Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ытлах (тĕпĕ: ытла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпир ӑна юрататтӑмӑрччӗ, — кунтан ытлах нимех те калаймӑн.

Мы ее любили, — этим всё сказано.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Лойко, хӑйне хӑй мӑйӑхӗнчен турткаласа, шӑлӗсемпе шӑтӑр-шатӑр тутарать; куҫӗсем тӗпсӗр кӳлӗрен те салхуллӑрах пӑхаҫҫӗ, кас-кас унӑн куҫӗсенче темскер йӑлтӑртатса илет те ытлах та хӑрушшӑн туйӑнса каять.

Зубами скрипит, дергая себя за ус, Лойко, очи темнее бездны смотрят, а порой в них такое сверкает, что за душу страшно становится.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Хӑй кӗсйинче укҫа мӗн чухлӗ пулнине пӗлме хӑнӑхманран, малтанах вӑл кӑна ытлах сисмерӗ; анчах Иван Мавеевич темле тырӑ усламҫин хӗрне ҫураҫрӗ те урӑх хваттере куҫрӗ.

Сначала это было не очень заметно благодаря его привычке не знать, сколько у него в кармане денег; но Иван Матвеевич вздумал присвататься к дочери какого-то лабазника, нанял особую квартиру и переехал.

V сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Апла хӑтланса вӗсем лайӑх тӑватчӗҫ пулӗ те, ытлах та марччӗ ҫав, эпир те питех хамӑр хӳре патне пыма параканнисем мар.

Это было, конечно, умно, но не очень, потому что мы были не такие люди, чтобы позволить заходить себе в хвост.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ытлах мар.

— Никак нет.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ эпӗ пусма тӑрӑх хӑпартӑм, ҫӗнӗ ҫуртӑн пусми тӑрӑх, алӑк умӗнче чарӑнтӑм та питӗме шӑлтӑм — пӑчӑ пулчӗ — мӗн ҫинчен те пулин васкамасӑр шухӑшласшӑн — вара ытлах хӗрсе ҫитни туйӑнман пулӗччӗ.

И вот я поднимаюсь по лестнице, по чистой лестнице нового дома, останавливаюсь перед дверью и вытираю лицо — очень жарко — и стараюсь медленно думать о чем-нибудь — верное средство перестать волноваться.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ытлах ан васкӑр-ха, — терӗ.

Не так скоро.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катьӑна килӗшет, Саньӑна ытлах мар иккен, калпакӗ килӗшет вара ӑна, Саня хӑйне валли ҫавӑн пек калпак ҫӗлететех ӗнтӗ.

Кате идет, а ей нет. Зато шапочка ей идет, и она себе непременно сделает такую.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ытлах кирлӗ мар…

Это не особенно нужно…

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Уйрӑмлӑхӗ ытлах та мар, леш шӳрпене шӑши хӳри ярса пӗҫернӗ, кунта мӗн май килнӗ, ҫавна ярса пӗҫереттӗмӗр, хӑш чух шапа тяпписем те леккелетчӗҫ.

Разница, может быть, только в том, что тот суп был сварен из мышиного хвоста, а мы клали в свой суп все, что попадалась под руки, — случалось, что и лягушечьи лапки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«ӑна ытлах ирӗк памалла мар»… ҫук, ешовы рукавицы тени апла вӑл урӑххи пулас…

и не давать ему воли… нет, видно ешовы рукавицы значит не то…

Иккӗмӗш сыпӑк. Вожатый // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Бэла ытлах хирӗҫмерӗ, темиҫе хутчен вӑл: «Поджалуста, поджалуста, не нада, не нада», — тесе кӑна илчӗ.

она слабо защищалась и только повторяла: «Поджалуста, поджалуйста, не нада, не нада».

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Ҫамрӑк йӗкӗте ку ытлах хӑрушӑ пек туйӑнмарӗ: ахаль самолётсем кӑна, хамӑрӑн пулмалла, тесе шухӑшларӗ вӑл.

И это показалось юноше не очень страшным: обычные самолеты, наверно, наши.

1 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Ыттисемпе танлаштарсан ытлах ҫӗмӗрӗлмен пек курӑнакан туппӑн лафечӗ ҫинче капитан Енакиев ларнӑ.

И на лафете знакомой пушки, которая одна среди этого общего уничтожения казалась сравнительно мало пострадавшей, сидел капитан Енакиев.

26 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Сайра-хутран кӑна, хӑш вырӑнта та пулин тупӑсенчен пени ытлах та вӑйланса кайсан, телефонист хӑйӗн сӑран пуркинчи аппарачӗн аврине ҫавӑрса, хуллен кӑна ыйтнӑ:

И только изредка, когда в каком-нибудь месте огонь особенно учащался, телефонист крутил ручку своего кожаного аппарата и негромко говорил:

3 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Атя, ватӑ тусӑм, тӑлӑх арӑм сана ытлах ан хӗсӗрлетӗр тесе, эпӗ ӑна тархаслӑп.

Пойдем, старик, я попрошу, чтобы вдова тебя поменьше тиранила.

35-мӗш сыпӑк. Хисепе тивӗҫлӗ Гек вӑрӑ-хурахсен шайккине кӗрет // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Ытлах ҫивӗч ӑслӑ пулман Гек хирӗҫ мӗнле ответ калассине шухӑшласа тупма та ӗлкӗреймерӗ, ӑна Томпа пӗрле миссис Дугласӑн хӑна пӳлӗмне чышса та кӗртрӗҫ.

Гек еще не успел решить этого вопроса, ум у него медленно работал, как его втолкнули вместе с Томом в гостиную вдовы Дуглас.

33-мӗш сыпӑк. Джо индеец пурнӑҫӑн юлашки кунӗсем // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Малтан вӗсем табак турткаларӗҫ, сулхӑнта сӑмахлакаласа ларчӗҫ, унтан, ӗҫ ӑнӑҫлӑ пулассине ытлах шанмасӑр, хӑйсен шӑтӑкӗнче аппаланса хӑтланчӗҫ.

Они посидели в тени, куря и болтая, потом покопались немного в последней по счету яме, без особенной надежды.

26-мӗш сыпӑк. Каллех Джо индеец // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

11. Ҫавӑн чухне ҫак халӑха тата Иерусалима ҫапла калани пулӗ: Манӑн халӑхӑмӑн хӗрне пушхирти тусем ҫинчен вӗри ҫил пырса ҫапӗ, ҫав ҫилпе тырӑ сӑвӑраймӑн, ӑна хывӑхран тасатаймӑн — 12. ытлах та вӑйлӑ ҫил вӑл! вӑл Ман ирӗкӗмпе ҫитӗ те — Эпӗ вӗсене сут тӑвӑп.

11. В то время сказано будет народу сему и Иерусалиму: жгучий ветер несется с высот пустынных на путь дочери народа Моего, не для веяния и не для очищения; 12. и придет ко Мне оттуда ветер сильнее сего, и Я произнесу суд над ними.

Иер 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

33. Чӗлхӳпе ытлах хастар ан пул, ӗҫ-хӗлӳ тӗлӗшӗнчен наян та тимсӗр ан пул.

33. Не будь скор языком твоим, и ленив и нерадив в делах твоих.

Сир 4 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех