Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

суранӗ (тĕпĕ: суран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Суранӗ тӳрленсенех вӑл Хусана тухса каять.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Суранӗ сиплене пуҫласанах Элнет юханшывӗ ҫинче сулӑ юхтарнӑ.

Как только рана начала залечиваться, стал сплавлять плоты на реке Илеть.

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Пӗлетӗн-и, суранӗ унӑн манӑннинчен темиҫе хут йывӑртарах, вӑл пур, ман пата кунсерен записка ярса тӑрать.

Представляешь, ранение у него серьезное, не то что у меня, а он мне каждый день записки присылал.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Халь ӗнтӗ тинех комбат суранӗ курӑнчӗ: осколка, сылтӑм кӑкӑр хӗрринчерехрен кӗрсе, аяк витӗр тухнӑ.

Теперь была ясно видна рана — осколок задел справа грудь и выскочил в бок.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Темиҫе кун каялла хӑйне кӑшт кӑна масар ҫине ӑсатайман суранӗ уншӑн манӑҫа юла пуҫларӗ.

Он уже начал забывать о ране, которая несколько дней назад чуть не свела его в могилу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ыттисен суранӗ хӑрушах мар.

Жизнь остальных вне опасности.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унӑн суранӗ йӑлтах питӗрӗнсе ҫитнӗ.

Его рана совсем зарубцевалась.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑйӗн суранӗ экспедицине тытса чарасран вӑл пуринчен те ытларах пӑшӑрханать.

Его больше всего тревожило то, что его рана могла задержать экспедицию.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Корчагинӑн ҫамки ҫинчи суранӗ халь аван курӑнать.

Рана на лбу Корчагина выглядит хорошо.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл унпа суранӗ ҫинчен астутарса мар, пачах урӑх япаласем ҫинчен калаҫма тӑрӑшрӗ пулин те, хӑйӗн куҫӗсенчен ҫав тери хытӑ пӑхнӑ пирки Базаров, чӑтӑмне ҫухатса, килтен каяссипе хӑратрӗ.

И хотя он не только не упоминал об его ране, но даже старался говорить о самых посторонних предметах, однако он так настойчиво заглядывал ему в глаза и так тревожно наблюдал за ним, что Базаров потерял терпение и погрозился уехать.

XXVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Аркадий питӗ тӗлӗнчӗ, хурланчӗ, анчах кӑна палӑртма кирлӗ тесе шутламарӗ; вӑл хӑйӗн мучийӗн суранӗ чӑнах та хӑрушӑ мар-и? — тесе кӑна ыйтрӗ, вара суран питех те интереслӗ, медицина тӗлӗшӗпе кӑна интереслӗ мар, — тенӗ ответ илсен, ирӗксӗррӗн кулса ячӗ, — чӗри темӗнле шикленсе, намӑсланса кайрӗ.

Аркадий очень удивился и даже опечалился; но не почел нужным это выказать; он только спросил, действительно ли не опасна рана его дяди? и, получив ответ, что она — самая интересная, только не в медицинском отношении, принужденно улыбнулся, а на сердце ему и жутко сделалось, и как-то стыдно.

XXV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Клиникӑрах асӑрханӑччӗ: кам хӑй суранӗ ҫине ҫилленет, вӑл ҫавна ҫӗнтерет-ҫӗнтеретех.

Но я уже в клинике заметил: кто злится на свою боль — тот непременно ее победит.

XIX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Тӗрӗссипех каласан, манӑн чӗре суранӗ ытлашши тарӑнах марччӗ; апла пулин те, эпӗ пӗр хушӑ кичемлӗхпе пӗчченлӗхе парӑнса пурӑнассине хамӑн тивӗҫ тесе шутларӑм — ҫамрӑклӑх темӗнпе те йӑпанать! — ҫавӑнпа 3. хулинче вырнаҫрӑм.

Признаться сказать, рана моего сердца не очень была глубока; но я почел долгом предаться на некоторое время печали и одиночеству — чем молодость не тешится! — и поселился в З.

I // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Вунпӗрӗш аманнӑ, вӗсенчен пӗр Зоя кӑна утма пултараймасть, унӑн икӗ урине те пуля шӑтарса тухнӑ, суранӗ хӑрушӑ мар.

Из одиннадцати раненых только одна Зоя не могла итти — пулями пробило ей обе ноги, но раны были не опасны.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Унӑн пуҫӗнче тата малти хул лапаткинчен пуҫласа чӗркуҫҫи таран тирне ҫурса янӑ, суранӗ йӑлтӑртатать.

На щеке его и от плеча до колена зияла глубокая рваная рана.

Хӑрушлӑха ҫӗнтерни // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Унӑн суранӗ ыратать пулас.

Ему больно.

Шӑши ҫури тинӗс тӑрӑх ҫӳреме пуҫлани // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Суранӗ суран пек пулсан татахчӗ хӑть, ак ку, мӗн-иҫ — лӗпӗр-лепӗр кӑна!

Хоть бы рана сурьезная была, а то так, ерунда!

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуласса пӗтӗмпех йӗркеллӗ пулчӗ, суранӗ кӗҫех тӳрленчӗ.

Но все обошлось, палец зажил.

4 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑл ун суранӗ ҫине пӑхмарӗ те, лаша темле хыпӑнчӑклӑн туртӑкаласа кӗлеткипе тӳрленсен тата хуҫинчен тем пирки каҫару ыйтнӑ пек пуҫне лашт усса сасартӑк чӗркуҫҫи ҫине ӳксен ҫеҫ пӑртак пӑрӑнса тӑчӗ.

Он даже не глянул на рану и только чуть посторонился, когда конь как-то неуверенно заторопился, выпрямился и вдруг упал на колени, низко склонив голову, словно прося у хозяина в чем-то прощения.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Юхан шыв ӑна пурнӑҫ вӑйне кӑтартнӑ, вара ҫухату суранӗ питӗ хытах ыратман.

Река будто возвращала его к жизни, и острая боль недавной потери притуплялась.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех