Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сирме (тĕпĕ: сир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑна никам ҫине ярса сирме те пулмарӗ.

Ее не на ком было сорвать.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Пӗччен пурӑнма хӑнӑхман каҫсенче, кичемлӗхе сирме вӑл эрехе стаканӗ-стаканӗпе ӗҫсен те ҫывӑрса каяйман чухне, ӑна Степана курайманни асаплантарнӑ.

В горькие ночи непривычного одиночества, когда, чтобы заглушить тоску, он опрокидывал водку стаканчиками и все же не мог уснуть, его терзала ненависть к Степану:

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗрре ҫурӑ! — кӑшкӑрчӗ вӑл, пичӗ ҫине ӳкнӗ тутӑр вӗҫне сирме хӑтланса.

Полтора! — кричала она, пытаясь высвободить лицо.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пилсудски хӑй ҫине «патшалӑх начальникӗн» ятне илнӗ чух ҫапла каланӑ: «Хӑҫан та хӑҫан поляксен хӗҫҫи Польша чиккине Балтирен пуҫласа Хура тинӗсе ҫитиччен йӗрлесе ҫитет, ҫавӑн чухне анчах эпӗ ҫак ята хам ҫинчен сирме пултаратӑп», тенӗ.

 Пилсудский, принимая на себя звание «начальника государства», сказал: «Я не сложу этого звания до тех пор, пока польский меч не начертит границу Польши от Балтийского до Черного моря!»

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Андрий иккӗленет, хӑй шухӑшне сирме тӑрӑшать.

Андрий колебался, отстранял ее.

Улттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Пулӑ тытатпӑр, калаҫатпӑр, ыйха сирме хутран-ситрен шыва чӑмса тухатпӑр.

Мы удили рыбу, разговаривали и время от времени окунались в воду, чтобы разогнать сон.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫапла туса вӗсем хӑватлӑ вилен ҫиллине хӑйсем ҫинчен сирме тӑрӑшаҫҫӗ, ҫакӑнпа пӗрлех тата ӑна тупӑкра пӗрле пурӑнма тесе тарҫӑсем парса хӑвараҫҫӗ.

Ими они пытаются отвратить от себя гнев могущественного покойника и заодно уж снабжают его слугами в загробной жизни.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Эпӗ вӗсене пӑртак ӳссенех тӗпӗпе ҫаратса яратӑп, урӑх мӗн тумалла вӗсемпе? — айӑпне хӑй ҫинчен сирме хӑтланчӗ Павел.

— Я их начистую снимаю, когда отрастают, что больше с ними делать? — неловко оправдывался Павка.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унӑн иккӗленӗвӗсене сирме сирӗн ДНК анализне иртмелле те унӑннипе танлаштармалла.

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Анчах ӑна сирме пулать.

Но его можно потушить.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Анчах алӑкран ҫӳреме пӗлмест, шав тӑррине сирме пӑхать.

Только нет того понятия, чтобы в дверь, а норовит все как бы в крышу.

Хушка ҫамка // Мирун Еник. Антон Чехов. Хушка ҫамка: калав. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 16 с.

Семен хӑй нимӗҫсем патӗнче ӗҫленине пӗлтерекен удостоверенине кӑларма тесе аллине кӗсйине чикрӗ, анчах вахмистр чӑтса тӑраймасӑр пуҫне сулкаласа илчӗ те: — Вӑл! — тесе Катя ҫине шашкипе тӑсса кӑтартрӗ, Вахмистр Катьӑна питне хупӑрласа тӑракан тутӑрне сирме хушрӗ.

Семен полез за удостоверением, в котором подтверждалось, что он работает на немцев, но вахмистр нетерпеливо качнул головой и ткнул шашкой в сторону Кати: — Она! — он жестом приказал ей открыть лицо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫӗнӗ вӑрҫӑ кӑларасшӑн-и? — ыйтрӗ вӑл, ыйхӑ пусса килнине сирме тӑрӑшса.

Новую войну подымать? — спросил он, силясь отогнать навалившуюся на него сонливость.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Полковник Григорие ҫӑмӑллӑн тӗртсе сирме хӑтланчӗ, анчах вӑл ура ҫинче ҫирӗп тӑчӗ.

— Полковник попробовал легонько отстранить Григория, но тот стоял на ногах твердо.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ӗне пирӗн юлашки кунсем ҫӳрет пулмалла, Егор, — терӗ вӑл хуллен, упӑшкине йывӑр шухӑшсенчен сирме тӑрӑшса.

— Кормилица-то наша последние дни, видать, ходит, Егор, — тихо продолжала она, стараясь отвлечь мужа от тягостных мыслей.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, куллине сирме пултараймасӑр, пӳртсем ҫывӑхӗнчен иртрӗ, пур ҫӗрте те упӑшкисене пӑхакан, казаксен ҫи-пуҫне саплакан, кӗпи-йӗмӗсене ухакан, ҫимелли хатӗрлекен тата кӑнтӑрлахи апат ҫырткаласа илнӗ хыҫҫӑн савӑт-сапа ҫӑвакан хӗрарӑмсене курчӗ.

Не в силах сдержать улыбки, он шел мимо землянок, и всюду взгляд его натыкался на баб, прислуживавших мужьям, чинивших, штопавших казачью одежду, стиравших служивское бельишко, готовивших еду и мывших посуду после немудрого полуднования.

LXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӑван чӗлхемӗрӗн хальхи лару-тӑрӑвӗ те, пуласлӑхӗ те куллен калаҫтарни темскерле кичем шухӑшсене те сирме пулӑшать.

Куҫарса пулӑш

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

«Эпӗ пур ӗҫе те ӗҫлеме пӗлетӗп-ҫке, — хӑй умӗнче хӑй айӑпне сирме тӑрӑшнӑ пек шухӑшларӗ вӑл, вара каллех ун умне ашшӗ пек кӑмӑллӑ Тимофей Ильич тухса тӑчӗ… —

«Да я же все умею делать, — как бы оправдываясь перед самим собой, подумал он и снова увидел лицо Тимофея Ильича…

XVII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫавӑнпа намӑса сирме шутласаччӗ…

Вот и думалось славу прикрыть…

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Анчах тӗлӗнмелле, темшӗн, темӗнле ӑнланмалла мар вӑй пулӑшнипе эпӗ ӑна хам патӑмран аяккалла сирме пултараймарӑм, пачах та урӑхла — ҫывӑхланма ҫеҫ май патӑм.

Но, странное дело, какая-то странная, роковая сила влекла меня к тому, чтобы не оттолкнуть его, не удалить, а, напротив, приблизить.

XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех