Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

нихӑшӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах пирӗнтен нихӑшӗ те мӗн пуҫланнине тӗплен пӗлеймест-ха.

Но никто из нас точно не знал в эту минуту, что же именно началось.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Анчах ӑна малтанах пирӗнтен нихӑшӗ те йӗркеллӗ куҫараймарӗ.

Но никто из нас на первых порах не мог толком перевести ее.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Мана нихӑшӗ те итлемест иккен.

Меня никто не слушал.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Нихӑшӗ те мана, карчӑка, нимӗн каласа памасть.

Ведь никто мне, старухе, ничего не расскажет.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Арестленисенчен нихӑшӗ те ку мӗншӗн ҫапла пулнине ӑнланса илеймеҫҫӗ.

Никто из арестованных не понимал, в чем дело.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Иккӗшӗ те пӗр шухӑшах шухӑшлаҫҫӗ, анчах нихӑшӗ те пуҫласа калама хӑймаҫҫӗ.

Оба думали об одном и том же, но никто не решался первым высказаться.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Миккуль пӗчченех аптраса тӑрса юлнине нихӑшӗ те асӑрхамасть.

Николай остолбенело стоит в сторонке.

Иккӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Площадка тӑрӑх чупас чухне пурте пур, хул кастармалла пулсан — нихӑшӗ те ҫук..

А то как по площадке гоняться, то все тут, а как оспу прививать, то никого нет.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Анчах вӗсенчен нихӑшӗ те эпӗ ҫак каҫхине пурнӑҫа ҫӗнӗрен пуҫлама, халӗ ӗнтӗ тӳрӗ, хӑюллӑ та таса чӗреллӗ ҫын пулма ҫирӗп шут тытнине пӗлмеҫҫӗ.

Но никто из них не знал, что в этот вечер твердо решил я жизнь начинать заново и быть теперь человеком прямым, смелым и честным.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Вӗсенчен нихӑшӗ те эпир калаҫнине ӑнланма пултараяс ҫук; вӗсенчен нихӑшӗ те эпир йӗркеллӗ арҫынсем, вӗсем ҫинчен калаҫнине тӑмаҫҫӗ!

Ни одна из них не была бы в состоянии понять нашу беседу; ни одна из них не стоит того, чтобы мы, серьезные мужчины, говорили о ней!

XIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Эпир пурте «Гамлетри» Полоний евӗр, пӗлӗтсем шӑпах ҫав парӑссене аса илтернипе килӗшрӗмӗр, пирӗнтен нихӑшӗ те лайӑхрах танлаштару тупаяс ҫук.

Все мы, как Полоний в «Гамлете», решили, что облака напоминали именно эти паруса и что лучшего сравнения никто из нас не приищет.

XI // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.

Нихӑшӗ те чӗнмест.

Все молчат.

Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.

Вӗсем сӗтел хушшинче хире-хирӗҫ ларчӗҫ, пӗр хушӑ нихӑшӗ те сӑмах чӗнмерӗ.

Они сидели друг против друга, разделенные столом, молчали.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпир пулнӑ унта, нихӑшӗ те пӗлмест.

— Мы там были, никто ничего не знает.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ҫавӑнтах сӑнран ӳкрӗ, хӑраса тата нихӑшӗ те нимӗн те каламаншӑн тарӑхса, кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Он побледнел и, в страхе и ярости оттого, что никто ничего не говорит, крикнул:

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ывӑнса ҫитнӗ, тусанланса пӗтнӗ артиллеристсем — пурте пекех мӑйӑхӗсем шӑтса ӗлкӗреймен ҫамрӑк офицерсем — ун ҫинелле кураймасӑр пӑхкаласа илчӗҫ, анчах нихӑшӗ те тытса чарас тесе ҫыхланмарӗ.

Усталые, пропыленные артиллеристы, сплошь безусые, молодые офицерики, озирали его недружелюбными взглядами, но никто не попытался задержать.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Нихӑшӗ те?

— Никто?

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Пирӗнтен нихӑшӗ те кивӗ гимна пӗлмест…

— Из нас никто не знает старого гимна…

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пуҫлаканни нихӑшӗ те пулмарӗ.

Никто не начинал.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрлӗармеецсенчен нихӑшӗ те ку тӑрӑхри вырӑнсене пӗлмен, чаҫсенче ҫул кӑтартакансем пулман пирки, ҫав подкрепленисене малалла кайма питӗ йывӑр тиврӗ.

Продвижение их было крайне затруднено тем, что никто из красноармейцев не знал местности, части не имели проводников.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех