Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сирме (тĕпĕ: сир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Виҫӗ нимӗҫ, кӑшкӑрашса, тыткӑнри ҫынсем строя пӑснӑ ҫӗрелле ыткӑнчӗҫ, ҫине тӑрсах автомачӗсемпе хире-хире хайхи ушкӑна аяккалла сирме тапратрӗҫ.

Три немца, крича, бросились к группе пленных, нарушивших строй, и с остервенением начали расталкивать их автоматами.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӗлпулӑва комбат асӑрхаса тӑнине ӑнлансан, Андрей именсе, ачашшӑн хӑйӗн кил- йышне сирме тапратрӗ:

Поняв, что комбат наблюдает за встречей, Андрей начал смущенно и ласково отстранять родных:

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Комиссар хӑйӗн хунарӗпе ҫӑра тӗтӗме сирме тӑрӑшса малта пырать.

Теперь комиссар шел впереди, пытаясь светом своего фонаря пробить густой слой дыма.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫил, хушӑк витӗр кӗрсе, ҫӗр айӗнчи тӗттӗмлӗхе сирме хӑтланнӑн туйӑнать.

Ветер с поверхности дул через щель, как бы разгоняя темноту подземелья.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

— Эс мана васкатнӑ пирки пулчӗ ку, — айӑпне сирме тӑрӑшрӗ Володя.

— Это потому, что ты меня торопил очень, — оправдывался Володя.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Унтан вӑл утиялне сирме хушрӗ те кӑкрине тишкерсе пӑхнӑ хыҫҫӑн чирлӗ ҫын хырӑмне сӑтӑркаласа илчӗ.

Заканчивая осмотр, он провел пальцем по животу Цзинь-пу.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Килсӗр йытӑ пек выҫӑ, кичемлӗхе пӗр хут та пулин никампа калаҫса сирме ҫук…

И голодный, как кобель бездомный, и от скуки поговорить, ну, разу не с кем…

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Шыв хӗрринче сулхӑн; ҫав сулхӑна сирме ҫӳле хӑпарнӑ хӗвел те вӑй ҫитереймест.

Возле ручья стояла густая прохлада, и высоко поднявшееся солнце было не в силах прогреть ее насквозь.

XVIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Пӗчӗккӗн-пӗчӗккӗн тӳрре тухма хӑтланать ӗнтӗ вӑл, анчах айӑпне сирме хӑтланнисем унӑн ӗненмелле пулса тухмаҫҫӗ.

Хотя по мелочам он и пытается увильнуть, оправдаться, но оправдания эти звучат неубедительно.

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Манӑн пур — яланах пучахӗсене сирсе сирме ҫук.

А у меня — завсегда не проломишься меж колосу.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Эпӗ халӑха сирме пуҫларӑм, пӑхатӑп та, ҫавӑнтах ҫыран хӗрринче шывран кӑларнӑ ҫын вилли выртать.

Разгоняю я народ, а на берегу на песочке утоплый труп мертвого человека.

Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.

Ольга хӑй асӑрхаман пулӗччӗ-ха: Обломов ҫине Штольц кӑтартрӗ, Ольгӑн ҫивӗч туйӑмлӑ ҫамрӑк чӗрине хускатрӗ, вӑл мӗнле пурӑннишӗн пӑшӑрханасси пуҫланчӗ, ӳркевлӗ чун ҫинчен ыйха сирме тӑрӑшрӗ, кайран ҫав чуна пӑрахмалла пулать.

Она бы его не заметила: Штольц указал на него, заразил молодое, впечатлительное сердце своим участием, явилось сострадание к его положению, самолюбивая забота стряхнуть сон с ленивой души, потом оставить ее.

X сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Хурлӑхлӑ минутсенче вӑл пӑшӑрханса тертленет, пӗр айӑкӗ ҫинчен теприн ҫине ҫаврӑнать, ӳпне выртать, тепӗр чухне тата пачах аптраса ӳкет; вара вырӑнӗ ҫинчен тӑрса урайне чӗркуҫленсе ларать те хӑратса тӑракан мӗнле те пулин тӑвӑла сирме ыйтса хӗрӳллӗн, тӑрӑшса турра кӗл тӑвать.

В горькие минуты он страдает от забот, перевертывается с боку на бок, ляжет лицом вниз, иногда даже совсем потеряется; тогда он встанет с постели на колени и начнет молиться жарко, усердно, умоляя небо отвратить как-нибудь угрожающую бурю.

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑтаннипе хӗрелсе кайнӑ Женя хӗр ачана хӑй ҫумӗнчен сирме хӑтланчӗ те — ӗҫ тухмарӗ.

Женя смущенная и красная, попыталась оторвать девочку от себя, но ничего не получилось.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Эпӗ хам ҫири айӑпа кирек-мӗнле вӑхӑтра та сирме пултарасса ӗненнӗскер, ку ӗҫӗн чӑн енӗсене пӗлсе, ҫак хӗн хурӑн айӑпне вӑл пӗтӗмпех хӑй ҫине илнӗ.

Будучи уверена, что я мог оправдаться, когда бы только захотел, она догадывалась об истине и почитала себя виновницею моего несчастия.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ, гварди офицерӗн сӑмаххипе пите хытӑ кӳренсе, хӗрсе кайсах хам айӑпа сирме тытӑнтӑм.

Я был глубоко оскорблен словами гвардейского офицера и с жаром начал свое оправдание.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ ӑна лӑпкӑн — кирек-мӗнле айӑпласан та, эпӗ таса чӗререн каласа парса, ҫав айӑпа сирме шанни ҫинчен каласа патӑм.

Я спокойно отвечал, что каковы бы ни были обвинения, тяготеющие на мне, я надеюсь их рассеять чистосердечным объяснением истины.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Халӗ ӗнтӗ эпӗ хама ҫапла ҫырнине хирӗҫлеме пултараймастӑп; сире аса илни, сирӗн ытарайми, нимӗнпе танлаштарми сӑнӑр паянтан вара ман пурӑнӑҫӑн асапӗпе савӑнӑҫӗ пулса тӑраҫҫӗ; анчах манӑн сире пӗр йывӑр япала ҫинчен, манӑн пурӑнӑҫри пӗр хӑрушӑ вӑрттӑн пулнӑ ӗҫ ҫинчен пӗлтерсе, иксӗмӗр хушшӑмӑрта ниепле те сирме май ҫук чӑрмав туса хумалла, — тенӗ.

Теперь уж поздно противиться судьбе моей; воспоминание об вас, ваш милый, несравненный образ отныне будет мучением и отрадою жизни моей; но мне еще остается исполнить тяжелую обязанность, открыть вам ужасную тайну и положить между нами непреодолимую преграду…

Ҫил-тӑман // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Читлӗх ҫивиттине сирме кӑна пуҫлать, ӑна тепӗр — пысӑкрах – читлӗх хупласа хурать.

В это время захлопывается другая – побольше – клетка, Токороро оказывается в клетке.

Токороро тата Токколоро // Владислав Николаев. Килти архив

Ҫывӑх вӑхӑтра патшалӑх ҫивӗчлӗхе сирме тивӗҫ утӑмсем тӑвасса шанатпӑр.

Куҫарса пулӑш

«Хӗле йӗркеллӗ кӗтӗмӗр», Анчах «лару-тӑру питӗ ҫивӗч» // Николай КОНОВАЛОВ. «Хыпар», 2015.12.18, 241-242 (26903-26904)№№

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех