Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӑхнипе (тĕпĕ: пӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл штора ҫине ытла та тинкерсе пӑхнипе Наташа штора пӗтӗмӗшпех ҫӗклерӗ, чӳречене уҫрӗ.

Он так упорно смотрел на штору, что Наташа решилась: приподняла ее всю и открыла окно.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Мӗншӗн чӗннӗ вӗсем сана? — пӗлесшӗн пулса ыйтрӗ Степка, анчах ашшӗ хаяррӑн пӑхнипе ҫӳҫенсе илчӗ.

— Зачем они тебя звали? — полюбопытствовал было Степка, да и не обрадовался — съежился под отцовским взглядом, голову в шею вобрал.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Эсӗ ӗлӗк те ҫакӑн пекехчӗ, анчах ун чухне… ун чухне ытла ҫамрӑкчӗ, — терӗ Федя, хӑй ҫине пӑхнипе вӑтанса.

— Ты и тогда была такая же, но тогда… тогда ведь была совсем молоденькой, — проговорил Федя сбивчиво, смущенный ее взглядом.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ытла хытӑ пӑхнипе мӑнтарӑн кайӑкӗ ҫӳлелле те ирӗклӗн вӗҫсе каяймасть, ҫӗре те анса лараймасть.

Бедная птичка, словно заворожённая её взглядом, ни взлететь повыше не может, ни опуститься на землю.

Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.

Ытла та тимлесе пӑхнипе хӗвел тӳррӗн ҫутатакан питҫӑмартийӗ тӑрӑх куҫҫуль тумламӗ йӑрласа юхса анчӗ.

Он так напряженно всматривался, что по щеке, обращенной к солнцу, поползла слеза.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Салтаксене унашкал пӑхнипе малалла каяймастӑн.

Однако при таком методе обслуживания бойцов далеко не уедешь.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Тен, пурнех те мар пулӗ… — хальхинче иккӗленсе хуравларӗ Мишатка, асламӑшӗ шиклӗн куҫне-пуҫне чарса пӑхнипе ҫухалса кайнӑскер.

— А может, и не всеми… — уже неуверенно отвечал Мишатка, сбитый с толку отчаянными взглядами бабки.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мажаров ун ҫине хаваслӑн, анчах ӑнланмасӑр пӑхса илчӗ, вӑл уҫҫӑнах мӑшкӑлласа пӑхнипе Лузгина темӗнле лайӑх мар пулчӗ.

Мажаров посмотрел на него с веселым недоумением, и от этого откровенно насмешливого взгляда Аникею стало не по себе.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ну мӗнех, Лузгина эпир кирек хӑҫан та тӳрлетме пултаратпӑр, эпир ун ҫине лайӑх пӑхнипе ан иртӗхтӗр вӑл.

— Ну что ж, Лузгана мы всегда можем поправить, чтобы он не спекулировал нашим хорошим отношением к нему.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Нюшкӑ сиввӗн пӑхнипе именекен ҫын пулман, вӑл хӑйне пур ҫӗрте те килти пек туйма хӑнӑхнӑ.

Но Нюшка была не из тех, кого можно смутить недобрым взглядом, она везде привыкла чувствовать себя как дома.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Мансӑрах пурӑнса ирттереҫҫӗ» — кичеммӗн, асӑрханса шухӑшларӗ Корней, ҫынсем хӑйӗн ҫине пӑхнипе алли-ури ҫыхланнине туйса.

Будто без меня и прожить но смогут!» — с тоскливой настороженностью подумал Корней, испытывая вяжущую по рукам и ногам неловкость от обращенных на него взглядов.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тинкерсе пӑхнипе куҫ та ывӑнчӗ…

Все глаза, можно сказать, проглядели…

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫавсем ҫине ытараймасӑр пӑхнипе Чубов кулас килмен ҫӗртен кулса выртрӗ, ҫав тери хӳхӗм тунӑ ӳкерчӗк ҫинчен куҫне илме те пӗлмерӗ.

Чубов, непроизвольно улыбаясь, залюбовался мастерским рисунком.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан, ҫынсем ҫине пӑхнипе, ҫипсем хушшине тиреймен сысна шӑртне ҫӗре ӳкерчӗ.

И, заглядевшись, уронил не всученную в дратву щетинку.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫапла пӑхнипе вӑл хӑйне валли чакмашкӑн вырӑн шырарӗ: тем пулать-килет.

Как будто выбирая безопасное место в случае ретирады.

IV. Йӗкӗтсем ашкӑнаҫҫӗ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ку тӗлте, темӗншӗн ӗнтӗ, пӗчӗк сӗтел умӗнче улшӑну пулса иртрӗ, вара иккӗмӗш стенографистка, кӑранташсемпе тетрадьсем хатӗрлесе, кӑштах палӑрмалла йӑл кулса, Сергей ҫине пӑхса илчӗ, — ҫавӑн пек пианист-аккомпаниаторсем чаплӑ юрӑҫӑсем ҫине пӑхаҫҫӗ; ҫавӑн пек пӑхнипе вӗсем: «Ну, лӑплантӑн-и? Пуҫлама юрать-и?» — тесе ыйтнӑн туйӑнаҫҫӗ.

В этот момент, как ни странно, перед маленьким столом произошла перемена, и вторая стенографистка, приготовив карандаши и тетради, посмотрела на Сергея с едва заметной улыбкой, — таким образом смотрят пианисты-аккомпаниаторы на известных певцов; таким взглядом они говорят, и, казалось, вопрошают: «Ну, успокоились? Можно начинать?»

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей унӑн ҫинҫе, пӳрнисем ҫине, кӑранташӑн шӗвӗр вӗҫӗ ҫине пӑхнипе шухӑшсен пуҫламӑшне ҫухатнӑ та хайӗн сӑмахне мӗнрен пуҫламаллине те пӗлмест.

Сергей взглянул на ее тонкие пальцы, на острое жало карандаша, потерял нить мыслей и не знал, с чего ему начать свою речь.

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эсир малтан тутанса пӑхӑр-ха, куҫпа пӑхнипе ҫеҫ йӑнӑшма та пулать.

— Вы сперва попробуйте, одним только взглядом можно и ошибиться.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна тинкерсе пӑхнипе унӑн сарлака хулпуҫҫиллӗ пысӑк вӑй-хӑватлӑ пӗвӗ сӗтел ҫине ӳпӗнчӗ; вӑл такам ҫапнинчен хӑтӑласшӑн пулнӑ пек, пуҫне кӑкӑр ҫине пӗшкӗртрӗ, Хворостянкинӑн уссиллӗ те пысӑк куҫхаршиллӗ хӗрлӗ пит-куҫӗ кӗл пек шуралса кайрӗ.

Из-за сосредоточенного взгляда Татьяны его широкоплечее тучное туловище опрокинулось на стол; он, как бы стараясь увернуться от чьего-то удара, склонил голову к груди, усатое и большебровое красное лицо Хворостянкина побелело как зола.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл юриех каласа пӗтермерӗ, тарланӑ тата хӗрелсе кайнӑ Хворостянкин ҫине хӑвӑрттӑн та тӳррӗн пӑхса илчӗ — ҫапла пӑхнипе вӑл ӑна мӗншӗн пӑчӑ пулнине, унӑн пӗр тумлам та пулсан тӳрӗ кӑмӑл-туйӑм пуррипе ҫуккине, ҫакӑ мӗнле статья пулнине ӑнланнипе ӑнланманнине, сӑмахсӑрах, унӑн куҫӗсенчен пӑхса пӗлесшӗн пулчӗ тейӗн…

Она нарочно не досказала и в упор посмотрела в глаза вспотевшему и покрасневшему Хворостянкину, — ткаим взглядом она как бы без слов хотела узнать смотря на него, почему ему стало так душно, есть или нет у него хоть капля чистой совести, понимает-ли он какой будет та статья…

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех