Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

суранӗ (тĕпĕ: суран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн ури аманнӑ та, халӗ суранӗ шыҫса пӳрленнӗ тет-и, хутор ҫыннисенчен лашине пырса пама каласа янӑ.

У него ранения в ногу была, а зараз вроде загноилась рана, он и переказал мне с хуторными, чтобы коня ему привела.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр те пӗр суранӗ тӳрленсе тепӗр хут сотньӑна лекес пулсан, вӑл вӗренсе ҫитӗ вара пурне те тӑнч ӑнланма.

Но ежели заживет рана и снова попадет он в сотню, то уж тут-то научится окончательно понимать войну.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий лашине ун ҫине тытрӗ; суранӗ ҫинчен манса кайса, йӗнерӗ ҫинчен сикрӗ те пӗҫҫинче чӑтма ҫук ыратса килнипе месерле йӑванса кайрӗ.

Григорий тронул к нему коня, прыгнул, забыв про рану, с седла и, простреленный болью, упал навзничь.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вара ӑна больницӑран кӑларчӗҫ те Тверской урамри госпитале ячӗҫ, мӗншӗн тесен унӑн пуҫӗнчи тӳрленсе ҫитнӗ суранӗ, кӗтмен ҫӗртенех, тепӗр хут хусканчӗ, пӳрленме пуҫларӗ.

Его выписали и направили в госпиталь на Тверской, так как залеченная рана на голове неожиданно открылась, и появилось легкое нагноение.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Суранӗ чӑтма ҫук ыратни ӑна халтан ярать, ураран ӳкерет.

Боль играла с ним, валила его навзничь…

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ашланса тӑракан сурана пӳрнипе пусрӗ, суранӗ вӗри кӑвар хунӑ евӗр пӗҫерсе илчӗ.

Тронул мякотную рану пальцем, будто горячий уголь прислонил.

20 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Суранӗ Гришкӑн — сурмаллӑх кӑна, тӑшман ӑна палашпа сулса пуҫӗн тирне ҫеҫ шӑйӑрттарса илнӗ; ут ҫинчен ӳксен, ҫӗре ҫапӑннипе, Гриша ӑнтан ҫеҫ кайнӑ пулнӑ.

Ранение у Гришки пустяковое, скобленул его неприятель палашом в голову, кожу стесал; а упал он с коня, и омороком его вдарило.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Суранӗ ҫав тери таран, шӑтӑкӗ аллаппи кӗмеллӗх те пур, шалта сыпӑклӑ-сыпӑклӑ пыр, лаши сывланӑ май мӗнле чӗтренсе тӑни те курӑнать.

Глубокий, хоть ладонь суй, длинный порез, обнаженное коленчатое горло в судороге дыханья.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Такан Яккӑвӗ (вӑл службӑра лаша таканланӑ; лаши, ӗрӗхсе ӳксе, пӗррех Яккӑва питӗнчен шартлаттарнӑ, унӑн сӑмса кимӗрчекне хуҫнӑ, тутине ҫурса пӑрахнӑ, пит ҫине такан йӗрӗ хӑварнӑ; тӑрӑхла ункӑ пек ҫаврашка суранӗ кӑвакарса ҫӗвӗкленсе ларнӑ, икӗ енчен, икӗ пӑнчӑ пек, шӗвӗр такан вӗҫӗ тивнӗ вырӑнсем сӑр илсе ларнӑ, ҫавӑнпа ӑна Такан тесе хушамат панӑ та) — маттур та кӗре кӗлеткеллӗ батареец, ҫаннисене тавӑрса, алӑкран чупса тухрӗ.

Яков Подкова (на службе ковал коня; взыграв, стукнул тот копытом по лицу Якова, и, проломив нос, разрезав губы, вылегла на лице подкова; овальный шрам зарос, посинел, пятнышками чернели следы острых шипов, от этого и прозвище — Подкова), бравый, плотно сбитый батареец, выбежал из дверей, подсучивая рукава.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эх, язва эсӗ, Ҫӗпӗр суранӗ! —

— Эх, язва ты, Сибирская рана! —

XXIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ӑна ӑсатакан санитар вара лейтенантӑн суранӗ хӑрушӑ пулни ҫинчен каласа кӑтартнӑ.

Санитар, провожавший его, рассказал, что ранение лейтенанта было опасным.

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Суранӗ ҫине темскер хунӑ.

На месте раны было что-то наложено.

XXVIII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Йытӑ суранӗ пек! — Юргин йӑл кулса илчӗ.

Как на собаке! — Юргин улыбнулся.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Суранӗ ӑҫтине Андрей кураймарӗ те.

Андрей не смог разглядеть, где рана.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Корнилов Толя Ковалевӑн хул айӗнчи темӗн пысӑкӑш, хими кӑранташӗпе чӗре-чӗре тухнӑ пек, симӗсӗн-кӑвакӑн курӑнакан суранӗ ҫине пӑхрӗ те, лӑпкӑ выртма, ҫар медицини хушнине итлеме хушрӗ.

Но Корнилов, взглянув на огромный фиолетовый, местами зеленый, словно растушеванный химическим карандашом, кровоподтек на боку у Толи Ковалева, строго приказал ему лежать смирно и подчиняться всем требованиям военной медицины.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ун суранӗ ҫине хура тӑхлан шывӗпе йӗпетнӗ япала хумалла пулнӑ, вӑл нимӗн каламасӑр, урисемпе тапкаланать, эмел хума памасть.

Ему надо было положить свинцовую примочку на кровоподтек, а он молча отбивался, дрыгая ногами, и не давался.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Назарка виле патне пычӗ те унӑн хутланса кӗнӗ пуҫне, тӑнлав ҫинчи юнлӑ ҫаврашка суранӗ тата вилнӗ ҫыннӑн пичӗ курӑнмалла туса, тӳрлетсе хучӗ.

Назарка подошел к телу и поправил подвернувшуюся голову так, чтобы видеть кровавую круглую рану над виском и лицо убитого.

IX // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ун суранӗ пирки ялан йӗкӗлтешни те йӗплешни (ӑна вӑл пач та тарнӑ чухне мар, тапӑнма команда парас тесе, взвочӗ енне ҫаврӑннӑ вӑхӑтра лектернӗ) хӑйӗн ӗҫне тунӑ-тунах: вӑрҫа вӑл хаваслӑ та тулӑх кӑмӑллӑ прапорщик пулса кайнӑскер, унтан вӗчӗхӳллӗ те шӑртламас ипохондрикле таврӑннӑ.

Вечные подтрунивания и остроты над его раной (которую он, однако, получил не в бегстве, а в то время, когда, обернувшись к своему взводу, командовал наступление) сделали то, что, отправившись на войну жизнерадостным прапорщиком, он вернулся с нее желчным и раздражительным ипохондриком.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Чӑн та ӗнтӗ, пӑлхава хӗрсе хатӗрленнӗ май, вӑл хӑйӗн чӗри суранӗ сурса ыратнине вӑхӑтлӑха йӑмтарчӗ-ха.

Правда, боль в еще не зажившей ране на время притуплялась лихорадочной подготовкой к восстанию.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Лешӗ тепӗр май ҫаврӑнса выртмашкӑн хускалчӗ те суранӗ ытла ыратнипе хыттӑн ахлатса ячӗ.

Тот попытался было повернуться на другой бок и вскрикнул от острой боли.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех