Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ҫил шӑхӑрнӑ, ҫӳллӗ тип курӑк хӑй еннелле тайӑлса ҫинҫен чӑштӑртатнӑ сасӑсем хушшинче вӑл часах тӗлӗрсе кайрӗ.Он задремал под свист ветра, под тонкий напевный шорох склонившейся над ним высокой сухой травы.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫапах та вӑл шӑхӑрнӑ хушӑра ӑна темле сасӑсем илтӗннӗ пек туйӑнчӗ.Скоро, однако, он заметил, что к его свисту иногда примешивается какой-то посторонний звук.
«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.
Ман пуҫ тӗлӗнчи уҫӑ чӳречерен ӑшӑ ҫил вӗрет, катари чугун ҫул станцийӗнчен поезд шӑхӑрнӑ сасса илсе ҫитерет вӑл, унтан пӑравус хускалса кайни илтӗнет.
Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.
Галерея ҫинче такам шӑхӑрнӑ та, икӗ сасӑ, пӗри ача сасси, тепри мужик сасси, хыттӑн чӗннӗ:Кто-то на галерее свистнул, и два голоса, один — детский, другой — мужской, громко позвали:
VII. Ӑнман дебют // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.
Пӳртре ӳсӗрпе кӑшкӑрашнӑ, купӑс чыхӑна-чыхӑна нӑйкӑшнӑ, казаксем вичкӗннӗн шӗвиклетсе шӑхӑрнӑ сасӑсем ним шӑпланмасӑр янӑрарӗҫ; ӑста ташӑҫсен атӑ тӗпӗсем ывӑна пӗлмесӗр тӗпӗртетрӗҫ…
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫӗрпӳртсенче шавах юрланӑ, хӗрӗнкӗ хӗрарӑмсем ҫуйхашнӑ, арҫынсем ахӑлтатса кулнӑ, ши! те ши! шӑхӑрнӑ сасӑсем янӑраса тӑчӗҫ…В землянках зазвучали песни, пьяный бабий визг, мужской хохот и посвист…
II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Кӑштахран суран шӑтӑкӗнчен юн сӑрхӑнса тухрӗ, унтан ҫулне тупрӗ те, тикӗт пек хура юхӑм шӑхӑрнӑ пек сасӑпа ҫӳлелле пӗрхӗнме пуҫларӗ.
XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Петро шӑхӑрнӑ пек пӑшӑлтатнӑ сасӑ ыттисене чун кӗртрӗ тейӗн.
XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.
Шшшшшууууууу… — урмӑшшӑн янӑраса юхса килчӗҫ унтан вичкӗнӗн шӑхӑрнӑ сасӑсем.
VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Чьввййӳӳӳ… — шӑл витӗр ҫинҫен шӑхӑрнӑ пек шӑхӑрса, хыҫран вӗҫет вӗри пуля; вӗҫсе ҫитет те, хӑлха тӗлӗпе иртсе кайса, патах татӑлать: ййӳӳӳт!Цьююууу… — цедила горячий свист пуля и, вылетая из слуха, рвала свист: юууть!
IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
«Ши-ши-ши-ши-ши! Шикки-шикки-шикки-ши!» — татти-сыпписӗр шӗввиклетсе, хӑватлӑ шыв юххи пек хумлӑн-хумлӑн авкаланса илсе янӑрать шӑхӑрнӑ сасӑ; унтан, ӑна хупласа хурса, сахалтан та пӗр вӑтӑр сасӑ пулӗ, вӑйлӑн мӗкӗрсе яраҫҫӗ:
II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Хуҫи, аллисемпе ҫӗре перӗнес пекех пӗшкӗнсе, хӑй пуҫӗ ҫийӗн пульӑсем шӑхӑрнӑ чухнехи пекех хӑраса, килнелле вӗҫтерчӗ.Хозяин, пригибаясь, почти цепляя руками землю, словно над ним взыкали пули, побежал к дому.
8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Час-часах шӑхӑрнӑ сасӑ илтӗнет Карпатра, темиҫе пин арман урапи шывра ҫаврӑннӑ чухнехи пек шав илтӗнет: ку вӑл — тӗпсӗр шырланра, ҫын халиччен курман шырланра, хӑраканни ун патӗнчен пӑрӑнса иртет, вилесем виле кышланӑ сасӑ илтӗнет.
XV // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
Ак шӑхӑрнӑ сасӑ илтӗнсе кайрӗ, Петро чуннех пырса тиврӗ ку, халь ӗнтӗ ӑна тем те пӗр илтӗннӗн туйӑнать: курӑкӗ кӑшӑлтатма пуҫларӗ, чечекӗсем, пӗчӗкҫеҫ кӗмӗл шӑнкӑравсем пек, пӗр-пӗринпе ҫинҫе сассисемпе калаҫма тытӑнчӗҫ; йывӑҫӗсем кӗр-кӗрлесе ятлаҫма тапратрӗҫ…
Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.
— Апла, мучи, эсӗ те производитель пулатӑн-и? — ыйтрӗ Куприяновна, шӑхӑрнӑ пек пӑшӑлтатса.Свистящим шепотом Куприяновна спросила: — Выходит, что и ты, дедуня, производитель?
XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Шӑхӑрнӑ, хӑрӑлтатнӑ, ҫухӑрнӑ сасӑ…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл тумбочка ҫинче шухӑша кайса шӑхӑркаларӗ, шӑхӑрнӑ майӗн ҫара та хура ура кӗлипе тапкаласа ларчӗ.Он задумчиво посвистывал, сидя на тумбочке и отбивая по ней такт голой грязной пяткой.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Санькӑн ҫави шӑхӑрнӑ сасӑ ҫывхарнӑҫемӗн ҫывхарать.
20-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Уйӑрса илейрӗ-ши вӑл ман сасса, ҫаплах пӗлеймерӗм, мӗншӗн тесен ҫав хӑйӑлтатнӑ сасӑ ҫӑрӑлтатнӑ та шӑхӑрнӑ сасӑпа улшӑнчӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Эпӗ каларӑм та, вӑл ҫапла шӑхӑрнӑ пек калаҫсах доктор килтех иккенне пӗлтерчӗ, анчах вӑл ҫывӑрать пуль-ха, терӗ.Я сказал. Она, все шикая, сказала, что доктор дома, но, кажется, спит.
Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951