а то с женой поступил «на срок» — пахали, сеяли, косили траву и с весны до осени безвыездно находились в поле…

XXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Суха сухаланӑ, тырӑ акнӑ, вӑкӑрсене пӑхнӑ, утӑ ҫулнӑ, авӑн ҫапакан машинӑна кӗлте парса тӑнӑ, — пӗчӗкрен пуҫласа ӗнерхи пуху таран унӑн пӗтӗм пурнӑҫӗ темле ҫӗнӗ ҫутӑпа ҫуталса, ун умне тухса тӑчӗ.

Вспоминал, как когда-то пахал, сеял, ухаживал за быками, косил сено, подавал снопы на молотилку, — вся его жизнь от ранней юности до вчерашнего собрания в каком-то новом освещении встала перед ним.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Куҫне уҫрӗ те икӗ утӑмрах Кубанӗн сӗвек ҫыранӗ курӑнчӗ, леш енче — сарӑ, тахҫанах ҫулнӑ улӑх, вут пек хӗрлӗ темиҫе йывӑҫ.

Он открыл глаза и в двух шагах увидел отлогий, голышеватый берег Кубани, а на той стороне — желтый, давно скошенный луг и несколько красных, как пламя, кустов.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тин ҫулнӑ типӗ утӑ ӑшшӑн туйӑннӑ, улӑх чечекӗсен шӑрши кӗнӗ.

Сено было свежее и сухое, от него веяло теплом и запахом полевых цветов.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей хырӑмсалӑхне тӳрлетсе, йӗнер ҫине ларчӗ, кӗпер урлӑ каҫсан вӑл ҫултан пӑрӑнса, ҫулнӑ хир тӑрӑх тӳрех кайрӗ.

Сергей подтянул подпругу и сел в седло, за мостом он свернул с дороги и поехал напрямик по скошенному полю.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.