Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

суранӗ (тĕпĕ: суран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бойчо суранӗ ытла вӑрах сипленсе пычӗ.

Но рана у Бойчо заживала медленно.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Суранӗ сурман пулсан, Огнянов хӑйне калама ҫук телейлӗ туйнӑ пулӗччӗ, тен, вара «Ешӗлех те вӑрманӑм, ешӗл вӑрман» тенӗ юрра та шӑратса янӑ пулӗччӗ…

Если бы не боль, Огнянов чувствовал бы себя совершенно счастливым и, пожалуй, даже запел бы: «Лес ты мой, лес зеленый…»

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Шӑннӑ алли-ури ӑшӑнса ҫитрӗ, текех суранӗ те ытла сурман пек туйӑнчӗ.

Замерзшие руки и ноги его согрелись, и рана болела меньше.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗҫҫи шыҫса кайрӗ; Огнянов суранӗ вӗрӗлсе каясран шиклене пуҫларӗ; вӗрӗлсе кайсан, нимӗн тума та ҫук, ҫул варрине ҫитнипех ӳкмелле пулать.

Бедро опухло, и Огнянов стал опасаться, как бы не началось воспаление; тогда, чего доброго, придется остаться на дороге.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тертленсе те пулин шыв урлӑ утса каҫрӗ, тепӗр ҫырана тухсан, ларса канчӗ, — сивӗ шыва пула ун урисем кӳтрӗҫ, суранӗ тата ытларах ырата пуҫларӗ.

Он с трудом перешел реку вброд и, выбравшись на берег, сел — от холодной воды ноги у него окоченели и боль усилилась.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Суранӗ хытӑрах сурма тытӑнчӗ, каяс ҫулӗ вара унӑн инҫе те йывӑр-ха.

Боль становилась сильнее, а путь ему предстоял длинный и трудный.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бригадӑна каятӑп та акӑ ӑна ҫил вӗрӗ, тусан ларӗ, вара вӑл ват йыт аҫи суранӗ пекех тӳрленӗ.

Поеду в бригаду, ветром ее обдует, пыльцой присыпет, и заживет она, как на старом кобеле.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Кирек камӑн та хӑйӗн суранӗ хытӑрах ыратать.

— Всякому своя боль больная.

11-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫав хушӑра Давыдова ҫавӑтса пӳрте кӗме пулӑшрӗҫ, хура юн кӑпӑкланса, сӑрхӑнса юхакан суранӗ йӗри-тавра ҫӳҫне касса ҫаратрӗҫ.

Тем временем Давыдову помогли войти в курень, выстригли волосы вокруг раны, из которой все еще сочилась, пузырясь, черная кровь.

8-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Суранӗ питӗ пысӑкчӗ, пуҫ мимин пӗр пайне шыв юхтарса кӑларнӑ, анчах эпӗ ҫав суранра кӑвак та хӗрлӗрех татӑксем курнине астӑватӑп, вӗсем мрамор тӗслӗччӗ, кӑпӑкпа юн хутшӑнсан ҫав тӗслӗ пулать.

Рана на голове была огромная, часть мозга вымыло из нее, но я помню серые, с красными жилками, кусочки в ране, точно мрамор или пена с кровью.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

— Ҫакӑн пек сорт ӳстертӗмӗр иккен те, кам валли пулать-ха! — суранӗ сурнӑ пек йынӑшнӑ Захар.

— Такой сорт вырастили, и для кого! — застонал от боли Захар.

24-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька амӑшӗ халь тесен халь ашшӗ ҫырӑвӗ ҫинчен калаҫасран хӑраса, суранӗ ҫав тери хытӑ ыратнӑ пек кӑтартма тӑрӑшрӗ: ахлатрӗ, йынӑшрӗ, кӑшкӑрашрӗ.

Боясь, что мать вот-вот заговорит о письме от отца, Санька делал вид, что боль совершенно невыносима: охал, стонал, вскрикивал.

10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Йытӑ суранӗ пекех типсе ларать.

Присохнет, как на собаке.

I сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Розалия Наумовна унӑн юнне чарчӗ, питӗнчи суранӗ ҫине пластырь ҫыпӑҫтарса хучӗ.

Розалия Наумовна остановила кровь и залепила пластырем большой рубец на скуле.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Суранӗ ҫине пусса тӑмалла, — мӑкӑртатрӗ вӑл, ман ҫине пӑхмасӑрах — Сирӗн таса сӑмса тутӑрӗ пур-и, Катя?

— Надо зажать, — не глядя на меня, пробормотал он, — У вас не найдётся чистого носового платка, Катя?

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах Саньӑн питӗнчи суранӗ уҫӑлнӑ, сасартӑк вӗри чирпе аптранӑ, хай ҫаплах Ромашова: «Пӑрахса кай мана, пӗтетӗн!» тесе ӳкӗтленӗ.

Но у Сани открылась рана на лице, температура поднялась, он всё говорил Ромашову: «Брось меня, пропадёшь!»

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пичӗ ҫинчи суранӗ тӳрлене те пуҫланӑ.

рваная рана на лице уже подживала.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Те пӗр-пӗр юн тымарӗсем пӗрлешнӗ вырӑна пуля лекнӗ, те суранӗ ҫав тери ыраттармаллах пӳрленсе кайнӑ — эпӗ пӗлместӗп.

Попала ли пуля в какое-нибудь нервное сплетение или рана так болезненно загноилась — не знаю.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн суранӗ унӑн пӗр самантлӑха кӑна ыратма чарӑнать, ахӑр, ун пек чухне вара унӑн пит-куҫне этем сӑнӗ кӗрет.

Иногда она утихала на несколько минут, и тогда лицо его принимало человеческое выражение.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Швабрин суранӗ вӗлермеллех хӑрушӑ пулман.

Рана Швабрина оказалась не смертельна.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех