Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑрать (тĕпĕ: хӑра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрле ялавсенчен тата хӑмаҫ шӑршинчен тилӗ пит те хӑрать; хӑратса янӑскер, вӑл ҫав хӑрушӑ ункӑран тухма ҫул шырать.

Лисица очень боится цветных флагов и запаха кумача, спугнутая ищет выхода из страшного круга.

Вӗҫен кайӑксемпе тискер кайӑксем калаҫни // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 47–51 с.

Унӑн хӑй ывӑлӗ мӗнчул вӑхӑта килнине пӗлес килет, анчах ыйтма хӑрать.

Ей смертельно хотелось узнать, на сколько времени он приехал, но спросить она его боялась.

XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

«Акӑ мӗнле! Хӗрарӑмран хӑрать пулать-и-ха!» — шухӑшларӗ вӑл, вара, кресло ҫине Ситниковран каях мар сарӑлса ларса, юриех ирӗклӗн калаҫма пуҫларӗ.

«Вот тебе раз! бабы испугался!» — подумал он и, развалясь в кресле не хуже Ситникова, заговорил преувеличенно развязно.

XV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Хамӑн Ермолайран та, ыттисенчен те Бирюк ятлӑ лесник ҫинчен час-часах илтсеттӗм; таврари пур мужик те унран шуйттанран хӑранӑ пек хӑрать.

От моего Ермолая и от других я часто слышал рассказы о леснике Бирюке, которого все окрестные мужики боялись как огня.

Бирюк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 156–163 с.

Хӑрать.

— Боится.

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

 — «Хӑрать, ара; эсир сунарҫӑсем; тем пулса тухас пур, армана ҫунтарса яма пултаратӑр; авӑ еплерех хатӗрсем сирӗн».

 — «Да боится; вы охотники: чего доброго, мельницу зажжете; вишь, у вас снаряды какие».

Ермолайпа мелник арӑмӗ // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 132–142 с.

«Хӑрать, апла пулсан, пурте ҫухалман-ха. Кутӑнланса тӑрать пулсан, урӑх чӗлхепе калаҫма пуҫлатпӑр. Чун ӳт-пӳрен уйрӑлса тӑмасть: ӳт-пӳ ыратсан, чуна та йывӑр», шухӑшларӗ вӑл.

«Боится, — значит, еще не все потеряно. Будет упорствовать-на другом языке разговор поведем. Душа от тела неотделима: тело застонет, и душа отзовется».

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Халь пуринчен те хӑрать вӑл, пур ҫӗрте те ӑна е партизансем, е фон Ридлер курӑннӑ пек туйӑнать.

Он теперь боялся всего: всюду мерещились то партизаны, то фон Ридлер.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Малтанах чӑрсӑрлӑхпа хӑтӑлма шутласа хунӑччӗ; ҫӗнӗ тӑшманпа халтан кайнӑ тӑшман хушшинче уйрӑмлӑх пур: пӗрре хӑраса ӳкнӗ ула курак тӗмерен те хӑрать теҫҫӗ…

И с самого начала именно через дерзость мыслилось спасение; к тому же свежий враг и потрепанный — не одно и то же: пуганая ворона куста боится…

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Шутлаччӑр нимӗҫсем: отряд хӑрушлӑхран хӑрать, тесе, Вӗсене кӗпер туса парас пулать, унтан ӑна сывлӑша сирпӗтмелле.

Пусть лучше немцы думают, что отряд боится риска, надо дать им отстроить мост и тогда взорвать.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Нимӗҫсем ҫинчен шухӑшласан тата уншӑн тепӗр лайӑх енӗ пур: ашшӗ нимӗҫсенчен хӑрать, партизансем ӑҫтине Степка хӑй кӑтартсан, вара нимӗҫсем ашшӗпе мар, хӑйпе туслашаҫҫӗ.

Но мысль о немцах содержала в себе и другую существенную для него сторону: отец боится немцев, и если он, Степка, сам выдаст им партизан, то и дружба у них будет с ним, а не с отцом.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ашшӗ хальхи пек куҫхаршисене хӑпартса, сухалне тӑпӑлтарса кӑларас пек турткаласа илнӗ вӑхӑтра Степка унран тата ытларах хӑрать.

Сильнее всего опасался Степка отца, когда тот, как сейчас, наплотно сдвигал брови и рывком поглаживал бороду, будто намереваясь выдрать ее.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пиртен хӑрать, куратӑн-и — чарӑнса тӑчӗ.

Боится нас, видишь — встала.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Вӑл мана (куратӑр-и), — ответленӗ кулса полицейски, — Килирен инҫе мар, булгар ялӗнче пурӑнакан арӑмӗпе ачин хутне кӗме ыйтрӗ, — вӑл хӑрать, вӗсене те уи пирки айӑплӗҫ тесе шутлать.

— Он (видите-с) просил меня, — отвечал, смеясь, полицейский, — чтоб я позаботился о его жене и ребенке, которые живут недалече от Килии в болгарской деревне — он боится, чтоб и они из-за него не пострадали.

Кирджали // Василий Хударсем. Александр Пушкин. Кирджали; вырӑсларан В. Хударсем куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 17 с.

Пысӑк тӑмана вӗсен ҫирӗп сӑмсинчен хӑрать.

Неясыть боялась их крепких, острых клювов.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Манран вӑл восстани ҫӗклесрен хӑрать, тем эсрелне кирлӗ мана — ӑна вӑл хӑй те пӗлмест, ухмах.

Боится, что восстание буду подымать, а на черта мне это нужно — он и сам, дурак, не знает.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вӑл вӗсенчен шутсӑр хӑрать.

— Она их до смерти боится.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

— Пӗтӗм ял унран хӑрать, — ҫурма сасӑпа каласа хучӗ Маша.

— Его вся деревня боится, — снова вполголоса заговорила Маша.

«Нервӑсӑр ҫын» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 59–68 с.

Хӑрать тетӗн-и?

— Струсила, говоришь?

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Йӗкехӳререн хӑрать, «трикотажсенчен» хӑрать, пуринчен те хӑрать!

Крыс боится, трикотажей боится и всего боится!

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех