Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑхӑнать (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мичо Бейзаде чорбаджи хурарах сӑнарлӑ, ҫулланнӑ ҫын, пӗвӗпе ҫӳллӗ мар, шӑлаварпа ҫӳрет, ҫине тӑла камсул тӑхӑнать.

Чорбаджи Мичо Бейзаде, смуглый пожилой человек невысокого роста, носил шаровары и суконную безрукавку.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрӗн ахаль чухне тӑхӑнмалли икӗ кӗпе пур: шурӑ тата кӗрен кӗпе; вӑл кӗрен кӗпине тӑхӑнать те хайхи, теприне вара ун чунӗпе чӗлхине хыҫма май килсе те тухать.

У девушки есть два будничные платья, белое и розовое; она надела розовое, вот уж и можно чесать язык о ее душу.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл тӑрса пальто тӑхӑнать те сӑмавар илсе пыриччен кӗтсе ларать.

Он встанет, пальто наденет и сидит, ждет, покуда самовар принесешь.

I // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Шутлас пулсан, унӑн вӗсем виҫҫӗ, вӑл вара тем хӑтланать: пӗрне тӑхӑнать, теприне, хӑй вара вырсарникун партие хӑш кӗпепе кӗме аванрах пулассине пӗлмест-ха.

У него их всего на счет три штуки, и вот он мудрует, то одну наденет, то другую, не знает, в какой ему в воскресенье в партию вступать лучше.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Ҫуркунне — юр ирӗлнӗччӗ ӗнтӗ — атте ура ҫине тӑчӗ, икӗ кун пӳртре ҫӳрекелерӗ, виҫҫӗмӗш кун хайхи, пӑхатӑп, вӑл ваткӑллӑ сюртук, ҫӗлӗк тӑхӑнать, хӑй калать мана: «Ванятка, кӗсрене йӗнерлесе пар мана».

Весною — снег уже стаял — отец поднялся, дня два походил по хате, а на третий, гляжу, он надевает ватный сюртук и папаху, говорит мне: «Пойди, Ванятка, подседлай мне кобыленку».

V сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Темле хӑюсӑртараххӑн тӑхӑнать вӑл сандалийӗсене, ҫара ӳчӗ ҫине ҫӳхе хитон пӗркесе ярать, ун ҫийӗпе виткӗҫ ывӑтать те, ҫӑра ҫинче мирра йӗрӗсем хӑварса, алӑка уҫать.

Она нерешительно обувает сандалии, надевает на голое тело легкий хитон, накидывает сверху него покрывало и открывает дверь, оставляя на ее замке следы мирры.

VI сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Ҫи-пуҫне Гремячири ытти мӗнпур хӗрарӑмсем майлах тумланса ҫӳрет, анчах кӑштах тасарах та тирпейлӗрех тӑхӑнать.

Одевалась как все гремяченские казачки, была, может быть, немного чистоплотней.

13-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Курсам эсӗ, вӑл хӑй ҫине тӑххӑрмӗш юбка тӑхӑнать!

Ты погляди, она на себя девятую юбку натягивает!

7-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пришибеев кӑсьинчен лӑчӑрканӑ хута туртса кӑларать, куҫлӑх тӑхӑнать те вулать:

Пришибеев вынимает из кармана засаленную бумажку, надевает очки и читает:

Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.

Ача типӗрех панӑ ҫӗр ҫине ларнӑ та аттисене улӑштарса тӑхӑнать.

Паренек сидел на бурой проталине и переобувался.

6-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пиччӗшӗн арӑмӗ, Ирина Пантелеевна, кил пуҫӗ пулса тӑчӗ, урӑхла каласан, вӑл пуринчен кайран вӑранать, виҫӗ хут кофе ӗҫет, кунне виҫӗ платье улӑштарса тӑхӑнать; унӑн хуҫалӑхри пӗртен-пӗр ӗҫӗ — хӑйӗн юбкине май пур таран хытӑрах крахмалланине сӑнасси.

Первенствующую роль в доме играла супруга братца, Ирина Пантелеевна, то есть она предоставляла себе право вставать поздно, пить три раза кофе, переменять три раза платье в день и наблюдать только одно по хозяйству, чтоб ее юбки были накрахмалены как можно крепче.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Анисья та, апат пӗҫерсе пӗтерсен, уйрӑмах вырсарникун, ҫӑмҫип платье тӑхӑнать.

И Анисья, когда отстряпает, а особенно в воскресенье, надевает шерстяное платье.

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл ҫӳхе кӗпе-йӗм тӑхӑнать, кулленех ӑна улӑштарать, тутлӑ супӑньпе ҫӑвӑнать, чӗрнисене тасатать — вӑл йӑлт ҫав тери лайӑх, ҫав тери таса, ним тумасан та пултарать, ним те тумасть те, уншӑн урӑххисем ӗҫлеҫҫӗ: унӑн Захар пур, тата виҫҫӗр Захар пур!..

Белье носит тонкое, меняет его каждый день, моется душистым мылом, ногти чистит — весь он так хорош, так чист, может ничего не делать и не делает, ему делают все другие: у него есть Захар и еще триста Захаров…

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хапхаран шаккасан, вӑл юбка тӑхӑнать те кухньӑна чупать, Захара, Анисьйӑна вӑратса хапха уҫма ярать.

Если застучат в ворота, она накинет юбку и бежит в кухню, расталкивает Захара, Анисью и посылает отворить ворота.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Ҫи-пуҫ, кӗпе-йӗм тӗлӗшӗнчен вӑл ытлашшипех тирпейсӗр: пӗр ҫи-пуҫах темиҫе ҫул тӑхӑнать, ҫӗннине вара йӗрӗнсе те тарӑхса кӑна туянать, нихҫан та тум-тире тирпейлӗ ҫакса хумасть, кӗтесе пӗр купана пӑрахса тултарать.

Он был более нежели небрежен в платье, в белье: платье носил по многим годам и тратил деньги на покупку нового с отвращением и досадой, не развешивал его тщательно, а сваливал в угол, в кучу.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Обломов лайӑх ҫанталӑкра картуз тӑхӑнать те таврара ҫаврӑнса ҫӳрекелет, пӗр ҫӗрте пылчӑка путса ларать, тепӗр ҫӗрте йытӑсемпе ятлаҫса илет те киле таврӑнать.

Обломов в хорошую погоду наденет фуражку и обойдет окрестность; там попадет в грязь, здесь войдет в неприятное сношение с собаками и вернется домой.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

— Джентельмен акӑ мӗнле улпут, — терӗ Штольц, — вӑл хӑех чӑлха тӑхӑнать тата аттине те хӑех хывать.

— Джентльмен есть такой барин, — определил Штольц, — который сам надевает чулки и сам же снимает с себя сапоги.

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пӗр сюртуках ашшӗ хывсан ывӑлӗ тӑхӑнать, ывӑлӗ хывсан — ашшӗ.

Сюртук с плеч отца переходит на сына, а с сына опять на отца.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Унӑн туфли вӑрӑм, ҫемҫе те аслӑ; Обломов, ним пӑхмасӑр, кровать ҫинчен урине ҫӗрелле тӑсать те тӳрех туфли тӑхӑнать.

Туфли на нем были длинные, мягкие и широкие; когда он, не глядя, опускал ноги с постели на пол, то непременно попадал в них сразу.

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Арҫын ача ячӗпе тата кӗске ҫӳҫпе ҫӳренӗрен пулӗ, кӗлетки те унӑн спортсменӑнни евӗрлӗрех-ха, тумланма та вӑл ҫулла шортӑ, хӗллехи сивӗре джинс тӑхӑнать.

Наверно из-за мужского имени, из-за короткой стрижки, ну еще конечно из-за спортивной фигуры, а также привычки таскать летом шорты, а в холода джинсы,

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех