Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗсменсем (тĕпĕ: кӗсмен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пирӗн кимӗ ыткӑнать те ыткӑнать, кӗсменсем ҫине таяннӑ ватӑ кимӗҫӗ тӗлӗрсе пырать.

А лодка все неслась, и старик перевозчик сидел и дремал, наклонясь над веслами.

X // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Кимӗ айккинчен шыв шарлатса пынӑ, ҫӳлелле ҫӗкленекен йӗпе кӗсменсем ҫутала-ҫутала илнӗ, сайра хутра шыв пӗрхӗмӗсем Ксюшӑна питрен пыра-пыра ҫапнӑ.

Журчала за бортами вода, ослепительно вспыхивали мокрые, высоко вскинутые весла, редкие брызги летели Ксюше в лицо.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пысӑкраххисем каллех кӗсменсем тытса ишме пуҫларӗҫ.

Старшие принялись потихоньку грести.

Ялти спектакль // Николай Сандров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 53–70 стр.

Ромашов кӗсменсем патне ларчӗ, Назанский шинелӗпе пӗркенчӗ те хӳре вӗҫне тайӑлсарах тӗршӗнчӗ.

Ромашов сел на весла, а Назанский полулег на корме, прикрывшись шинелью.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Кун хыҫҫӑн вара вӑл ҫыран хӗррине тухрӗ, кимме вырӑнтан тапратрӗ те каллех кимӗ ҫине сиксе ларчӗ, кӗсменсем ярса тытрӗ.

Потом вышел на берег, столкнул лодку в воду, опять вскочил в нее и взялся за весла.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпӗ якӑра майлаштарнӑ самантра аттене пӗр кӗсменӗ кӑкӑртан тиврӗ те — кӗсменсем ун аллинчен вӗҫерӗнчӗҫ — хӑй вӑл, ӑнсӑр пулса, кимӗ тӗпне кайса ӳкрӗ.

Но пока я выбирал якорь, отец получил удар веслом в грудь — вырвало весла из рук у него — он свалился на дно без памяти.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Челкаш — хӳрере, Гаврила кӗсменсем патӗнче.

Челкаш на руле, Гаврила на веслах.

III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Хумсем, кимӗ хӑйӗн ҫулне ҫӗтернине ӑнланнӑ пек, ӑна ҫӳлерех те ҫӳлерех ҫӗклесе ярса, кӗсменсем айӗнчен ачаш та сенкер вутпа хӗмленсе, унпа ҫӑмӑллӑн выляҫҫӗ.

Волны точно понимали, что эта лодка потеряла цель, и, все выше подбрасывая ее, легко играли ею, вспыхивая под веслами своим ласковым голубым огнем.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— Лар, пӑру, кӗсменсем патне! — кӗскен касса татрӗ Челкаш, карланки патне капланса пынӑ хӗрӳ те усал сӑмахӗсене тем пирки тытса чарса.

— Садись, тюлень, в весла! — кратко скомандовал Челкаш, почему-то сдержав в себе целый поток горячей ругани, хлынувшей ему к горлу.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ну-ка, руль тытма лар, эпӗ — кӗсменсем тытам, ывӑнатӑн пулӗ!

Ну-ка, садись на руль, а я — на весла, устал, поди!

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— Халӗ ӗнтӗ кӗсменсем ҫине питех ан уртӑн.

— Да уж теперь ты не очень наваливайся на весла-то.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Унтан хӳмене урлӑ Челкашӑн вӑрӑм кӳлепи курӑнчӗ, таҫтан кӗсменсем те тупӑнчӗҫ, Гаврила урисем патне унӑн кутамкки пырса ӳкрӗ, йывӑррӑн сывлакан Челкаш хӳрене вырнаҫса ларчӗ.

Затем поперек стены вытянулась длинная фигура Челкаша, откуда-то явились весла, к ногам Гаврилы упала его котомка, и тяжело дышавший Челкаш уселся на корме.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Кӗсменсем, кӑпӑк кӑларса, шыврах выртаҫҫӗ.

Весла остались в воде, вспенивая ее.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Вӑрӑм кӗсменсем айӗнче шыв кӑшт кӑна илтӗнмелле шӑмпӑртатса чӳхенет, тата ҫаплах ӑшӑ та кӑвак фосфор ҫутипе йӑлтӑртатать.

Вода чуть слышно звенела и плескалась под ударами длинных весел и все блестела теплым голубым светом фосфора.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Шыв майӗпен чӗлтӗртетсе выртать; пучахсем ҫилпе хумханаҫҫӗ, пӑчӑ… кимӗ ҫине ларатпӑр, арӑм кимме тытса пырать, кӗсменсем аран-аран ҫеҫ ҫӗкленеҫҫӗ…

Река чуть плещет; колосья волнуются от ветерка, жара… сесть в лодку, жена правит, едва поднимает весло…

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Кӗсменсем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Сверкали весла.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем матроса решеткеллӗ урайне тирпейлесе вырттарчӗҫ, решетки айӗнче тӑкса пӗтермен шыв шӑмпӑлтатать, пуҫӗ айне пичкене хучӗҫ те, хӑйсем, кӗсменсем тытса, ишме ларчӗҫ.

Они осторожно положили матроса на решетчатом настиле, в клетках которого хлюпала невычерпанная вода, подсунули ему под голову бочоночек и сели на весла.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӑх-ха, мӗн чухлӗ лаптӑк тӗплӗ кимӗсем выртаҫҫӗ ман ҫыран хӗрринче, хӗресле тӑратса лартнӑ кӗсменсем ҫинче мӗн чухлӗ тетелсем типеҫҫӗ!

Смотри, сколько плоскодонных шаланд лежит на моем берегу, сколько рыбачьих сетей сушится на веслах, составленных в козлы!

VIII. «Ҫын шыва сикрӗ!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Каҫӗ питӗ лӑпкӑ пулчӗ, кӗсменсем айӗнче шыв ртуть тумламӗсем пек саланса пырса, ҫавӑн пекех йывӑр пулнӑн туйӑнчӗ.

Ночь была тихая, вода под веслами рассыпалась каплями ртути и казалась такой же тяжелой.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Зиночка тӗтре ӑшнелле чупса кӗрсе кайрӗ те кӗсменсем ҫӗклесе таврӑнчӗ.

Зиночка упорхнула в туман и вернулась с веслами.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех