Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрачан (тĕпĕ: хӗрача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӑна пурнӑҫ хӑех витӗмлӗн ӗнентерсе пачӗ: хӗрачан ҫырӑ тӗслӗ ҫӳҫӗ пӗтӗмпех тӑкӑнчӗ те ун вырӑнне хуп-хура кӑтра ҫӳҫ шӑтса тухрӗ, куҫӗсем те унӑн, хуралса, тӑрӑхланса пырса, малтанхи тӗсне улӑштарчӗҫ.

Доказательства являла жизнь неопровержимые: темно-русые волосы девочки вывалялись, новые росли черные и курчавые; меняли цвет и глаза, чернея, удлиняясь в разрезе.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫирӗп те тулли кӗлеткине туртӑнтарнӑ симӗс кофта айӗнчен, айваннӑн та мӗскӗннӗн ик еннелле уйрӑлса ҫӳлелле ҫӗкленсе, хӗрачан пысӑках мар ҫирӗп кӑкӑрӗсем палӑраҫҫӗ.

Под зеленой кофточкой, охватившей плотный сбитень тела, наивно и жалко высовывались, поднимаясь вверх и врозь, небольшие девичье-каменные груди, пуговками торчали остренькие соски.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗрачан уҫӑ та илемлӗ сасси пӗтӗм вагонӗпех янӑрать; ҫав сасӑра ӑшӑ та паха тата ҫепӗҫ туйӑм нумай пулнипе Сергей ирӗксӗрех Кубань ҫыран хӗррине, кӑтра вӑрмана, хӗп-хӗрлӗ те кукша ҫамкаллӑ вӑкӑрсем кӳлнӗ урапана тата кулса тӑракан Иринӑна курчӗ.

По вагону разливался чистый девичий голос; в нем было столько теплоты и нежных чувств, что Сергей невольно увидел берег Кубани, курчавый лесок, бричку, огненно-красных быков с лысинами и смеющуюся Ирину.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Пӑх-ха, мӗн турӑн: ачан аллине мӑкӑлтанӑ вӗт, — терӗ карчӑк, чарӑнма пӗлмесӗр ҫухӑракан хӗрачан ҫакӑнса тӑракан, мӑкӑлтанчӑк аллине Корнее кӑтартрӗ.

— Ты глянь, что с девчонкой сделал: руку вышиб, — сказала старуха, показывая ему вывернутую висящую ручку не переставая заливавшейся криками девочки.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Хӗрачан сехри хӑпса тухрӗ…

Девочка оцепенела от ужаса…

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унтан Соколов ҫуртне ҫитмешкӗн тата инҫерехчӗ-ха, ҫавна пула хӗрачан ҫулӗ ытла та ҫаврӑнӑҫрах пулчӗ.

Оттуда было гораздо дальше до дома Соколова, и девочке пришлось сделать большой крюк.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑн пек чух ытти ҫынна курас пулсан, хӗрачан вилсе каяс пек сехри хӑпнӑ пулӗччӗ, анчах вӑл Огняновран хӑрамасть; Огнянов пит те хисеплеттерме пултарать хӑйне.

Всякого другого в этот час и в такой глухой местности девочка испугалась бы до смерти, всякого, но не Огнянова; слишком велико было обаяние этого человека.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрачан ашшӗ те ҫавӑнтахчӗ, тӗрӗксем ашшӗне ҫыхса пӑрахрӗҫ.

И на глазах у ее отца, которого они связали.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юпа пек хытса тӑнӑ хӗрачан куҫне куҫҫуль карса илчӗ.

Девочка стояла как вкопанная, на глазах у нее выступили слезы, но заплакать она тоже не смела.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ӗмӗтсӗр сӗмсӗрлӗхне вӑл хӗрачан телейсӗр ашшӗнчен пытарасшӑн та пулмарӗ.

Он даже не считал нужным скрывать свои намерения от несчастного отца.

II. Тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Часах чӑрӑшлӑхран хӗрачан хаваслӑ сасси илтӗнчӗ.

Вскоре из ельника донеслось восхищенное восклицание девочки.

22-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл хӗрачан ырхан ҫара алли ҫине, хулӗ ҫинче чечче каснин икӗ йӑлтӑртатакан ҫаврашки ҫине пӑхасшӑн мар тӑрӑшать.

Он старался не смотреть на худенькую голую руку девочки с двумя лоснившимися на предплечье шрамиками оспы, нежно-телесными, как облатки.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӗрачан путӑклӑ, кӗтесленсе анакан ҫӳҫлӗ ырхан мӑйӗ ҫине пӑхса, вӑл хытӑ пӑшӑрханнӑ, унӑн урисем хутланма пуҫланӑ.

Глядя на ее худую шею с ложбинкой и треугольным мысиком волос, мальчик чувствовал такое волнение, что у него подгибались ноги.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Уйӑх ҫуттинче хӗрачан куҫшуррисем, юр пӗрчисем пек йӑлтӑртатнӑ, ватӑ абрикос йывӑҫҫи айӗнче тӑракан каткари шыв ҫинче унӑн ҫутти кӗмӗл пек сиккелесе такамӑн шыв ҫинче ишсе ҫӳрекен вылямалли киммине ҫутатнӑ.

В лунном свете даже белки девочкиных глаз отливали каленой синевой, и такой же синевой блеснула в кадке под старой абрикосой темная вода, в которой плавала чья-то игрушечная лодочка.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Саня, пиччӳ каланине кирек хӑҫан та итле, — тет Даша инке йӑмӑка, — эсӗ хӗрача, хӗрачан арҫын ача ҫумӗнче хӳтлӗх тупмалла.

— Ты, Саня, смотри, слушайся брата во всем, — говорит тетя Даша сестре, — Ты, как девочка, должна на него опираться.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫав ҫыннӑ хӑрушӑ чаплӑлӑхӗнчен пӑртаках хӑранипе тата пуринчен ытла ҫав ҫын хайхи хӗрачан ашшӗ пулнине пӗлсе тӑнипе унӑн чӗри кӑлтлатсах сикрӗ.

Отчасти подавленный грозным величием этого человека, но главным образом тем, что это был ее отец.

4-мӗш сыпӑк. Вырсарникунхи шкулта «Мухтанса хӑтланни» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Пединститутра ӗҫлекен хамӑрӑн ентеш А.С.Канюкова доцент манӑн тата икӗ хӗрачан заявленине чӑваш уйрӑмне куҫарса хунӑ.

Куҫарса пулӑш

«Хамӑра сӳрӗкленме памалла мар» // Геннадий Дегтярев. «Хыпар», 2009.03.28, 58-59№№, 14 стр.

Ҫапла хӗрачан вӗренесси путланнӑ.

Так учеба девушки провалилась.

Нушаллӑ-телейлӗ пурнӑҫ // Татьяна НАУМОВА. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.07.16, 27(949)№

Хӗрачан сулахай алли ӗҫлемест, ури утмасть...

Левая рука у девочки не работает, нога не шагает...

Ашшӗ сусӑр ачине интерната паман // Алина ИЗМАН. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.05.19, 19 (6112) №

Хӗрачан вара выляс та килнӗ пулӗ.

Куҫарса пулӑш

«Шикленсен те тӑвайккине хӑпаратчӗ» // Андрей МИХАЙЛОВ. «Хыпар», 2016.05.05, 67-68№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех