Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юбка сăмах пирĕн базăра пур.
юбка (тĕпĕ: юбка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫумӑр айне пулнӑ пек, Наталья, пӗшкӗнсе, юбка аркине пӑрнине, унтан хывӑнма пуҫланине вӑл ҫав тери хӑраса пӑхса тӑчӗ.

Она с ужасом смотрела, как Наталья, будто побывав под дождем, нагнулась, выжала подол, начала раздеваться.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тутӑр ҫине таса юбка, унтан татах тем-тем япала хурса ҫыхрӗ те кайрӗ, нимӗн те каламарӗ.

Положила в платок чистую юбку, ишо что-то и пошла, ничего не сказала.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильиничнӑпа Наталья, ҫӗклесе тытнӑ юбка аркисене утнӑ хушӑрах алӑран ярса, ҫул айккинелле пӑрӑнчӗҫ.

Ильинична и Наталья сошли с дороги, на ходу опуская подоткнутые юбки.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильиничнӑпа Наталья, пылчӑкпа епрелнӗ йӑплака ҫул тӑрӑх ҫара урисемпе асӑрханса утса, юбка аркисене ҫӗклесе, хуторалла анчӗҫ.

Ильинична и Наталья спускались к хутору, осторожно ступая босыми ногами по грязной, скользкой дороге, высоко подобрав юбки.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна мӗн, юбка ҫумне кӑкарса хумаллаччӗ-и ман? —

Неужели надо было его к юбке моей привязывать? —

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дарья хунямӑшӗ курасран, кухня алӑкне тайса хучӗ те юбка аркине хӑвӑрт пӗҫ хушшинелле пуҫтарса чикрӗ, ӑна хыҫалтан аллипе ярса тытса, ҫара ура хырӑмӗсене йӑлт-ялт ҫутӑлтарса, курница тӑрӑх таплаттарса утса кайрӗ, унтан, Дуняшка умӗнче чарӑнса тӑрса, хулӑн сасӑпа команда пачӗ:

Дарья притворила дверь в кухню, чтобы не видела свекровь, быстрым движением просунула между ног подол юбки и, захватив его сзади рукой, сверкая оголенными лоснящимися икрами, промаршировала по горнице, стала около Дуняшки, басом скомандовала:

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Унӑн питне кӑвак юбка аркипе туртса витнӗ.

Лицо ее было накрыто подолом синей юбки.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ачисем ӑна юбка аркинчен ҫатӑрласа тытнӑ.

За подол ее юбки держались детишки.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр кунне вӑл тул ҫути киличченех ыйхӑран вӑранчӗ, ачисене ҫывӑрма чӑрмантарасран вырӑн ҫинчен хуллен тӑрса пит ҫурӗ, арчаран таса юбка, кофтӑпа шурӑ тутӑр кӑларчӗ.

На другой день она проснулась чуть свет, встала тихонько, чтобы не разбудить детей, умылась, достала из сундука чистую юбку, кофточку и белый зонтовый платок.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья пушмакне хыврӗ те, сулахай аллипе юбка аркине ҫӗклесе тытса (вӑрманти курӑксем ҫинче халӗ те сывлӑм типмен), курӑкпа мӑкланнӑ ланкашкаллӑ вӑрман ҫулӗпе ҫӑмӑллӑн утса пычӗ.

Аксинья сняла чирики и, захватив левой рукой подол юбки (в лесу на траве еще лежала роса), легко шла по лесной заброшенной дороге.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрарӑм ирӗксӗррӗн кулса илчӗ, — нӑкӑ-нӑкӑ кӗлеткипе пӗкӗрӗлсе, ҫара чӗркуҫҫине юбка аркипе туртса витрӗ.

Баба нехотя улыбнулась, перегнувшись полным станом, натянула на оголившиеся колени подол юбки.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫарран ҫатлаттарса утнӑ сасӑ илтӗнчӗ, алӑкра аялти юбка пиҫиххине васкаса ҫыхакан Дуняшкӑн шурӑ пӗвӗ курӑнса кайрӗ.

Шлепающая поступь босых ног, в вырезе дверей белая фигура Дуняшки, торопливо затягивающей поясок исподней юбки.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Таса кӗпепе хӗрлӗ ҫӑм юбка тӑхӑнчӗ, тутӑр ҫыхрӗ, хӑй ҫине тӗкӗр витӗр пӑхса илсе, пӳртрен тухрӗ.

Надела чистую рубаху, шерстяную бордовую юбку, покрылась, мельком взглянула на себя в зеркальце, вышла.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗрарӑмсем ӳлесе йӗрчӗҫ, макӑрса хӗрелнӗ куҫӗсене явлӑксен, шаль тутӑрсен вӗҫӗсемпе шӑлчӗҫ, нӑшлата-нӑшлата, аялтан тӑхӑнакан юбка аркисем ҫине сӑмса шӑнкартрӗҫ…

Бабы ревели, вытирали заплаканные глаза кончиками головных платков и шалек, сморкались в подолы исподних юбок…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ачисем, ӑна юбка аркинчен ҫатӑрласа тытса, ун ҫумне тӗршӗннӗ.

Вцепившись в подол ее юбки, жались детишки.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, кӗре ӳтлӗ яка аллине кӑтартса, юбка айне тирпейлӗн майласа чикнӗ хӗрлӗ кӗпе ҫаннине чавси таранах тавӑрнӑ.

Рукава розовой вобранной в юбку рубахи на ней были засучены, оголяя смуглые точеные руки.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Упӑшки таврӑннӑ тӗле Наталья юсавлӑрах тумланнӑ; ҫанӑ вӗҫне ансӑр чӗнтӗр тыттарса ҫӗленӗ кӑвак саттин кофта, килпетлӗ пӳ-сине йӑрӑс тытса, ҫемҫе те ҫӳллӗ кӑкӑрӗсем тӗлӗнче туллин мӑкӑрӑлса тухать; тӗрленӗ аркӑллӑ, пӗрмечеллӗ сенкер юбка аялта шалпартарах, ҫӳлте, пилӗкӗ тӗлӗнче, лӑпах вӑхӑтлӑ тӑрать.

Она приоделась к его приезду; сатиновая голубая кофточка, с узким кружевным в кисти рукавом, облегала ее ладный стан, бугрилась на мягкой большой груди; синяя юбка, с расшитым морщиненым подолом, внизу была широка, вверху — в обхват.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Акӑ ҫул варринче виҫӗ арҫын тӑсӑлса выртаҫҫӗ: вӑйлӑ аллисене улӑпла сарса пӑрахса, вӗсем месерле ҫывӑрнӑ; хӗрсем хӗвелпе пиҫнӗ пичӗсене хӑйсем тунӑ хӳшше пытарса выртнӑ, чӗркуҫҫийӗсене хутлатса, юбка аркипе аран-аран виткеленӗ; пӗр юпа тавра ушкӑнӗпех ҫамрӑк ача-пӑча выртса тухнӑ, — ыйхи ытла тутлӑ пулнӑран вӗсем шӑрӑха та сисмен; вӗсенчен инҫех мар пӗр хӗрарӑм ӳпне выртнӑ, унӑн саланнӑ ҫивӗчӗ пӑхӑр тӗслӗ пулса кайнӑ, ҫара хулпуҫҫийӗсене хупланӑ…

Вот трое мужчин растянулись посреди дороги: они лежали навзничь, широко, по-богатырски раскинув сильные руки; под самодельным шатром спали девушки, спрятав в холодок лишь молодые, опаленные солнцем лица и подогнув едва прикрытые юбкой колени; вокруг столба гурьбой лежали мальчуганы-подростки, — сон их был так сладок, что и жара им была нипочем; невдалеке от них ничком лежала женщина, и волосы ее, широко распустившись, покрывали голые, под цвет меди, плечи…

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Василиса Ниловна ҫӗнӗ кофтӑпа, янах айӗнчен ҫавӑрса ҫыхнӑ шурӑ тутӑрпа, сарлака аркӑллӑ ҫӗнӗ юбка тӑхӑннӑ, вӑл купӑс калакан умне тулли стакан эрех, килте тунӑ колбасапа ҫӑкӑр чӗлли илсе пычӗ.

Василиса Ниловна, в новой кофточке и в белом платочке, завязанном узлом ниже подбородка, в новой юбке с широкой оборкой, поднесла гармонисту стакан вина и кусок домашней колбасы с хлебом.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Христоня арӑмӗ, ҫӳҫне-пуҫне тирпейсӗррӗн салатса янӑскер, кил хушшине чупса тухрӗ, юбка аркине чӗркуҫҫи хушшине хӗстерсе, ҫил хӑйсен анкартийӗнче чӑрсӑррӑн хуҫаланнине пӑхса тӑчӗ, унтан каллех ҫенӗке кӗрсе ҫухалчӗ.

Христонина жена, простоволосая, выскочила на баз, зажимая коленками юбку, поглядела, как ветер хозяйничает на гумне, и опять ушла в сенцы.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех