Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хӑй ӗмӗрӗнче ҫын пурпӗрех типсе хӑрать — качча тухмасӑр пурӑнсан та, авланмасӑр пурӑнсан та, — ҫапла типсе пынӑ та ӗнтӗ вӗсем е ирсӗрлӗхпе ҫырлахнӑ.
I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Вӑл санран хӑрать, — ҫӑлсам вӑл хӗре!
II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
— m-lle Жюли, ан ӗненӗр ӑна, — терӗ статски, — вӑл сире чӑннипе каламасть, хӑй, вырӑс хӗрӗшӗн француз хӗрне пӑрахнине пӗлсен, эсир ҫилленесрен хӑрать.
II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.
Вӑл урапа кӗпчекӗ шӑхӑрнинчен те хӑрать, эсӗ вара темле ухмахла япала шутласа кӑларнӑ!
IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Вӑл ӗлӗк кулак пулни паллах, анчах халӗ тӳрӗ чунпа ӗҫлет, ӗлӗкхисемшӗн хӑрать пулмалла…
VII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Мӗн пур-ҫукран хӑрать, пурин ҫине те шикленсе пӑхать, ачасенчен те ӑсран тухнӑ пек тарать.Всего-то он боится, на всех оглядывается, от ребятишек и то шарахается, как полоумный.
III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Чжао Гуй-вэнь куҫӗсем ҫав тери хӑрушла пӑхаҫҫӗ: хӑрать вӑл манран, вӗлерме хатӗрленет мана.Выражение глаз Чжао Гуй-вэня было странным: то ли он боялся меня, то ли собирался меня погубить.
II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Анчах выльӑх пуҫ мими ӗнтӗ чарса тӑракан, хӑрушлӑхран сыхланма хушакан наркӑмӑшпа сӗткенленнӗ, ҫын ушкӑнӗ юн курасшӑн, анчах хӑрать, курасшӑн та, курасшӑн мар та вӑл, ҫапла хӑй ӑшӗнче курӑнми кӗрешӳ пынӑ пирки вӑл чуна пырса тивекен киленӗҫ туять, вӑл — пурӑнать.
Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.
Ҫав тискер кайӑка мӗнпе те пулин ытлашши тарӑхтарса ярасран та хӑрать вӑл.
Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.
Хӗрарӑм — вӑл ҫылӑха кӗрет те, нимрен ытла хӑйӗнчен куласран, мӑшкӑлласран хӑрать.Женщина — она согрешит и ничего так не боится, как смеха, издевки над ней.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Эпир, мӗн пулать-ши ӗнтӗ тесе, пӑхса ларатпӑр, Лойко та ҫӗр ҫине ларнӑ та пуҫне аллисемпе хыттӑн пӑчӑртаса тытнӑ, пуҫӗ ҫурӑлса каясран хӑрать, темелле.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
— Мана пулӑшма кунта Манефа карчӑка пачӗҫ, вӑл, ав, лашасем патне пыма та хӑрать.— Дали мне тут на подмогу бабку Манефу, а она к коням подойти боится.
38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Ах, мӗнле ирсӗр! — айккинелле пӑрӑнчӗ Зина: вӑл вӗт ҫав нӑрӑпа шӑрчӑк таврашсенчен вутран хӑранӑ пек хӑрать.— Фу, какие противные! — отвернулась Зина: она до смерти боялась всяких жуков и гусениц.
35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Мучи ҫавсемшӗн хӑрать.
17-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ҫырасса кӑшт кӑна ҫырчӗ, мӗншӗн тесен вӑл питӗ вӑтанакан хӗрача, ҫитменнине тата хӑйне хӑй мухтасран та хӑрать.Написала очень скупо, потому что была застенчивой девочкой и всегда боялась перехвалить себя.
16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Анисьйӑна пӗррехинче хӑй пӳлӗмӗнче курсан, Захар ӑна ҫав тери йӗрӗнсе пӑхрӗ, ҫав тери хаяррӑн кӑкӑртан чавсипе хӑмсарчӗ — ҫавӑнтанпа Анисья унта кӗме те хӑрать.
IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Штольц малашне хӑйӗнчен сивӗнесрен, унран ӗмӗрлӗх уйрӑлассинчен хӑрать кӑна вӑл.Впереди был только страх его разочарования и вечной разлуки.
IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Анчах вӑл хӑй тӗттӗм вӑйсемпе явӑҫнине тата турӑран, — ун ҫинчен вӑл калаҫма та хӑрать, — уйрӑммине ҫирӗп те айванла ӗнентерӳпе шантарсах калать.
XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.
Ҫынсенчен хӑрать вӑл.
XI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.
Вӑл, ытти нумай хӗрарӑмсем пекех, именчӗк те: тӗрӗс ӗнтӗ, вӑл шӑши ҫурине курнипе чӗтреве ермест, пукан тӳнсе сас тунипе тӑнсӑр пулса ӳкмест, анчах килтен аяккарах кайма хӑрать, шанчӑксӑр пек курӑнакан ҫынна асӑрхасан, каялла ҫаврӑнать, вӑрӑсем ан кӗччӗр тесе, ҫӗрлене чӳречине хупать — пурте хӗрарӑмсенни пек.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956