Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шутламастӑп (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хӑйне тыткаланинчен: манӑн тӳсӗмлӗх ҫителӗклӗ-ха, эпӗ никама пӳлме те, чарма та шутламастӑп — кашни мӗн калас тет, ҫавна пӗтӗмпех каласа кӑтарттӑр тенӗ пек туйӑнчӗ.

Всем своим поведением он как бы говорил, что запасся достаточным терпением и не намерен никого ни прерывать, ни останавливать — пусть каждый высказывает все, что считает нужным.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ шутламастӑп вилетӗп тесе…

— Я не думаю, что умру…

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эпӗ Новочеркасскран ниҫта кайма та шутламастӑп, каймастӑп та.

— Я из Новочеркасска никуда не собираюсь уходить и не уйду.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эпӗ сана алӑ тытма шутламастӑп та…

— Я не собираюсь протягивать тебе руку…

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ӗненӗр, Александр Сергеевич, эпӗ сирӗнтен нимӗн те пытарма шутламастӑп, — татса каларӗ Корнилов юлашки сӑмахӗсене, унтан шакканине илтсе, хӑвӑрт алӑк еннелле ҫаврӑнса ларчӗ:

От вас, Александр Сергеевич, поверьте, я ничего не хочу скрывать, — подчеркнул Корнилов последнюю фразу и с живостью повернулся на стук в дверь.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ирӗксӗрлеме шутламастӑп та эпӗ, — хуравлать Григорий.

— Я не неволю, — ответил тогда Григорий.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эпӗ ӑна вӑрҫни тесе шутламастӑп, — Сергей яшт сиксе тӑчӗ, шӑтарас пек пӑхрӗ, куҫхаршийӗсем пӗрӗнчӗҫ.

— Я это не считаю ссорой, — Сергей вскочил, взглянул хмуро, брови искривились.

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Паян эпӗ санпа вӑрҫма шутламастӑп, кӑмӑлӑм ҫук вӑрҫма…

— Нынче я драться с тобой не буду, не хочу…

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эсӗ ҫиллӳ хӗрсе кайнипе тухса кайнӑ пулӗ, тенӗччӗ, таврӑнасса кӗтнӗччӗ, анчах та эпӗ сире пӗр-пӗринчен уйӑрма шутламастӑп.

Думала, сгоряча ты ушел, и ждала, что возвернешься, но я разлучать вас не хочу.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Турӑ пур, эп ӑна малашне атте тесе шутламастӑп, кирлӗ мар вӑл мана!

Бог свидетель, я отрекаюсь от него, отрекаюсь от отца!

V // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Тухмастӑп та, тухма та шутламастӑп, — терӗ Татьяна, Илья патнерех пырса.

— И не выхожу, и не думаю — сказала Татьяна и подошла к Илье.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Унтан вӑл хӑй упӑшкине, — эпӗ иртсе пынӑ чухне кулкаласа калаҫрӗ адвокат, — санпа пурӑнмастӑп, пурӑнма та шутламастӑп, тесе тӳрех пӗлтернӗ, мӗншӗн тесен…

— Затем она прямо объявила своему супругу, — улыбаясь, говорил адвокат в то время, как я проходил мимо него, — что она не может, да и не желает жить с ним, так как…

I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Эпӗ ун пек шутламастӑп

— Я бы этого не сказал…

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Анчах та сире чарса тӑма шутламастӑп, — терӗ хорунжи, ҫӑварне пӗҫерттере-пӗҫерттерех чейне ӗҫсе ярса.

— Однако не желаю вас задерживать, — сказал хорунжий, обжигаясь и допивая свой стакан.

XVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Эпӗ ҫынсене кӑлӑхах муритлемешкӗн тивӗҫӗм пур тесе шутламастӑп.

Я не считаю себя вправе морить людей зря.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Буфетҫине эпӗ, калӑпӑр, шутламастӑп… ҫапла…

Буфетчика я, положим, не считаю… да…

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Итле-ха, Викентий, эп тӳрӗ ҫын, теприн асап хакӗпе хам пурнӑҫа тума шутламастӑп.

Послушай, Викентий, я честный человек и не хочу покупать себе жизнь ценой чужих страданий.

VII. Паттӑрлӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ вӗсене калама та ҫук лайӑх ҫынсем теместӗп, вӗсенчен лайӑхраххи урӑх ҫук, вӗсем — ҫынсен идеалӗсем тесе шутламастӑп, пӗртте ун пек мар.

Где проглядывает у меня хоть малейшая тень мысли, что они уж бог знает как высоки и прекрасны, что я не могу представить себе ничего выше и лучше их, что они — идеалы людей?

XXXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах эпӗ карчӑка та ҫухатма пачах шутламастӑп, тур ҫырлахтӑр ӗнтӗ, ман ҫумра пурӑнтӑрах вӑл, анчах вӑл мана чӑрмав кӳме хӑтланать, манӑн коммунизма каймалли тӳрӗ ҫула пӳлет пулсан, эпӗ ун умӗпе ҫил пек вӗҫтерсе иртетӗп те, вӑл ахлатса илме те ӗлкӗреймӗ!

Но я и старуху вовсе не собираюсь терять, пущай живет при мне, бог с ней, но ежели она будет препятствовать мне и становиться поперек моего прямого путя к коммунизму, то я мимо нее так мигну, что она и ахнуть не успеет!

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ҫук, сирӗн хутсем суя тесе шутламастӑп

— Нет, не думаю, что бумажки ваши липовые…

XX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех